FALLEN OUT OF LOVE
Everything has it ends, but we can't predict it. We don't know when we need to stop or to let go. But one thing for sure, everything will change---no one can stop that.
"Hi!" You greeted me. Sweet smile flashed on your lips---you look so cute.
"Ow, hello." I greeted back.
That's our first coversation. That's how we start. Nanligaw ka pagkaraan ng ilang linggo, hindi ko na pinatagal pa dahil hindi naman panliligaw ang pinapatagal kundi ang relasyon.
"Aw, you're so sweet." I said with teary eye. Hinapit mo ko sa bewang at hinalikan sa noo. Bumagsak na ang luha ko, muli kong pinagmasdan ang paligid. Puno 'to ng mga lobo na may picture namin at petals ng roses sa sahig papuntang kama.
"Everything for you, Dianne. Happy 2nd Anniversary, I love you." He whispered on my ears. I hug you tight, you hug me, too.
"Pakiramdam ko, hindi ko deserve 'to. Greg, sobra pa 'tong ginagawa mo para sa'kin." Mahina kong sambit. Inangat mo ang baba ko at hinarap sa'yo.
"You mean so much to me, Dianne. You deserve this---no, you deserve more than this." He said.
Napakasaya ko no'n. Wala akong kaalam alam na may hinanda kang gano'n para sa'kin, masaya ako no'n kasi ramdam kong mas mahal mo ko.
"Dianne, ayos kana ba? Dinalhan kitang gamot at pagkain oh, pinagluto ka din ni Mama." He said. Hinipo pa n'ya ang noo para matingnan kung mataas pa din ang lagnat ko.
"Ayos na ako, salamat din. Nga pala, akala ko may swimming kayo ng barkada mo? Bakit nandito ka pa?" I ask with curiosity. Umiling s'ya at hinaplos ang pisngi ko.
"Ayoko, aalagaan nalang kita dito. Tsaka hindi ka naman makakasama kasi may sakit ka pa 'e, kaya anong gagawin ko do'n?" Napailing nalang ako sa sagot n'ya.
"Greg, I'm fine now. I know that you'd miss your barkadas, too. Go now, please. I trust you, Greg." Saad ko. Umiling s'yang muli. "Please, promise pagbalik mo, okay na ko. Gagala tayo buong araw. Please, sumama ka muna sa kanila baka isipin nila tinatali kita. Magpapahinga naman ako 'e, tas pwede kang tumawag pag freetime ka. Sige na please." I said with so much conviction.
"Alright, alright. Hindi talaga ako mananalo sa'yo. Mamayang gabi pa naman 'yon, tabi muna tayo ngayon. Mamimiss kita." Sambit n'ya at humiga sa tabi ko. Niyakap n'ya ako at kinulong sa braso n'ya.
Oh please, I don't want to lose him, I want him really bad.
Hinintay ko ang tawag ni Greg buong magdamag hanggang mag umaga pero wala akong nareceive, siguro'y namiss ang mga barkada n'ya kaya gano'n.
"Pagod nga sabi ako!" Nagulat ako sa biglaan mong pagsigaw. Pinilit ko kasing yayain ka kumain sa labas dahil namimiss na kita, palagi ka nalang busy.
"Ba't mo ko sinisigawan?" Naiiyak kong tanong. Tumingin ka naman sa'kin ng masama.
"Kasi ang kulit mo!" Sigaw mo pa. Kahit nanghihina'y sinubukan kitang aluin, baka sakaling humupas ang galit mo pero lalo lang nagalit. "Get out!" Sigaw mo. Kahit ayoko ay umalis nalang ako.
2 weeks had passed. Mas naging cold ka.
"Dianne, I'm not in the position to tell you this but you're my bestfriend." Kinakabahang saad ni Cecile. Pumihit naman ako sa kanya.
"What is it?" Tanong ko pa. Umagos ang luha sa mata n'ya.
"Dianne, kasi," Umiyak s'yang muli. Lumapit ako at niyakap s'ya.
"Kung hindi ka pa ready na magkwento, ayos lang. Basta andito lang ako, Cecile." Saad ko. Umiling s'ya.
"No, you need to know! Dianne, I fell inlove with your boyfriend. Nagsimula 'yon nung swimming, kasama ako no'n. Hindi n'ya alam na kaibigan kita, sinimulan n'ya akong pormahan, alam kong bawal pero matagal ko na s'yang gusto. Sorry." She said. Parang gumuho ang mundo ko. Imbis na saktan s'ya'y mas hinigpitan ko ang yakap sa kanya.
