BAD BOY|Kim Taehyung

33

Obudziłam się ok. 10. Weszłam do łazienki i doprowadziłam się do porządku. Po wyjściu podeszłam do szafy i wyciągnęłam zwykłą szarą koszulkę z jasnymi jeansami. Ubrałam się i wychodząc wzięłam telefon do ręki.

Tak jak się spodziewałam już na korytarzu słyszałam głosy chłopaków. Schodząc po schodach lekko się schyliłam żeby zobaczyć gdzie są.

Siedzieli na kanapie w salonie i przeglądali jakieś papiery.

- Hejka- podeszłam uśmiechnięta

- Hejoooo- odpowiedzieli

- Hej kochanie- powiedział uśmiechnięty Tae rozkładając ręce abym się przytuliła

Podeszłam i usiadłam mu na kolana. Tae mnie objął rękami i pocałował na przywitanie.

- Co robicie?- zapytałam zaciekawiona na co Namjoon podniósł głowę z papierów

- A wiesz, czytamy nasz rozkład i regulamin- wzdychnął spoglądając na stos kartek na stole

- Rozkład? Myślałam, że dadzą wam go dopiero dzisiaj- rzekłam lekko zdziwiona

- Ah, tak. Wysłali nam wczoraj drogą pocztową- tłumaczył

- A okej- kiwnęłam głową i wstałam z kolan Tae- Jesteście głodni? Mogę zrobić coś do jedzenia jak chcecie- zaproponowałam

- W sumie coś bym zjadł- Yoongi podniósł głowę z papierów

- Okej to zrobię kanapki- powiedziałam na co wszyscy kiwnęli głowami- Się robi- ruszyłam w stronę kuchni

Kanapki niby nic spektakularnego ale mogę zrobić w dużej ilości w krótkim czasie. Wyjęłam chleb z chlebaka oraz składniki z lodówki i zabrałam się za robienie kanapek

Po chwili już było gotowe. Nałożyłam na talerze i zaniosłam chłopakom.

Nie chcąc im przeszkadzać zostawiłam ich samych i poszłam do pokoju. Nie wiedząc co ze sobą zrobić postanowiłam zadzwonić do Jisoo.

- Halo?- usłyszałam zaspany głos w słuchawce

- Hej, obudziłam cię?

- Tak ale to nie szkodzi i tak miałam już wstawać

- O to dobrze. Co ty na to żeby pójść dziś do galerii jak chłopaki pójdą na spotkanie?- zapytałam lekko podekscytowana

- Pewnie, że tak- zaśmiała się

- To super. O której?

- O 13?

- Ok, mi tam pasi. To przyjdź do mnie

- Ok, idę się ogarniać

- No papa

- Pa

Rozłączyłam się i opadłam na łóżko. Jeszcze mam 2 bite godziny do przyjścia Jisoo. Postanowiłam zadzwonić do przyjaciół w Polsce

Po kilku próbach w końcu ktoś odebrał

- Halo?- usłyszałam lekko zdenerwowany głos w słuchawce

- Halo? To ja- powiedziałam lekko zaniepokojona

- Wiem. Co chcesz?- głos wydawał się jeszcze bardziej zdenerwowany

- Pogadać

- To gadaj...- wkurzył mnie swoim zachowaniem. Wiedziałam, że ta rozmowa zaraz zejdzie na złą drogę

- Dobra zresztą nie ważne. Będę kończyć pa

Odsunęłam telefon od ucha ale jeszcze usłyszałam głos

- No co? Odezwałaś się do nas po prawie ROKU- podkreślił to słowo- I co teraz myślisz, że wszystko będzie ok?- było słychać pogardę w jego głosie

- Ja się chciałam z wami kontaktować ale nie odbieraliście. Nie oskarżaj mnie- powiedziałam spokojnie żeby nie spowodować kłótni

- Tak mhm. To, że raz nie odebraliśmy to nie znaczy iż nie możesz dzwonić jeszcze raz

- Dzwoniłam w każdej wolnej chwili! wy nigdy nie oddzwanialiście- zaczęłam się denerwować

- Jasne, masz dowody? Nie

- Mam w naszej konwersacji!

- Oj dobra weź. Zadzwoń jak zmądrzejesz

- Zmądrzeje?!

Rzucił słuchawką. Byłam wściekła. Rzuciłam telefon na łóżko. Musiałam ochłonąć. Wyszłam z pokoju kierując się do drzwi wyjściowych

- Ala? Wszystko ok?- zapytał Yoongi o dziwo po Polsku

- Dlaczego mówisz po Polsku?- odpowiedziałam

- Bo może jest taka rzecz żeby oni nie wiedzieli- podszedł do mnie- To co się stało?

- Oj pokłóciłam się ze znajomym- przewróciłam oczami a Yoongi się zaśmiał- Z czego rżysz?

- Szczerze myślałem, że już dawno się to stało

- Dlaczego?- zapytałam zniesmaczona

- Bo są idiotami- zaśmiał się jeszcze bardziej- A skoro faktycznie się to stało to tylko potwierdziło moje słowa. Pogadamy o tym później tylko się nie przejmuj- uśmiechnął się a ja to odwzajemniłam

- Nie mam zielonego pojęcia o czym mówicie- usłyszałam zmieszanego Jimina

- Ala po prostu musi się przewietrzyć. Nie ma się co martwić prawda?- spojrzał na mnie

- Prawda. To ja zaraz wrócę