There is no we.. L.H Dutch fanfiction

Part 17

Ja het was er echt niet meer... Ik voelde een leegte in mijn lijf en wist niet meer zo goed, wat ik moest.

Ashton: I'm waiting.

Toen zag ik weer een bericht van Luke. "Gewoon jezelf zijn, er kan toch niks ergs gebeuren", dacht ik en zette een stap in de balkon. "I'm over here", zei Luke met een toon, die ik echt nooit had gehoord. Ik durfde hem niet aan te kijken en besloot meteen de dak op te klimmen. En zag hem daar zitten... Ik besloot om niet zo dicht bij hem te zitten en zat dus op een afstandje. Ik besloot om nu toch wel een kijkje te nemen en keek naar hem, maar hij keek niet terug, hij staarde voor zich uit en zei helemaal niks. Ik hoorde alleen de golven van de zee en kon even niet meer nadenken, er rolde een traan over mijn wang. "I, I, I'm sorry", zei ik stotterend terwijl er nog een traan over mijn wang rolde en besloot hem niet meer aan te kijken. "Why are you back?", vroeg Luke heel bot. Ik kon daar geen antwoord op geven en weer was er een stilte. "Okay, so is this a bad dream to you", vroeg Luke en ik voelde dat hij naar mij aan het kijken was. "I don't know", zei ik zuchtend en rolden nog meer tranen over mijn wangen. "I understand", zei Luke terwijl hij opstond en de dak afklom. "Hij mocht niet weggaan", dacht ik en besloot om ook de dak af te klimmen. Toen ik van de dak af wou, gleed ik uit waardoor ik met mijn benen op de stenen grond terecht kwam. Luke draaide zich om en ik lag daar op de grond en kon niet meer echt bewegen, "Help me", fluisterde ik en barstte in tranen maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Luke kwam snel naar mij toe en trok mij omhoog. Toen ik overeind was, pakte ik hem stevig vast en sloeg hem in mijn armen. Ik had mijn hoofd zodanig op zijn borst gericht. Ik hoorde zijn hart kloppen, en hij ging tekeer. Ik voelde de warmte van zijn lijf. "I'm sorry, I'm sorry for everything", zei ik terwijl ik hem nog steeds stevig vast had. Hij sloeg zijn armen om mijn middel. "It's okay, it's okay", zei Luke opgelucht.  "Dit was de beste knuffel, die ik ooit heb gehad", dacht ik. Ik wilde hem niet meer loslaten, helemaal niet meer, ik voelde mij zo veilig op dat moment. Hij liet mij los en keek mij diep in mijn ogen aan, heel erg diep. We liepen samen naar binnen terwijl hij mij naar binnen begeleidde en mij op de bed liet zitten. Hij liep de kamer uit en kwam weer met een washandje de kamer binnen en begon mijn wonden de verzorgen. "How cute, dacht ik zo hoor je het niet verzorgen, but who cares ik voel mij veilig", dacht ik en keek steeds vrolijker. "Can u pls tell me more about your family and stuff cuz I'm curious", zei Luke en mijn glimlach was meteen weg en viel ere en stilte. Hij keek mij aan en zag het dat er iets niet klopte. "Okay, so my mum", begon ik terwijl hij mij onderbrak . "You don't have to, I'll understand", zei Luke en was zojuist klaar met het verzorgen van mijn wond. "No I'm gonna tell everything from the beginning, My mum and dad got divorced when I was little, I have a little brother and sister and I haven't seen and spoken to them since they got divorced, I always felt alone, but my mum and grandma made me stronger", zei ik terwijl Luke mij heel erg aandachtig aankeek. "I'm sorry, I didn't know...", zei Luke en zei meteen achterna "It's okay, cuz you couldn't know", zei ik en keek hem lachend aan. "So when I arrived in Australia I met your mother and I really didn't know, till u came to home, your mum really reminds me of my grandma, she passed away like a week ago", en probeerde mijn tranen voor mij te houden maar er viel toch een traan op mijn blote been. "Selena, look at me", zei Luke en ik keek hem meteen aan. "My mum really loves you, she always wanted a daughter, and you're like a daughter to her" , zei Luke en glimlachte. Dat vond ik ontzettend lief om te horen, en pakte mijn telefoon uit mijn zak en veranderde mijn status van whatsapp in: "Thanks for being around me"....