Zawgyi
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ ဟန္ေစသာေက်ာင္းသြားဖို႔အတြက္ေရခ်ိဳးေနတုန္း ေအာက္ထပ္မွေမေမ့ေအာ္သံၾကားလိုက္ရသည္။
"သားေရ....ခြန္းနဲ႔ဝတ္ရည္ေရာက္ေနတယ္။သားနဲ႔တူတူေက်ာင္းသြားမလို႔တဲ့"
"ဟုတ္ေမေမ သူတို႔ကိုခဏေစာင့္ခိုင္းထားလိုက္ေနာ္"
ဟန္လည္းသူတို႔လာတာေၾကာင့္ ေရကိုဇိမ္ရွိရွိမခ်ိဳးရေတာ့ဘဲ ျမန္ျမန္သာခ်ိဳးလိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္အဝတ္အစားလဲၿပီး မနက္စာစားရန္ေအာက္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။ထမင္းစားခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဟိုႏွစ္ေကာင္ကသူတို႔အိမ္သူတို႔ယာလိုစားေနလိုက္တာမ်ား တစ္ျဖဲႏွစ္ျဖဲ။ဟန္လည္းအျမင္ကပ္ကပ္ႏွင့္ ေခါင္းကိုတစ္ခ်က္စီေခါက္ပစ္လိုက္သည္။
"အာ့ ဟန္ နာတယ္ေလကြာ"
"ေခြးေကာင္ သာ အလကားေနရင္းဘာလို႔ငါ့ရဲ႕အဖိုးတန္ေခါင္းေလးကိုလာေခါက္ရတာလဲ"
"ခံေလ ခံေလ ငါကဒီ့ထက္ေတာင္ပိုေခါက္ခ်င္ေသးတာ။နင္တို႔ကေစာေစာစီးစီးဘာလာလုပ္တာတုန္း။ေရခ်ိဳးတာေတာင္ ေအးေဆးမခ်ိဳးရဘူး"
"၈နာရီခြဲကေစာတာလား ေခြးေကာင္သာရဲ႕။ငါကေတာ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလး ဟင့္ ေနမေကာင္းဘူးဆိုလို႔ စိတ္ပူလို႔လာၾကည့္တာကို ဟင့္ နင္ကေတာ့ေျပာရက္တယ္ငါ့ကို ဟင့္"
ဝတ္ရည္၏လုပ္ငိုေနေသာအသံေၾကာင့္ ဟန္ႏွင့္ဆက္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။ထို႔ေနာက္ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ရီၾကေတာ့သည္။
"ဟားဟား ဝတ္ရည္ကြာ ငါ့လိုလည္းမေခ်ာဘဲနဲ႔ ငိုေနေသးတယ္။ငိုမေနပါနဲ႔ဟာ ၾကည့္ရဆိုးတယ္"
"နင္ေသမယ္ ဟန္ေစသာ။နင္ငါ့ကိုေျပာရဲတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား"
ေျပာလည္းေျပာၿပီးေရာ ဝတ္ရည္ကဟန္ေစသာ့ကိုလိုက္ရိုက္သည္။ဟန္ေစသာကလည္း အရိုက္လံုးဝကိုမခံ၊စားပြဲကိုပတ္၍ေျပးေနသည္။ထိုင္ေနေသာခြန္းဆက္သာကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ရင္းရယ္ရံုသာရယ္ႏိုင္ေတာ့သည္။ငယ္ငယ္ကတည္းကထိုႏွစ္ေယာက္ကမေတြ႕လိုက္ႏွင့္၊ေတြ႕လိုက္တာနဲ႔တင္ ရန္ကျဖစ္ၿပီ။
YOU ARE READING
Not First But Last
RomanceYou're not my first love but I promise to love you for the rest of my life. Note-This fiction is just my imagination.Thank you.Enjoy!!! Start date-1/7/2020 End date-18/8/2020
