Zawgyi
စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတြခဏေပးသည့္အတြက္ဟန္ေစသာတို႔လြတ္လပ္ေရးရေနသည္။ဆက္ကလည္းဟန္နဲ႔အတူတူေနေပးသည္။အိမ္ကိုဒီတစ္သက္မျပန္ေတာ့ဘူးလားလို႔ေမးေတာ့ မင္းနဲ႔မွမခြဲႏိုင္တာတဲ့။
အဲ့ဒီငခၽြဲေကာင္ႀကီးကိုဟန္ေစသာတစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ပိုပိုခ်စ္လာရသည္။အခုလည္းဟန္ကsofaေပၚမွာထိုင္ေနၿပီး ဆက္ကဟန္႔ေပါင္ေပၚတြင္လွဲကာလက္ထဲတြင္ မုန္႔တေပြ႕တပိုက္ႏွင့္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနသည္။
"ဆက္"
"အင္း"
"ငါ လႊာကဝတ္ရည္ကိုႀကိဳက္ေနတဲ့အေၾကာင္းကိုသိသြားတာ လႊာ့ကိုေျပာၿပီးၿပီလား"
"ေျပာၿပီးၿပီ။သူကရပါတယ္တဲ့ နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္အဆင္ေျပရင္ၿပီးေရာတဲ့"
"ဘာလဲ ဘာလဲ။ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္တြဲတာသူကသိသြားၿပီလား"
"အင္းေလ ဘာလို႔လဲ။မသိေစခ်င္လို႔လား"
"အယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ဝတ္ရည္ထက္အရင္သူကသိသြားေတာ့ ဝတ္ရည္စိတ္ဆိုးေနမွာစိုးလို႔"
"အာ ဟန္ကလည္း စိတ္မဆိုးေလာက္ပါဘူး။ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့အခ်ိန္ တျခားသူအေၾကာင္းမေျပာပါနဲ႔လား"
"ဒါေပမယ့္......အင္း အင္းမေျပာေတာ့ဘူး"
ဟန္စကားဆက္ဖို႔ၾကံလိုက္တုန္းရွိေသး ဆက္ရဲ႕နဂါးမ်က္ေစာင္းေၾကာင့္ေျပာရမည့္စကားမ်ားကို လမ္းတစ္ဝက္မွာတင္ရပ္ၿပီးအရွိန္သပ္လိုက္ရသည္။
"အင္း ကိုယ့္ရဲ႕ဟန္ေလးကလိမၼာလိုက္တာ"
ထိုသို႔ေျပာကာ ေပါင္ေပၚမွာလွဲေနရင္းႏွင့္ပင္ ဟန္႔ရဲ႕ခါးကိုဖက္ၿပီး အက်ႌျဖင့္ဖံုးေနသာဗိုက္သားေလးမ်ားကို တရႈံ႕ရႈံ႕ႏွင့္လိုက္နမ္းေနသည္။
"အား ဟားဟား ဆက္ ေတာ္ေတာ့ ယားတယ္"
".........."
"ဆက္ ေတာ္ေတာ့လို႔ ယားေနၿပီ"
"အင္း ေတာ္ၿပီေနာ္။ဟန္႔ကိုခ်စ္လာလြန္းလို႔ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"
"ဟင္ ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး"
"မဆိုင္ဘူးလား။ကိုယ္ကဟန္႔ကိုခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းကို အခ်ိန္တိုင္းေျပာခ်င္တာ"
YOU ARE READING
Not First But Last
RomanceYou're not my first love but I promise to love you for the rest of my life. Note-This fiction is just my imagination.Thank you.Enjoy!!! Start date-1/7/2020 End date-18/8/2020
