DEAD LINE

05- His Damsel

***

AZIE LOKAI

"Hoy Azie!" Nilingon ko si Trev at nakita ko itong tumatakbo. Ano na namang kabobohan, 'to?

"Takbo na! Anong pang tinutunganga mo d'yan?" Sigaw niya pa saakin at hinila ako.

"Sandali! Yung cart ko kasi. Potek naman 'to, oh." Sagot ko sa kaniya. Nagkalat tuloy yung laman ng cart ko. Umaapaw na kasi.

"May zombie na naka pasok. Tas chill ka lang d'yan, ha?" Sigaw niya ulit.

"Hindi ako bingi! Kung makasigaw ka kala mo nasa kabilang planeta kausap mo, ih." Sagot ko naman sa kaniya.

"Halika na kasi!" Sabi niya pa.

"Eto na! Parang ano naman kasi kala mo hindi mabigat 'tong cart ko, eh." Nahihirapan ako talaga kasi sobrang puno ng cart ko. Nalalaglag pa ang iba kaya pinupulot ko pa. Lumapit si Trev sa cashier at kinuha ang straw doon para itali sa cart ko.

"Oh ayan na! Halika na." Hinila niya ako ulit ako. Ano ba 'to? Hila ng hila. Drag king ka boy?

"Ahhhhhhh!!"

Umalingawngaw ang sigaw sa buong department store. At mas lalong nagkagulo ang mga tao na naroroon. They started running at nababangga nila ako.

"Eto na nga ba sinasabi ko, eh! Halika na!" Sabi niya saakin. At tumakbo na ako habang nahihirapan akong itulak ang cart ko. Nilingon ako ni Trev at binalikan. Nakipagpalit siya ng cart dahil mas kaunti ang laman ng sakanya kaysa saakin.

"Sobrang dami naman kasi nito. We're not feeding a whole village." Reklamo niya pa. Papunta na kami sa pinasukan naming entrance kanina pero napalihis kami ng daan nang makita namin ang mga tao na tumatakbo papunta direksyon namin.

Agad kong niliko ang push cart na tulak tulak ko at ganoon din si Trev. Tumatakbo na kami ngayon at hindi ko alam sa'n kami dadaan dahil papalayo kami sa pinaghintuan ng van. Takbo lang kami ng takbo ng biglang lumiko si Trev.

Taena! Ano na namang trip nito sa buhay?

"Hey! What are you doing?" Sigaw ko sa kaniya.

"You will thank me later!" Sigaw niya pabalik saakin. Tumigil siya sa harap ng isang Ford Ranger Raptor. Dumiretso siya sa likod nito since it's a pick up truck at binuhat niya ang cart pero masyadong mabigat kaya naman nahirapan siya. Pumunta na din ako doon at tumulong. Nang mailagay namin ang dalawang cart ay binuksan niya na ang pinto sa driver's seat.

"Ano? Magpapaiwan ka dito? Sabihin mo lang, and I will gladly leave you here." Sabi niya pa. I just rolled my eyes at him at sumakay sa likod. Tinanggal ko sa cart ang mga nakuha namin dahil I know gugulong ito. Trev starts the engine at binilisan ko naman ang ginagawa ko. Nang mag go na, medyo nasubsob pa ako, shtness.

Tumayo ako at kumapit agad. Bigla akong kinabahan ng makita ko ang glass door. Don't tell me na--

"Azie, kumapit ka!" Sigaw mula sa loob ni Trev. Oh shtness, sabi ko na nga ba. Yumuko at narinig ko ang pagkabasak ng salamin. Mas tumalsik pa sa may paa ko at dumugo ito. Medyo mahapdi siya pero maliit lang naman kaya gora!

Tumayo ako agad at nagtatakbuhan ang mga tao, nagkakabanggaan ang mga sasakyan, nagkakasakitan ang mga tao at ang mga aggressive people ay pagpapadami ng mga biktima. This situation is really hard. Think of it, once na nakagat ka it will infect your whole body and in less than a minute you will turn into a monster. What's more difficult? There is no antidote yet.

