İNTİKAM ATEŞ'İ 🚬

Tercih zamanı

Bütün olanlar... Her şey onun yüzündendi. Beni gambazlamasaydı burada hastane köşelerinde olmayacaktık. Ben kusursuz plan yaparken planlarımi alt üst  etmişti. Sinirden olduğum yerde köprürürken annemin  yanından kalkarak bir köşede duran  Büşra ve Ateş'in üstüne yürüdüm.

"Sen bunu bana nasıl  yaparsın? Sen hangi  akla hizmet hu adamı da peşine takıp gelirsin? Babama bir şey olsa bunun vebalini ödeyebilicek misin?"

"Peki, sen doğmumuş çocuğun  vebalini ödeyebilir misin?"

"Ne saçmalıyorsun sen ya ne vebali bebeğe  ne yaptım ki vebalinden bahsediyorsun?"

"Bebek hâlâ yaşıyor  değil mi?" Büşra'nin sorusuyla birlikte bana pür dikkat bakan Ateş'e baktım. Benden bir cevap  bekliyordu.

"Şimdilik  yaşıyor ama demek değil ki..."

"Yeter  artık Selda, yeter  baban içerde hangi durumda olduğunu bilmezken sen burada ne yapıyorsun? Sen hangi ara bu kadar çirkefleştın." Annem beni  kendine  çevirdiğinde ağzına  gelen  her şeyi  söylemişti.

"Cemile teyze lütfen kendini üzmeyin Doktor yalnızca  Ömer Amcayi muayene ediyor..." Annemle sanki ilgilenir gibi yapması  hiç  hoşuma gitmedi.

Birkaç  dakika sonra doktor  çıkarak  bilgi vermiş. Babamin sağlığına  dikkat etmemiz konusunda bizi uyarmıştı. Içeriye girmemezi izin verdiğinde hemen annemin peşi sıra içeriye  girerek  babama baktım. Başta yanına  gitmeye korksamda usulca  yanına  yaklaştım. Uzanıp  elinden tutacağım sıra da elini benden çekmişti.

Içeriye  Büşra ve Ateş girdiğinde  onlara  kötü  bir bakış attım. Babama  geçmiş olsun dediklerinde babam Ateş'i yanina çağırdı. Tam karşımda  annemin yanında durduğunda dişlerimi sıkmıştım.

"Sen hâlâ kızımla evlenmek istiyor musun?"

"Hayır, istemiyor baba..."derken  bana elini kaldırıp sen kes demişti. Ateş'e sen cevap ver dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım.

"Eğer izniniz olursa  bebeğime babalık yapmak istiyorum."

"Iyi en kısa  sürede evleneceksiniz."

"Hayır... Hayır Baba, ben bu katille katiyen evlenmem. Baba kızını diğer  kızının katili ile  evlendiremezsin. Ben ölsem de bu adamla evlenip  soy adını almam.'

"Yeter, onu... Beni kötü  kötü konuşturma. Bu adam madem düşmanımızdi ona göre  hareket edecek çocuk  yapacaksın. Şimdi   günahın bedelini ödeme  zamanı, düşmanınla evlenecek  ölene  kadar da sadık  bir eş olarak kalacaksın."

"Asla... Asla evlenmem."

"Seni evlatlıktan ret ederim. Ne annenin ne de benim  bir daha yüzünü  göremezsin. Şimdi son kez soruyorum  evlenecek misin?" Anneme baktığımda  başını olumlu anlamda salladı. Bende düşmanıma bir kez daha baktım.

Sana yeminim olsun annenden emdiğin sütü  sana zehir edeceğim.

"Tamam... Senin için  yalnızca  senin  için evlenecem baba." Son sözümü  söylediğimde ağlayarak dışıraya  çıktım. Ben bu raddeye kadar nasıl  gelebilmiştim. Onunla  gerçekten  evlenebilir miydim?

Temiz hava  alıp kendime gelmek için kendimi dışarıya  attım. Bahçede  bulduğum  ağacın  dibine oturacaktım ki birinin kolumu tutmasıyla  ağaca  çivilenmem bir oldu. Saniyeler içinde  onun Ateş olduğunu fark edince yutkundum.

"Sana tek bir soru soracağım. Sözden önce  benim kim olduğumu biliyor muydun? Hayatıma  nasıl  dahil oldun? Söyle  biliyor muydun?"

Haline gülerek  onu itekledim  ama dibimden ayrılmadı. "Sen  aptal mısın? Benim kardeşimin katilini ben her şekilde  tanırım. Seni ilk gördüğüm  andan itibaren nasıl bir pislik olduğunu biliyordum?"