We did it!

4

🏠...

"Ma, may problema ba sa kompanya?" Agad na tanong ni Casey sa ina ng dumating ito sa bahay.

"Oo anak, pero kaya naman na namin iyon ng papa mo, nandiyan din naman ang mga kapatid mo para tumulong. Just focus nalang sa mga upcoming projects mo." Dawn said.

"Okay ma." Sagot ni Casey. "Ma, hindi pa ba tumatawag si Blyth?" Tanong ni Casey.

"About that pala. Juliana, Leo, come here, May sasabihin lang ako about Blyth."

"Ano yun ma? Is it a bad news or a good news?" Tanong ni Leo.

"Bad news, I guess? Sabi daw ng doctor Blyth is not allowed to use gadgets, kaya hindi natin siya makaka-usap unless pupunta tayo sa kanya, and kailangan muna manatili si Blyth sa states ng 3 years. Kailangan pa daw siyang obserbahan ng mga doctor, if wala daw complications after 3 years, pwede na siya bumalik dito." Mahabang paliwanag ni Dawn.

"Ma, I hate to say this, pero feeling ko hindi tayo makaka-dalaw kay Blyth." Juliana said.

"I know and hindi ko pa naman iniisip yan dahil ayoko muna harapin ang katotohanan." Dawn said.

"Ma, alam ko hindi oa kayo kumakain, kaya I prepared breakfast." Casey said. "I'm late na 'din sa shoot, mauuna na po ko, kumain na din po ako." Nagmamadaling sabi ni Casey sabay alis.

"Tara na magsi-kain na tayo at mamahinga muna ko ngayon." Dawn said.

Matapos ang almusal ng tatlo ay agad ding umalis si Leo at Juliana para pumunta sa kanilang shooting. Habang si Dawn ay umakyat sa kanilang kwarto para matulog.

Biglang napa-balikwas si Dawn ng imulat niya ang kanyang mata. Laking gulat niya ng makita niya ang oras.

6:37pm

"Ganon na ba talaga kalala yung pagod ko?" Tanong nito sa sarili.

Naagaw ang pansin ni Dawn ng tumunog ang kanyang cellphone.

Text from mama:

    Successful ang operation ni Blyth! Don't worry about us okay na kami. Nasa recovery room na siya.

Reply to mama:

      Thanks ma! Send our love nalang for Blyth. I hope she understands kung bakit wala kami diyan.

From mama:

       Yeah, she understand naman.

Naisip ni Dawn na baka mag overtime si Richard dahil sa dami ng kanyang dapat ayusin, kaya naisip ni Dawn na ipag-luto ito at ang mga bata ng kanilang paboritong pasta.

"Manang, paki-prepare nalang yung mga kailangan ko, tatawagan ko lang ang mga bata." Dawn said.

Matapos tawagan ang mga bata ay agad na siyang nag-umpisa mag-luto.

"May problema ba kayo ni Richard?" Tanong ni manang Elvie.

Si manang Elvie ay ang nag-alaga kay Dawn simula nung maliit pa lamang ito.

"Ahh sa opisina lang manang." Dawn said habang hinahalo ang sauce.

"Hindi yan ang sabi ng mga mata mo." Manang Elvie said.

Dawn turned off the stove. "Manang." She said then hug manang Elvie while crying. "Manang nagka-mali ako. Gusto niya ng annulment. Oras lang naman niya ang hinahanap ko kaya ko nagawa yun." Dawm said and continue to cry.

"Maayos din yan anak." Manang Elvie said while rubbing Dawn's back.

"Pano kung hindi? Manang, mahal ko si Richard." Dawn said while still crying.