Nakita ko na ang van namin at sa tingin ko ay hinihintay nila kami. Kumakaway kaway ako para mapansin nila kami. Nang malapit na kami sa kanila ay umandar na din sila. Pinangunahan nila ang daan at nakasunod naman kami.

"Woahh!! Wuhooooo!!" Sigaw ko. It's a good idea na nandito ako sa likod. Damang dama ko ang hangin at talaga namang nakaka-relax dito sa labas. Tinatangay ng hangin ang buhok ko at patuloy naman ako sa kakasigaw ko dito sa likod. Bakit ba? Eh nag-eenjoy ako eh.

"Ang ingay mo naman d'yan!" Sigaw saakin ni Trev. Tinawanan ko lang siya at bahagya naman itong nainis.

"Look at your back." Sabi niya saakin habang nakatingin parin sa daan. Napalingon naman ako sa likod at

Oh. My. God.

Zombies are chasing us. Like andami talaga nila, lagpas sa sampu. Tumatakbo sila at napakabilis din. Kung tatakbo lang din siguro ako, malaki ang tiyansa na maabutan ako lalo na't hindi ako sporty. Yes I do dancing but I suck at any sports. The last time I tried ball games, puro pasa at galos lang ang nakuha ko. Unlike Azure and Divi which are competitive athletes. Azure is a softball player while Divi is a volleyball player, habang ako eto nagf-freestyle sa tabi tabi.

"Oh, natahimik ka jan?" Natauhan ako ng biglang sumigaw si Trev. Patuloy parin ang pagtakbo ng sinasakyan namin. Mabilis ang takbo namin dahil nga may ilang humahabol parin saamin. Hindi ko napansin na paliko pala ang daan at biglang hard left naman 'tong si Trev. Hindi ako nakakapit agad kaya natumba ako.

Parang slow motion ang lahat ng bigla akong malaglag sa likod ng pick up truck. Napapikit nalang ako ng makita kong malapit na akong saluhin ng kalsada. Then, boom! Nagpagulong gulong ako and sht it fcking hurts. May pwersa ang pagkatilapon ko. The moment I realized na nahulog na talaga ako, andrenaline hit me. Napatayo ako at tumingin sa mga taong humahabol saamin. Those eyes na halos masakop na ng puti. Their pale white skin with black viens on it. The saliva that's dripping from their mouth. Wtf, so gross. Natauhan ako ng biglang may tumamang garapon ng waffer sticks sa ulo ko.

"You bitch! Just fucking run and stop staring at those assh*les!" Sigaw ni Trev. Nakita kong nakahinto na ang sasakyan at nasa labas siya. Then reality hit me, I run as fast as I can. Fuck, I hate marathons like this. I rather dance like there's no tommorow than running like this. But, holy sheet of paper, I have no choice left. I'm defenseless, I have no weapon beside me, besides there are more like ten persons chasing me like I'm the most beautiful creature they saw in their entire fckng life.

I know I can. I know I can. Nagsimula ng mapagod ang mga tuhod ko at hinihingal na din ako. Gustong gusto ko na huminto but, no way! I want to live, sino nalang ang kakain ng mga kinuha ko sa groceries kung wala na ako. I must live! Sasayaw pa ako pag natapos 'to. Yeah right! Sasayaw pa ako! Sasayaw pa ako sa mga program ng school with fcking lipbite. Natatanaw kong malapit na ako sa sasakyan. Kaunting kaunti nalang talaga. But dahil sa katangahan ko, hindi ko napansin ang bato. Nadapa ako.

At this moment I know I fucked up. Walang'ya ka satanas.

//

DLiners, uwaaaahhh. It's been days ng hindi ako nakapag-update. I'm so sorry, but here's my update for now! Ackkk. Hope you like it. Enjoyyyy. Muahhh 😘

Dead Line
miss_dismissed