There is no we.. L.H Dutch fanfiction

Part 22

Ik keek niemand meer aan, helemaal niemand. Ik kon het niet geloven. Ineens flitste zoveel herinneringen voor mijn ogen die ik samen met Luke had meegemaakt, namelijk toen we voor de zee zaten en hij een arm om mij sloeg, toen hij mijn wonden verzorgde en als aller laatst het ongelukje van daar net. Plotseling sloeg Michael zijn armen om me. 'Don't worry babe, he will remember you for sure', fluisterde Michael in mijn oor. Ik sloeg mijn armen om hem heen en liet mijn hoofd langzaam op zijn schouder zakken. 'He won't, he won't remember me', zei ik stotterend en barstte in tranen los. Michael aaide over mijn hoofd en ik tilde mijn hoofd langzaam weer op. Ik keek hem diep in zijn ogen aan, en iets vertelde mij dat het goed zou komen. Ik keek om me heen en zag Liz op een stoeltje zitten met haar handen voor haar ogen. Ashton en Calum waren haar aan het troosten. Ik liet Michael los en gaf een seintje aan Ashton en Calum of ze mij en Liz voor een moment alleen konden laten. Ik probeerde mijn tranen weg te vegen met mijn mouwen en liep rustig naar Liz toe en ging naast haar zitten. Ze haalde haar handen voor haar ogen weg en keek mij even aan en keek weer weg. Ze legde haar handen voorzichtig op haar benen en probeerde even tot rust te komen. Ik besloot haar hand rustig vast te pakken. 'Mum', zei ik, waardoor ze mij meteen aankeek. 'Listen, I love you', zei ik en er viel een traan op mijn wang. Ze glimlachte en greep me rustig vast en omhelsde me. 'I love you too, I love you too', zei Liz snikkend in mijn oor. Ik liet voorzichtig haar hand los en stond op. Ik zag de dokter langs lopen en vroeg 'Can I just take a look for a bit', want ik wilde namelijk Luke zien. De dokter knikte en liep snel weer weg. Ik stond voor de deur en keek naar het bordje waarop '1809' opstond. Ik ademde heel erg diep in en zuchtte keihard. Ik opende de deur en zag Luke. 'Stay CALM Selena', dacht ik in mezelf. Ik liep naar zijn bed toe en pakte er een stoel bij. Ik zat en keek Luke aan. Hij had een verband om zijn voorhoofd. Ik stond op en besloot om naast zijn bed te gaan zitten. Ik probeerde mijn tranen in te houden maar er viel toch een traan, niet op mijn wang maar op Lukes hand die ik al een poosje vasthield. Ineens zag ik dat Luke zijn ogen een beetje opende en meteen weer sloot. Ik besloot maar om op te staan en het kamertje te verlaten. Ineens voelde ik dat erin mijn hand geknepen werd en hoorde een hele zachte stem die ik meteen herkende. 'Don't go please, stay with me', zei Luke met een schorre stem fluisterend. Ik draaide mij om en zag dat hij mij echt blijkbaar nodig had, dus besloot ik om toch naast hem te blijven. 'Nina', zei hij meteen er achter aan en kneep mijn hand helemaal fijn. Er sprongen tranen in mijn ogen van de pijn. 'I'm Selena Luke, you remember', fluisterde ik en had een enorme brok in mijn keel. Luke opende meteen zijn ogen en keek mij heel erg diep in mijn ogen aan voor een poosje. 'Selena?', vroeg hij verbaasd. 'Yes it's me the girl you're in love with', zei ik met een stem die ik zelf nooit had ontdekt. 'No, Nina is the one I love, who are you', vroeg Luke.....