New World (Completed Book 1 and 2)

New World 2

Selene Caz

The Plan (Part 1)

"Selene, kaylangan na nating humingi ng tulong." Rinig kong sambit ng isang kaklase kong lalake.

"Selene, kontakin mo na kaya yung mga head pati sila Ma'am." Sabi naman nung isa.

"Selene, please naman. Kaylangan ka na namin." Sambit naman nung isa.

Napatingin naman ako sa kanya.

Tinignan ko silang lahat.

Hanggang ngayon ayaw pa ring i-absorb ng utak ko yung mga nakita at narinig ko.

Nangininginig pa rin ako sa takot.

Lalo na dun sa babae.

Tinawag nya ko! Humingi sya ng tulong sakin!

P-Pero... Pero wala akong nagawa!

Tumayo ako at tinitigan sila.

"Bakit ako? Bakit ako na naman?" Huminga ako ng malalim at pumikit.

"Bakit kaylangan nyong iasa yung mga buhay nyo sakin?! Bakit ako?! Tao din ako! Natatakot din ako!" Agad ko naman kinuha ang pouch ko, kinuha ko don yung phone ko staka ko yon nilapag sa mesa ng teacher. "Oh ayan! Kayo ang tumawag sa mga teachers na yan! Kung gusto nila tayong tulungan, edi sana una pa lang wala na tayo dito. Sana una pa lang kumilos na sila."

Ni hindi ko nga alam kung ano ng mga paganap at nangyayare sa faculty, hindi ko alam kung may mga plano ba ang mga teachers namin o kung handa ba nila kaming tulungan.

Napa-upo ako sa isa sa mga upuan na malapit sakin.

Agad naman akong yinakap ni Chara.

"Selene... Shhh." Pagtatahan nya sakin.

Napayuko naman ang mga kaklase ko.

Kusa na lang nagsipatakan ang mga luha ko.

"Y-Yung babae Cha... Yung babae, hindi ko sya natulungan..." Nakokonsensya talaga ako at para akong walang ginawa at pinanood lang ang nakakabaliw na pagkamatay ng studyanteng yon. 

Agad naman may lumuhod sa harap ko at pinantayan ako ng tingin.

Si Chester.

"Selene makinig ka. Normal lang na mangyare yon lalo na sa nangyayare satin ngayon. At alam nating lahat na hindi mo yon ginusto. Hindi na natin maibabalik yung buhay ng studyanteng yon." Seryosong sabi nya habang pinupunasan ang mga luha ko.

Napasinghot singhot pa ko na parang bata dahil sa ginawa ni Chester.

"Chester..."

"Shh... Selene we need you. We need you to lead us. Mabubuhay pa tayo, ililigtas pa natin tong mga kumag nating kaklase. Kaylangan namin ang President namin ngayon. At syempre, lagi mong nasa tabi ang Vice President mo." Sabay kindat nya kaya napatawa naman ako.

Pinunasan nya ang mga luha ko tsaka sya tumayo.

Nag-ayos muna ako ng sarili ko tsaka ako humarap sa mga kaklase ko.

"I'm really sorry ICT. Nung oras na gusto ko na kayong sukuan, alam ko... That time na disappoint ko kayo. Sorry talaga."

Huminga ako ng malalim.

"I promise this time, buong puso kong iaalay ang buhay ko para gampanan ang tungkulin ko sa inyo bilang isang President, of course with the help of our Vice President. Pipilitin nating mabuhay."

•••

"Please check your phone, kung may load kayo tawagan nyo na yung mga kamag anak nyo. At kung may mga mahihingan kayo ng tulong tawagan nyo na rin." Sambit ko sa kanila.