MÜPHEM

MİSAFİR

Aşk, bir  uçurumdan düşmek gibi bir şey.İşte bu yüzden sevgiliye yar denir.

              (Mevlana)

Rojin bebeğiyle konağa gelmişti.Diğerlerini bilmem ama ben uykusuzluktan ölüyordum.Rojin'in geleceğini öğrendiğimizde Nazlı ile hazırlık yaptık.Börekler,tatlılar,zeytin yağlılar... Ve birçok şey.Çocuk odasını süsledik.Ne yalan söyleyeyim tatlı bir yorgunluktu bu.Rojin Ahmet'in yardımıyla odasına geçmişti.Fatma Teyze küçük Boran'ı kucağına almıştı.
Boran'ı da annesine bıraktıktan sonra çıkmıştık.Rojin'in yüzü parlıyordu.Ahmet ise kendinden geçmiş gibiydi.

Dinlenmeye pek fırsat bulamamıştık.
Konağa pek çok misafir gelmişti.
Kadınlar üst terasta,erkeklerde alt teraa geçmişlerdi.Nazlı ve ben mutfak ile teras arasında mekik dokuyorduk.
Ben kadınlar için şerbet götürüyordum.Saçım gözüm üzerine düştüğünden pek rahat haraket edemiyordum .Tepsinin elimden düşmesine ramak kalmıştı.Bir elin  tepsi ile elime siper oldu.Kafamı kaldırdım.Karşımda Murat'ı görmeyi beklemiyordum.Elime temas ettiği andan itibaren kalbim yerinden çıkacakmış gibiydi.Gözlerini gözlerime kenetlemişti.
Eliyle saçlarımı kulağımın arkasına attı.Parmakları yanağıma deydiği yerler karıncalaşmaya başlamıştı.

Bu kadr etkilenmemelisin Almira.
Unutma ne kadar umutlanırsan  o kadar hasar alırsın.

Tepsiyi kendime çekip üst terasa çıktım.Kadınlara şerbetleri dağıttım.
Fatma Teyze'nin yanında oturan kadın beni süzdü.

-Darısı diğer gelinin başına
artık.,dediğinde tepsi elimden kaydı.Demir tepsinin yere temasa etmesiyle bütün kadınlar bana döndüler.Fatma Teyze yardımımı koştu.

-Almira sen git bir Rojin'e bak.,dediğinde kafamı sallayıp tepsiyi yerden alıp sehpaya koydum.Rojin'in odasına giriyordum ki merdiven başında  Murat gördüm.
Ne zamandan beri ordaydı?
Acaba her şeyi duydu mu?

Kalbim teklemeye başlamış.Kapıyı çalıp içeri girmiştim.Rojin beni görünce gülümsedi.Ama sanki başka birini bekliyormuş gibiydi.Kimi beklediğini tahmin etmek zor değildi.

-Ne o?Başka birini mi bekliyordun?,dedim.

Çaktırmamaya çalışıyordu.

-Yoo!Kimi bekleyebilirim ki.,dedi.

-Tamam öyle olsun bakalım.,deyip yatakta  onun yanına iliştim.
Bebek mışıl mışıl  uyuyordu.

-Nasılsın bakalım?,dedim Rojin'e .

-Gayet iyiyim.,dedi.

Telefonumun çalmasıyla Rojin'den izin isteyip odadan ayrıldım.Teraslar dolu olduğundan çatıdaki  terasa geçtim.Telefonumu açtım.

-Alo,Güliz!,

-Alo,Almira sana öyle haberlerim ki duyduğunda şoke olacaksın.,dediğinde merak etmiştim.
Güliz'in sesinden mutlu ve heyecanlı olduğu beliydi.

-Sıkı dur.,dediğinde sabırsızlanmıştım.

-Hadi ama Güliz  meraklandırmada söyle.

Bayılıyordu böyle davranmaya.

-Salih bana evlenme teklifi etti.,dediğinde dondum.Bizim Salih mi?Yüzümde büyük bir gülümseme oluştu.

-Aynı Salih'ten mi bahsediyoruz biz?,dedim.

-Dur daha bu kadar değil.Haftasonu istemeye gelecekler.,dedi.

Salih için Güliz'i isteyeceğiz.Allah sen bana bunu gösterdin ya ölsemde gam yemem.

-Sen ciddi misin?,dedim.Hala inananmıyordum.Benim biricik kardeşim için kız isteyeceğiz.

-Yarın annem geliyor.Bu yüzden onu yarın Salih ile beraber havayolundan alacağız.,dedi.Bir an kendimi mahçup hissettim.

-Kusura bakma Güliz.Konaktaki durumları biliyorsun yarın gelemeyeceğim.,dedim.

-Saçmalama Almira.Neden kusura bakayım ki.,dediğinde gülümsemeden edemedim.Anlayışlı bir arkadaşa sahibim.

-Tamam ben artık kapatayım.

-Tamam kendine iyi bak.

-Sende.,deyip telefonu kapatı Güliz.

Salih mutluydu artık.Benim her anımda yanımda olan kahramanım mutluydu.

Aşağa indim.Herkes gitmişti.Zeynep,Aras ve küçük kızı Asmin gelmişlerdi.Ailece üst  terasa geçip oturmuşlardı.Zeynep bana selam verdi.

-Nasılsın Almira?,dediğinde şaşırmadım değil.Demek Zeynep'te bana karşı yumuşamıştı.

-İyiyim ya sen?,dedim.Gülümsedim.Küçük Asmin beni görünce annesine sokuldu.

-Dayımın gelini bu mu?,dediğinde utancımdan kızarmıştım.Aras  sözü aldı.

-Evet,tatlım.,dedi.

Dört yaşındaki bu kız hem şirin hem zeki biri.

-Otursana Almira.,dedi Aras.
Murat'ın bana baktığını hissedebiliyordum.Ama ona bakmamakta kararlıydım.Nazlı'nın yanına geçtim.

Herkes koyu bir  sohbete dalmıştı.

-Annen ne zaman gelecek Aras.,dedi Murat.

-Yarın burda olurlar.,dedi Aras.

-Peki durumu nasıl ?,dedi Fatma Teyze.

-İyi ama doktor biraz daha dikkatli olmamız gerektiğini söyledi.,dediğinde gözlerindeki endişe gözle görebilecek derecedeydi.

Nebibe Teyze'nin yanımıza yaklaşmasıyla herkes susmuştu.
Gergin görünüyordu.

-Ne oldu Nebibe Teyze?,dedi Murat.

-Bir misafiriniz var.,dediğinde merdiven başında gördüğüm kişiyle yerimden ayaklandım.

Tüm kibriyle karşımda durmuş sırıtıyordu.Aile üyeleride ayaklanmıştı.Herkes gergin görünüyordu.

-Merhaba Yılmaz ailesi.,dedi.

KEYIFLI OKUMALAR...