"It's okay." I said. Umiling s'yang muli.
"I'm pregnant, he's the father, Dianne." Tuluyan ng bumagsak ang luha ko.
Ni minsan ay hindi ako ginalaw ni Greg, nirerespeto n'ya daw ako. Agad akong pumunta sa condo n'ya. Naabutan ko s'yang nagluluto.
"Anong ginagawa mo dito?" Bungad n'ya. Sinampal ko s'ya, sobrang sakit at galit ang nararamdaman ko.
"Pa'no mo nagawa sa'kin 'to? Ipagpapalit mo nalang ako ba't sa kaibigan ko pa?! Bakit sa bestfriend ko pa?!" Sigaw ko. Natahimik naman s'ya.
Yinakap ko s'ya. "Please, ako nalang uli." Desperadang tugon ko.
"I fallen out of love with you, Dianne. Simula nung makilala ko si Cecile, nawalan ako ng pagmamahal sa'yo." Saad n'ya. Bakit? Anong kulang ko?
"Bakit s'ya? Bakit hindi nalang ako?" Umiiyak kong tanong.
"Dahil hindi ikaw si Cecile. I'm breaking up with you." Saad n'ya. Napangiti naman ako ng mapait.
"Okay fine. Just please spend this night with me. After that, I will let you go." Ngumiti ako dito.
"You're insane." Tugon n'ya. Umiling naman ako.
"I just want to spend one night with you, we're not doing sex. I just want to be with you for the last time." Saad ko habang umiiyak.
Nangyari ang gusto ko. Pinanood ko s'yang matulog. Hinaplos ko ang muka n'ya.
"Mamimiss kita. Pero okay na 'to siguro. She's pregnant. Ayokong masira kayo kahit s'ya mismo ang sumira sa'tin. I want you to be happy even if it's hurt. Be happy with, Cecile. Love her and protect her, don't fall out of love again, Greg. Masyado s'yang mabait para masaktan gaya ko, deserve ko 'to. Nagkamali lang s'ya kaya't hindi ko s'ya masisisi. Goodbye." Mahina kong saad at hinalikan s'ya sa noo.
Umalis na ako ng kwarto at dumiretso sa pinto papalabas. Bumungad naman sa muka ko si Cecile.
"S-sorry, kakamustahin ko lang sana si Greg." Kinakabahan n'yang tugon. Nguniti ako at nihakap s'ya.
"Tanggap ko na kahit masakit. Maging masaya kayong dalawa." Saad ko bago tumakbo na papalayo.
Napangiti nalang ako ng maalala lahat ng nangyare 3 years ago. Ngayon ay nanonood ako ng kasal nina Greg at Cecile, they look so happy---hindi ako nagkamali sa desisyon ko.
"Hon, let's go. Malalate tayo sa flight natin." Yaya ni Brian---asawa ko.
"Sure, wait papaalam lang ako." Saad ko. Sumingit muna ako saglit sa pictorial.
"Greg, Cecile, we need to go. Best wishes sainyo!" Sambit ko. Ngumiti naman si Cecile.
"Thank you, again I'm sorry." Saad n'ya.
"No need to apologize, we're both happy on ourlives now. See you when I see you!" Saad ko pa. Yumakap naman 'to sa'kin.
"Ingat kayo do'n. Brian, ikaw na bahala ah." Saad ni Cecile. Napansin kong nasa likod ko na pala si Brian.
"Oo naman, uhm may gusto lang sana akong sabihin bago umalis. Greg, thank you for letting her go. Kundi dahil do'n, hindi s'ya mapupunta sa'kin. I will treasure her with all of my heart, that's real man do." Saad nito. Inawat ko na s'ya at ngumiti sa dalawa.
"Goodbye, be happy." Saad ko at umalis na kami ni Brian.
"Ba't mo naman sinabi 'yon?" Sermon ko sa kanya sa kotse.
"Gusto ko lang talagang magpasalamat dahil napunta ka sa'kin. I'm so luck to have you, Dianne." Saad nito at hinawakan ang kamay ko at hinalikan. Napangiti nalang ako at tumingin sa bintana.
Acceptance is the key. Learn to let go and be matured to accept the fact that we encounter people who come and go. Just go with it, be happy.
WAKAS.
