Drowning Heart(Dating Apps Series#1)

Chapter 39

War

Nagising ako ng maaga at napatingin ako sa katabi 'ko. Hinaplos ko ang buhok niya.

Masaya ako na naibigay ko sakaniya ang lahat dahil ipinangako ko sa sarili ko na sa taong mamahalin ko lang ibibigay ang mga ito. Pinakatitigan ko pa siya, I'm a bit shy of what happened yesterday pero kung may mabuo man ay magiging masaya ako kasi it's a blessing at nabuo siya dahil sa pagmamahalan naming dalawa.

"Matunaw naman ako sa kakatitig mo diyan misis" bedroom voice shet.

"Asa ka naman, hindi kita tinititigan no" Tumagilid ako sa kabilang side dahil nakakahiya na gising na pala siya.

"Wala naman masama sa pag-amin" niyakap niya pa ako.

"Yuwan tigilan mo nga ako ang aga aga oh" ngunit mas lalo niya lang hinigpitan ang yakap sa akin.

"Pakasalan mo na ako, gusto kong gumising sa araw araw na ikaw yung katabi at makikita ko" napaharap naman ako bigla sa sinasabi niya.

"Baliw ka ba? Kakabalikan lang natin tapos inaaya mo na akong magpakasal agad ngayon? Speedy boy ka pa rin hanggang ngayon" naiiling ako sakaniya.

"Doon din naman ang punta natin di ba? Sigurado na ako sayo, may pagaalinlangan ka pa din ba sa akin?"

"Bakit ba gusto mong maikasal agad tayo? Enjoyin mo muna ang pagiging babae mo kasi hindi ka na makakapambababae kapag naitali na kita sa akin, wala ng ibang babae" tinignan ko pa ito ng masama balakin niya lang din talaga mambabae ngayon baka makalbo ko silang parehas.

"Hindi naman ako nambababae, sila lapit ng lapit sakin at hindi ko naman sila ineentertain kaya kahit itali mo na ko sayo ngayon pa man ayos lang" paglalambing nito sa akin.

"Seriously Yuwan you'll propose to me right now ng hindi manlang ako handa tapos nasa kama pa tayo at wala ka manlang singsing"

"Hindi mo sure yung walang singsing," tapos umupo siya at may hinanap sa maliit na cabinet sa tabi ng kama niya.

"Ay wala pala talaga" natatawa niyang sagot sa akin kaya naman natawa din ako. Baliw talaga amputek.

Bumalik na siya sa tabi ko at inunan ko ang braso niya at niyakap ko siya.

"Naniniwala talaga akong may nabuo tayo kagabi," hinimas niya ang tyan ko na para bang may bata dito.

"Anak galingan mo ang paglangoy ha" sabi pa nito na nagpahagalpak sa akin.

"Hindi daw siya marunong lumangoy" sagot ko naman dito.

"Ayos lang 'yan kahit lumutang lutang ka lang diyan matatagpuan mo din ang hinahanap mo" pursigido talaga ito.

"Paano mo nasisigurong may mabubuo?" Tanong ko dito. Baka pala sa lumipas na panahon ay manghuhula na ito.

"Syempre pinutok ko sa loob saka sharp shooter ata 'to" maangas niyang sagot sakin kaya nakatanggap na naman siya ng batok.

"Magtatanong ka tapos parang kasalanan ko pa na 'yun talaga ang sagot?" Sarkastiko nitong saad sa akin.

Nagtry na akong maupo kasi kailangan ko na mag-ayos dahil uuwi pa ako para magbihis at pumasok sa opisina namin ng may maramdaman akong sakit.

"Tangina mo Yuwan, ang sakit ng ano ko!" Paninisi ko pa dito at sinapak sapak siya.

"Sorry na, saan ka ba pupunta? Bubuhatin nalang kita" paghingi niya ng paumanhin sa akin at tumayo na sa harap ko.

Nakaboxer na siya ngayon at nakatopless lang pero bhie bakit ganun nakikita ko pa din kahit may harang na. Jusko po naging mahalay na ang utak ko dahil kay Yuwan.