Zawgyi
ဒီေန႔ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဆက္ႏွင့္ဟန္တို႔အခုခ်ိန္အထိ မႏိုးၾကေသးပါ။
🎵You can't stop me lovin' myself oh oh oo oh🎵
ဟန္႔ရဲ႕ဖုန္းringtoneသံေၾကာင့္ ဆက္အိပ္ရာမွ ႏိုးလာသည္၊
"ဟန္ ထဦး။ဖုန္းလာေနတယ္"
"ဟင္ အင္း"
ဟန္တစ္ေယာက္ ခဏမၽွေခါင္းေထာင္သြားသည္။မၾကာပါဘူး ေခါင္းအံုးႏွင့္သူ႔ေခါင္းနဲ႔ထပ္မိတ္ဆက္သြားသည္။
"အာ ဟန္ေရ ထလို႔......။ဟာ ထလည္းမထဘူး"
ဆက္လည္းမတတ္ႏိုင္သည့္အဆံုး ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္သည္။ဝတ္ရည္ဆီမွျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္သည္။
"ဟယ္လို"
"ဟဲ့ သာ....ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနၿပီလဲေရာသိရဲ႕လား။ညကဘာေတြမ်ားလုပ္ေနလို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ငါဖုန္းေခၚတာကိုမကိုင္ႏိုင္ရတာလဲ!!"
"ဝတ္ရည္!!!တိုးတိုးေျပာဟ နားအူလိုက္တာ။ၿပီးေတာ့ငါကဆက္ဟ ဟန္မဟုတ္ဘူး။အသံလည္းေသခ်ာနားေထာင္ဦး"
"ဟင္ ခြန္း နင္ကသာ့အိမ္မွာလား။နင္တို႔ကဘာေတြလုပ္ေနလို႔ မထႏိုင္ၾကေသးတာလဲ။မဟုတ္မွလြဲေရာ ငါထင္တာလား ဟင္းဟင္း"
"ဟင္းဟင္းကဘာျဖစ္တာတုန္း။အားေနအေတြးေတြကေမွာင္မိုက္မေနနဲ႔ မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီးေတာ့။ငါတို႔ကညကစာက်က္ေနလို႔ဟ"
"ငါလည္း စာက်က္ေနလို႔အိပ္ရာဝင္တာေနာက္က်တာမလားလို႔ေျပာမလို႔ပါ။နင္ကလည္းေနာ္ ငါဘာမွမေျပာရေသးဘဲနဲ႔ေလၽွာက္ေတြးေနတယ္ ဟြင္းဟြင္း"
"ေလၽွာက္ကလိမ္ကက်စ္လာမေျပာနဲ႔။ျပန္အိပ္ၿပီ ဒါပဲ"
"ေနပါဦး.....ေန႔လည္ေလာက္အျပင္သြားရေအာင္လို႔။ငါပ်င္းလို႔အိမ္မွာေနရတာ"
"ၿပီးေရာ သြားမယ္ေလ။၃နာရီေလာက္လာေခၚလိုက္မယ္"
"အိုေက ဒါပဲ"
ဆက္လည္းဝတ္ရည္ဖုန္းခ်သြားေတာ့ နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ေအာ္ ၉နာရီပဲရွိေသးတာပဲ။နည္းနည္းေလာက္ထပ္အိပ္လိုက္ဦးမယ္ဆိုၿပီး အိပ္ယာေပၚသို႔တစ္ဖန္ျပန္လွဲလိုက္သည္။ဟန္႔မိဘေတြကလည္း ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့သူတို႔ကိုမႏႈိးဘဲ ဒီတိုင္းလႊတ္ထားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
Not First But Last
RomanceYou're not my first love but I promise to love you for the rest of my life. Note-This fiction is just my imagination.Thank you.Enjoy!!! Start date-1/7/2020 End date-18/8/2020
