Sea's whisper [L.S | Z.M]

[Part 30] I'm sorry buddy

نایل درحالی که خنجرش رو بین دندون هاش قرار داده بود،با اخم ظریفی که روی پیشونیش داشت طناب رو با تمام قدرت گره زد.

طناب دیگه ای رو چنگ زد و خنجر رو در دستش گرفت قبل از اینکه با صدای بلندی اعلام کنه.

- انجام شد کاپیتان!

- عالیه...هری سکانو بگیر.

سم به هری که در فاصله ی کمی ازش ایستاده بود فرمان داد و هری به سرعت در جایگاهش قرار گرفت. بعد از سم هری از بقیه ماهر تر به نظر میرسید و همین حالا هم با دستورات پی در پی سم نقشه اش رو حدس زده بود.

سم خودش رو به وسط کشتی رسوند و با صدای بلندی دستور داد.

- توپ ها رو پر کنید!

بی توجه به لباس نامناسبش برای اینکار،دکل رو به سرعت به سمت بالا طی کرد تا مسئولیت چندتا از کارها رو خودش بر عهده بگیره.

- بادبان های اصلی رو جمع کنید....نایل خنجرتو بده به من!

نایل که وزنش رو روی طناب ها نگه داشته بود خنجر رو به سمت سم که روی برج دیدبانی ایستاده بود پرتاب کرد.

سم با یه دست از دکل چسبید و کم خم شد تا بتونه خنجر رو بین زمین و آسمون به چنگ بیاره و موفق هم شد؛اون دختر به قدری حرفه ای بود که دستش رو با اینکار نبره.

- پوستش سخت تر از چیزی که توپ کاریش کنه!

نایل با صدای بلندی چیزی که در سرش بود رو بیان کرد و نگاه های سم به سمت اون پسر چرخید.

- ایده ی بهتری داری؟

- دارم...میرم نزدیکش و کاری میکنم که بتونید به نقاط حساس مثل چشمش ضربه بزنید!

نایل پیشنهادش رو مطرح کرد و انگشت سبابه اش رو کوتاه زیر بینیش کشید.

چشمای سم از تعجب درشت شدن،اون پسر اصلا متوجه ی حرفش شده بود؟این کار خطرناک و دیوونگی به نظر میرسید.

- تو عقلتو از دست دادی؟دیدی فقط برخورد ساده ی شاخکش با دیلان چیکار کرد!

سم با صدای بلندی پاسخ داد و طره موی سمجی که بخاطر باد روی پیشونیش قرار گرفته بود رو عقب روند.

نایل به خوبی میدونست چه مسئولیتی رو بر عهده گرفته و از خطراتش هم آگاه بود اما در کنار تمام اینا به توانایی های خودش اطمینان داشت.

این نقشه زودتر عملی میشد و قطعا موثر به نظر میرسید!

- میدونم ولی...میتونم انجامش بدم!

- نمیتونم بهت همچین اجازه ای بدم نایل...

سم که به هیچ وجه نمیخواست این ریسک بزرگ رو بپذیره مخالفت کرد. واقعا نمیخواست نایل رو از دست بده و اون موجود خاکستری ارزش گرفتن جون دو نفر رو نداشت.