𝐇𝐄𝐑𝐎 🍑 |Jikook

*11*

  "Hamilesin Jimin."

     Seokjin'in elinde tuttuğu rapora bakarak söylediği cümleyi anlamaya çalıştım.

  "Efendim?"

  "1 buçuk haftalık hamilesin."

     Başımı yanımda duran Jungkook'a çevirdiğimde sert bakışlarıyla Seokjin'e bakarken görmüştüm onu.

     Ardından kısa çaplı bir kahkaha attım.

  "İlahi Jin. Çok komiksin."

     Jin dudaklarını dişledi ve bana baktı.

  "Bak, bu sefer gerçekten şaka yapmıyorum. Karnında bir bebek var."

     Oturduğum sedyede ciddileşerek gerindim.

  "Jin sen iyi misin? Ben kadın değilim. Hamile olamam."

  "Jimin sende biliyorsun ki ülkemizde hamile olan erkekler yaygın. Üstelik bunun olabileceğini bir biyoloji öğretmeni olarak sende biliyorsun..."

  
              **********************

     Oturduğum koltukta başımı yana çevirerek gergince Jungkook'a baktım.

     Hastaneden çıktığımızdan beri tek kelime dahi etmemişti.

     Sürekli sert bakıyor onun dışında tek bir mimik bile göstermiyordu.

     Tamam hamileydim ama bunun olmasını bende beklemiyordum. Onun böyle davranması bu bebeği istemediğini gösteriyordu bana göre.

     Beni korkutuyordu...

     Jungkook'a karşı güvenim tamdı. Bebeği istemese bile benim için katlanırdı belki ama, ben katlanamazdım onun bu davranışına.

     Jungkook istemesede bebeği aldırma gibi bir niyetim yoktu.

      Evet, çok ani olmuştu ancak o da bir canlıydı ve onu öldürerek mutlu olmayı bekleyemezdim.

      Uykumun geldiğini söylediğimde başını salladı ve ben odaya çıkarken o da kapıyı kilitleyip ışıkları kapatıp arkamdan geldi.

      Üstümü değiştirdikten sonra yatağa yattım ve üzerimi örttüm.

      Jungkook yatağın diğer tarafına yattığında bana sarılmasını beklemiştim ancak beklediğim gerçekleşmedi.

      Bu alışmadığım bir şeydi.

     Her zaman Jungkook'un kolları arasında uyurdum. Aradan dakikalar geçsede Jungkook'un sıcaklığını hissetmemiştim.

     Gözlerim dolsada sesimi çıkarmadım ve gözlerimi kapattım.

      Yorgun hissediyordum.

  "Jimin?"

      Kısık bir ses duyduğumda kaşlarımı çattım.

  "Hm?"

  "Karnında gerçekten bir bebek mi var?"

      Sorduğu soruyla gözlerimi açtım ve ona doğru döndüm yavaşça.

     Dikkatle bana bakan suratını gördüğümde hala sert ifadesi yüzündeydi.

  "İstemiyor musun?"
 
      Titrek sesimle sorduğumda kaşlarını biraz daha çattı.

  "Neyi?"

  "Bebeği?"

  "Yani bu karnında bebek var demek mi?"