Ben Kusurlarımla Benim

Seni Seviyorum Çünkü...

Kitabım 100 bin okunma olmuş. Okuyan herkese teşekkür ederim. Gözlerinize sağlık. Nice okunmalara inşallah.💙

Umut'un duyamayacağı durumu beni çok üzüyordu. Ama bu onu sevmeyeceğim anlamına da gelmezdi. O Dünya'da bana verilen en güzel şeydi. Onun kadar kimse bana değer vermemişti. Kendini diğer insanlardan daha farklı ve özel hissettiren insanları kaybetmemek lazım. Bende Umut'u kaybetmemek için her şeyi yapacaktım. Duyup duymaması ona olan sevgimi azaltmıyordu.

Marifet kusurlarıyla sevmekti, kusurlarını yere sermek değil.

Telefonu elime alıp ona günaydın mesajı atacaktım. Şu an yanında olamasam da mesajımla onu mutlu etmeye çalışacaktım.

Gönderilen Mavilim: "Günaydın kalbi güzel çiçeğim."

Çok geçmeden Umuttan mesaj gelmişti. "Günaydın, bu çiçek seni bugün görmek ister." Gönderdiği mesajı okuyunca hemen gülümsemeye başlamıştım. Daha doğrusu şapşal aşık gibi sırıtıyordum.

Mesajına karşılık olarak, "Tamam, 1 saat sonra Aras Bey'in cafesinde buluşalım o zaman." yazıp yolladım.

Anında mesaj gelmişti. "Bizim eve gelsen olur mu?" yazdığını görünce onaylayan bir mesaj gönderip, hızlıca kahvaltı ettim ve tekrar odama geçip hazırlanmaya başladım. Dışarı çıkacakken telefonumun hatırlatıcısı çalmaya başlayınca telefonu elime alıp açtım ve neyi hatırlatması için kaydettiğim şeye baktım. Kahretsin, bugün Umut'un doğum günüydü. Belki de o yüzden Umut ısrarla evine gelmemi istiyordu. Bugün doğum günüydü ve ben ona hediye bile almamıştım. Hediye almamıştım ama ona pasta yapacaktım. Kendi ellerimle ona pasta yapacaktım ve bu onu fazlasıyla mutlu ederdi.

Ah sevdiğimin bugün doğum günüydü. Ve ben onu çok seviyordum. Onu seviyordum çünkü?...

Bu öyle bi' sevgi ki, hiçbir kelimeye sığdıramıyorum onu nasıl sevdiğimi...

Umut ben seni seviyorum çünkü... Kalbime güneş gibi doğdun, siyah beyaz hayatıma gökkuşağındaki sekizinci renk gibi girdin. Ve kalbimi o güzel renklere adeta buladın.

Seni seviyorum çünkü...Buz tutmuş kalbimi sevginle ısıttın.

Seni seviyorum çünkü... Sen beni bırakıp gitmeyensin. Bırakıp gitmeyen adam sevgiyi hak eden adamdır. Sen bu sevginin her zerresini hak ediyorsun.

Seni en saf duygularımla seviyorum. Maviyi sever gibi, saatlerce gökyüzünü izler gibi. Güzel bir manzarayı seyreder gibi, temiz havayı soluyormuş gibi. İşte öyle seviyorum ben seni.

Ne kadar mı seviyorum? Gökyüzünün sonsuzluğu kadar...

Ve şimdi bu sevgimi pastanın içine katacağım ve harika bir pasta yapacağım. O yüzden mutfağa koşup dolabı açtım ve pasta malzemelerini çıkartıp yapmaya başladım. İlk önce yuvarlak bir kek yapıp üstüne krem şanti ve çikolata sosu döktükten sonra süsleyip Umut'a getirecektim.

1 saat geçtikten sonra nihayet pastayı tamamen bitirdiğimde düzgünce yuvarlak bi' fanusa koyup bir an önce Umut'un evine gitmek için sabırsızlanıyordum. Anneme çıktığımı söylemek için seslenip ayakkabılarımı giyindim ve pastamla birlikte yolakoyulduk.

Yolda giderken hediye dükkanını görünce önünde durdum ve içeri girdim. Ne alsam diye düşünürken gözüme harika bir hediye çarpmıştı bile. Onu hediye paketi yaptırdım ve tekrar Umut'un evine doğru ilerlemeye başladım.

Evine vardığımda anahtarı çıkarıp kapıyı açtım ve odasına doğru ilerledim. Umut eve girebilmem için bana anahtar vermişti. Evinin anahtarını bana verecek kadar güveniyordu yani bana ve bu beni çok mutlu ediyordu.