Chapter-6

1.2K 93 0
                                    

Zawgyi

ဒီေန႔ေတာ့သူေက်ာင္းကို ေစာေစာသြားျဖစ္သည္။ဝတ္ရည္ကိုဝင္ေခၚရင္း ဆက္ကပါသူ႔ကိုဝင္ေခၚဟု ဖုန္းဆက္လာေသာေၾကာင့္ သူ႔ကိုပါတစ္ခါတည္းဝင္ေခၚျဖစ္လိုက္ေသးသည္။ကားေမာင္းေနရင္း မေန႔ညကိစၥကိုသတိရသြားေသာေၾကာင့္ ဝမ္းသာအားရႏွင့္ဝတ္ရည္ကိုေျပာဖို႔ျပင္ေတာ့သည္။

"ဟဲ့ ဝတ္ရည္၊ငါနင္တို႔ကိုဒီေန႔မိတ္ဆက္ေပးစရာသူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ငါ့ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းအသစ္"

"ဟင္၊သူငယ္ခ်င္းအသစ္၊ဟုတ္လား။နင္ကဘယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းရသြားတာလဲ"

"ဟီးဟီး၊ဒီလိုပါပဲ"

"ဘယ္သူလဲ။ေယာက်္ားေလးလား၊မိန္းကေလးလား"

"အင္း၊မိန္းကေလး။ငါတို႔အတန္းထဲကပဲ။နာမည္ကျမရိပ္ႏြယ္တဲ့၊ၾကားဖူးလား"

"ငါေတာ့မၾကားဖူးဘူး။ဝတ္ရည္၊နင္ေရာၾကားဖူးလား"

"အင္း၊ေနာက္ဆုံးအတန္းခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလးထင္တယ္။သူနဲ႔နင္ကဘယ္လိုကေနဘယ္လိုခင္သြားတာလဲ"

"အာ မေန႔ကေလ သူငါ့ကို Messenger မွာစကားလာေျပာတာကြာ။ခင္ဖို႔ေကာင္းမယ့္ပုံပဲ"

"အင္း၊အင္း။ငါသိသေလာက္ေတာ့ သူကမာနႀကီးတယ္တဲ့"

"ဟုတ္လား။နင္ဒီအတိုင္းအထင္မွားတာျဖစ္မွာပါ။ငါနဲ႔ေျပာၾကည့္တာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္"

"အင္း၊အဲ့လိုဆိုလည္း ေတာ္ေသးတာေပါ့"

"ဟင္ နင့္အသံႀကီးကလည္းဘယ္လိုႀကီးလဲ"

"မဟုတ္ပါဘူး။ဒီတိုင္းပဲ"

"အဲ့လိုဆိုလည္းၿပီးေရာ။ဘာမ်ားျဖစ္တာလဲလို႔"

"ဟန္ရာ၊စိတ္ထဲထားမေနနဲ႔။ဝတ္ရည္ကတစ္ခါတစ္ခါ စိတ္မမွန္တာ မင္းလည္းသိရဲ႕သားနဲ႔"

"ခြန္းဆက္သာ!နင္ပါးစပ္ပိတ္လိုက္စမ္း!ငါနင့္ကိုလုပ္မွာေနာ္ ေခြးေကာင္"

"ဘာလဲ။အမွန္အတိုင္းေျပာတာေလ။ငါေျပာတာမွားလည္းမမွားဘဲနဲ႔ကို"

စိတ္တိုတိုႏွင့္အေနာက္ခန္းမွာထိုင္ေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းထလာၿပီး ဆံပင္ကိုေဆာင့္ဆြဲလာေသာေၾကာင့္ ဆက္မွာအတင္းေတာင္းပန္ၿပီး လႊတ္ခိုင္းရသည္။ဒါေတာင္ေဒါသကသိပ္ေျပခ်င္ေသးတာမဟုတ္။ဟန္ကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္၍ ေအာ္ရယ္႐ုံသာတတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။

Not First But LastWhere stories live. Discover now