Not First But Last

Chapter-45

Zawgyi

သာ ဖုန္းခ်သြားသည္အထိပိုင့္မွာ ဖုန္းႏွင့္နားကိုမခြာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ႏွင့္လူႏွင့္မကပ္ျဖစ္ေနသည္။အသိစိတ္ဝင္လာခ်ိန္တြင္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြကမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးရႊဲေနသည္။

ေယာက်္ားျဖစ္ၿပီး ေပ်ာ့ညံ့တယ္ပဲေျပာေျပာ သူလည္းလူသားထဲကလူသားတစ္ေယာက္ပဲေလ။နာက်င္စရာေတြနဲ႔ ၾကံဳေတြ႕လာရင္ေတာ့ မ်က္ရည္က်မွာပဲမဟုတ္လား။

သူအိပ္ရာေပၚမွာလွဲလိုက္ၿပီးေတာ့galleryထဲဝင္လိုက္တာ လြန္ခဲ့ေသာတစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကသူနဲ႔သာ့ရဲ႕အမွတ္တရမ်ားကိုျပန္ၾကည့္ေနသည္။ဟုတ္ပါသည္.....သူထိုအမွတ္တရမ်ားကိုမဖ်က္ပစ္ခဲ့ပါ။သူ သာနဲ႔ျဖတ္ခဲ့ေပမယ့္ ထိုအမွတ္တရမ်ားကိုျဖတ္ႏိုင္စြမ္းသူ႔မွာမရွိခဲ့ပါ။သူအဲ့ဒီကတည္းကသူခ်စ္တာဘယ္သူလဲဆိုတာသာသိခဲ့ရင္ သာကသူ႔အပိုင္ျဖစ္ေနမွာ။သူနဲ႔သာကေပ်ာ္ရႊင္တဲ့relationshipတစ္ခုကိုတည္ေဆာက္ႏိုင္ဦးမွာ။

သူနဲ႔သာခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့တဲ့ပထမေန႔ကတည္းကရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုတစ္ပံုခ်င္းစီကို သူေသခ်ာျပန္ၾကည့္ေနသည္။သူတို႔၁လျပည့္တုန္းက သူ သာ့ႏွဖူးကိုနမ္းထားတဲ့ပံုေလးကိုၾကည့္ကာသူမ်က္ရည္ဝဲမိသည္။အဲ့တုန္းက သာ့ရဲ႕အဲ့လိုအျပံဳးေတြကသူတစ္ေယာက္တည္းအေပၚမွာပဲျဖစ္တည္ခဲ့တာ။အခုေတာ့....အင္း အခုေတာ့သာ့အျပံဳးေတြကသူမဟုတ္တဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္အတြက္။

ေနာက္တစ္ပံုကသူကသာ့ကိုေက်ာပိုးထားသည့္ပံု တစ္နည္းအားျဖင့္ေျပာရလၽွင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အၾကည့္ခ်င္းဆံုေနသည့္ပံု။ထိုအခ်ိန္ေတြကၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလြန္းလွသည္။ေနာက္ထပ္တစ္ပံုကေတာ့ သာ့ရဲ႕ေမြးေန႔တုန္းကေပါ့။သာကသူ႔လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္ၿပီးသူကလည္းသာ့ရဲ႕ခါးကိုဖက္ထားၿပီးႏွစ္ေယာက္သားနမ္းေနသည့္ပံု။သူထိုပံုတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး ျပံဳးမိသလိုရင္ထဲကလည္းတဆစ္ဆစ္နာက်င္ရသည္။

"ဟူး အားလံုးကိုကို႔အမွားေတြပါကြာ။ကိုကိုသာ သာ့ကိုမပစ္ပယ္ခဲ့ရင္၊သာ့ေနရာမွာဝင္ခံစားေပးခဲ့ရင္၊ျမရိပ္ႏြယ္ကိုခပ္တန္းတန္းပဲဆက္ဆံခဲ့ရင္ ကိုကိုနဲ႔သာကတူတူရွိေနဦးမွာ သာရဲ႕။ေတာက္ အားလံုးငါ့အမွားေတြကြာ!!!"