Zawgyi
ဟန္ေစသာထြက္သြားၿပီးေနာက္ မင္းရတုပိုင္ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကိုႏွိပ္ကာ ဆက္လိုက္သည္။
"ဟယ္လို ပိုင္....ရိပ္ကိုဖုန္းမေခၚတာေတာင္ၾကာၿပီေနာ္"
"အင္း.....ကိုယ္ရိပ္ကိုေျပာစရာရွိလို႔"
"အင္းေျပာေလ ပိုင္"
"အခုမဟုတ္ဘူး ညေနကိုယ္ရိပ္ဆီလာခဲ့မယ္"
"လာခဲ့ေလ ပိုင္ ရိပ္ဆီမလာတာေတာင္ၾကာၿပီ"
"အင္း အဲ့ဒါဆိုဒါပဲေနာ္"
"ခ်စ္တယ္ ပိုင္"
"အင္း"
မင္းရတုပိုင္ဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္။
"အခုခ်ိန္မွာ ကိုယ့္အတြက္သာကလြဲရင္ ဘာမွအေရးမႀကီးဘူး သာ။ကိုယ္သူနဲ႔ျဖတ္မွာမို႔လို႔ သာကိုယ့္ဆီျပန္လာရမယ္ေနာ္"
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
ဟန္ေစသာ သူနဲ႔ေတြ႕ၿပီးေတာ့ အတန္းထဲကိုသာတန္းလာခဲ့သည္။ဒီအခ်ိန္ဆိုဟိုႏွစ္ေယာက္လည္း အတန္းထဲေရာက္ေနေလာက္ၿပီေလ။ဆရာဝင္ဖို႔အခ်ိန္နီးေနၿပီကို။
ထင္တဲ့အတိုင္း ဟိုႏွစ္ေယာက္ကအတန္းထဲေရာက္ေနၾကသည္။သူတို႔မွာ အခန္းေရွ႕ကိုတေမၽွာ္ေမၽွာ္ၾကည့္ေနတာ သစ္ကုလားအုတ္ျဖစ္ေတာ့မည့္အလား။ဟန္ေစသာဝင္လာမွ သူတို႔အၾကည့္ေတြကပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ဟန္လည္း ထိုင္ခံုမွာထိုင္ၿပီးမၾကာပါဘူး။သူတို႔ေတြဆီကေမးခြန္းေတြစလာတယ္။
ေျပာျပမလို႔ပဲရွိေသး ဆရာဝင္လာတာေၾကာင့္အတန္းၿပီးမွ ေျပာျပမည္ဟုေျပာလိုက္ရသည္။စာသင္ေနတဲ့တစ္ခ်ိန္လံုးလည္း ဝတ္ရည္ကအေနာက္ဘက္ကိုလွည့္ၿပီးဟန္႔ကိုၾကည့္လိုက္၊ေဘးကဆက္ကလည္း ဟန္႔ကိုၾကည့္လိုက္ႏွင့္ႏွစ္ေယာက္လံုး ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနၾကသည္။ဆရာလည္းထြက္သြားေရာ သူတို႔မွာအသည္းအသန္ကိုေမးၾကတာ။
"ဟဲ့ သာ နင့္ကိုဟိုေကာင္ဘာေျပာတာလဲ"
"ဟန္ မင္းကိုသူဘာေျပာတာလဲဟင္"
ဝတ္ရည္ကေတာ့ ဒီတိုင္းသိခ်င္စိတ္နဲ႔ေမးေပမယ့္ ဆက္ရဲ႕မ်က္လံုးေတြထဲမွာေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိုးရိမ္ေနလည္းဆိုတာေပၚေနသည္။ဟန္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Not First But Last
RomanceYou're not my first love but I promise to love you for the rest of my life. Note-This fiction is just my imagination.Thank you.Enjoy!!! Start date-1/7/2020 End date-18/8/2020
