MÜPHEM

DOSYA

Her yeni bir gün gerçekle doğar.

Bugün polislere ifade vermem gerekti.
Pek iştahım olmadığından kahvaltı yapmadan giyinip  Murat ile konaktan  ayrıldık.İfademizi verdikten sonra karakoldan ayrıldık.
Başka bir yola saptık.

-Konağa gitmiyor muyuz?,diye sordum.

-Hayır kahvaltı yapmaya gidiyoruz.,dedi.

Murat benimle dışarda kahvaltı yapacak deseler kesinlikle inanmam.
Ama bugün beni kendi isteğiyle götürüyordu.

Murat arabasını park ettiğinde arabadan indik.Küçük bir restoranta girdik.İçi çok otantikti.Her yerde canlı olduğunu düşündüğüm bitkiler vardı.
Restorant kalabalık değildi.

  Murat ile restorant  bahçesine bakan bir masaya geçtik.Murat siparişleri vermişti.Benden bahçeyi inciliyordum.Önüme döndüğümde de Murat'ın beni incelediğini gördüm.

-Ne oldu?Neden öyle bakıyorsun?,diye sordum.

-Nasıl bakıyorum?,dedi.

-Sanki bir şey sormak istiyor da soramıyormuşsun gibi.,dedim.

Garson siparişleri getirmiş.Başka bir şey isteyip istemediğimizi sorduktan sonra yanımızdan ayrıldı.

-Peki bir şeyler sorabilir miyim?,dediğinde gerildim.

-Sor ama bir şartım var.,dediğindw
elindeki çatal bıçağı tabağa bırakıp kollarıyla masaya dayandı.

-Neymiş o şart?,dedi.

-Bende sana soru soracağım?,dedim.

Biraz kararsız görünsede başını salladı.

-Tamam kabul ediyorum.Önce ben soruyorum.,dedi.

Başımla onayladım.

-En büyük korkun ne?

-Karanlıktan korkuyorum.,dedim.

Karanlık soğuk odalara kapatıldığım zamandan kalmaydı korku.Öyke ki düşünme yetimi kaybedecek kadar korkarım karanlıktan.

-Peki sen en çok neyden korkarsın?,dedim.

Biraz düşünmeye başladıktan sonra cevap verdi.

-Yalnızlık olurdu herhalde.,dediğinde şaşırmadım değil.Murat gözüme hiçbir şeyden korkmuyormuş gibi görünürdü.

-Peki en sevdiğin renk ve neden seviyorsun?

-Kırmızı çünkü bana nefreti,sevgiyi ve aşkı anlatır.Bütün duyguları barındıran bir renk.Ya sen?,dedim.

-Mavi olurdu. Umudun rengi.Her şeyden önce umut olmalı.

Murat'tan hiç beklemediğim bir cevaptı.Gerçekten bazen beni şaşırtıyordu.

-Peki hayatında seni üzen en büyük olay?,dediğinde yutkundum.

Bir an duraksadım.Neden böyle bir soru sormuştu?Yoksa bir şey mi öğrenmişti?Murat'ın telefonu çalmıştı.Murat telefonu açıp konuşmaya başladı.

-Efendim Nazlı.,dediğinde gözleri hala bendeydi.

-Tamam geliyoruz.,dediğinde telefonu kapatıp hesabı istedi.

Hesabı ödedikten sonra restorantan ayrıldık.Tam arabaya biniyordum ki bir kadın gördüm.Yan tarafa dönmüş siyah arabada çıkan adamla konuşuyordu.Tuhaf olansa  anneme benziyordu.Bir an o olduğunu sansamda o olmadığını biliyordum.Murat'ın sesiyle ona döndüm.

-Bir sorun mu var?,dedi.

-Hayır.Bir sorun yok.,deyip tekrar o tarafa baktım.Ama ne kadın vardı ne araba ne de adam.Annem olması imkansızdı.O, on dört yıl önce hayatını  kaybetmişti.Arabaya bindim.Yol boyunca kadını düşündüm.Bir yanım yanıldığımı söylesede diğer yanım onunla konuşmadığım için pişmanlık duyuyordu.Konağa gelip içeriye girdik.Murat çalışma odasına bende ikinci kattaki terasta oturan Rojin ve Nazlı'nın yanına geçtim.Rojin küçük Boran'ı kucağına almış uyutmaya çalışıyordu ama Boran pekte uyuyacak gibi görünmüyordu.Eee!bebekte haklı tüm günü uyuyordu.İnsana bir gına gelirdi.

-Bence zorlama.Bırak biraz oynayalım.,dediğimde Rojin bebeği kucağıma verdi.Boran'ı kucağıma aldığımda biraz gerildim ama bebek tatlı sesler çıkartığında tüm gerginliğim gitmişti.

-Aman Allahım sen ne kadar da tatlısın böyle.,dedim.

Elleriyle yüzüme dokunmaya çalışıyordu.Biraz daha oynadıktan sonra bebeği annesine geri verdim.Boran'ında uykusu geldiğinden Rojin onu yatırmak için odaya gitmişti.Nazlı ile sohbete koyulduk.

-Ay! Ben nasıl unuttum?,deyip sehpanın üzerindeki dosyayı aldı.

-Ne oldu Nazlı?,dedim.

-Bu dosyayı abime vermeyi unuttum.,dediğinde ayaklandı.

Fatma Teyze Nazlı'yı çağırdığında Nazlı dosyayı elime tutuşturdu.

-Lütfen yenge bunu abime ver.,dediğinde hızla yanımdan uzaklaştı.Elimdeki dosyayla kalakaldım.Sonra kaderime boyun eğdim.Murat'ın çalışma odasına gelip kapıyı çaldım.Kafamı kapıdan çıkardım ama kimse yoktu.Bende içeriye girdim.Dosyayı masaya bıraktım.Tam çıkıyordum ki komidinin üzerindeki pembe dosyayı gördüm.Üzerinde adım yazıyordu.Komidinden dosyayı açtım.Eski hastane raporlarım ve benim hakkımda birçok şey yazıyordu.Bunu burda ne işi var?Murat neden hayatımı öğrenmek istesin?Demek bana ilgili davranmasının nedeni buydu.Aniden kapının çarpmasıyla kapıya döndüm.Murat elimdeki dosyayı görünce derin bir nefes verdi.Yüzünde bir kabulleniş vardı.
Dosyayı masaya fırlatıp odadan çıktım.Aslında söylemek istediğim birçok şey vardı ama yorulduğumu hissediyordum.Fiziksel bir yorgunluk değildi bu.Odama girip kapıyı kapatım.Bu bana oyi bir ders olmuştu.Bende sanmıştım ki...
Aslında adam ilk gün demiş. Ben ne yaptım salak gibi bana ilgi duyduğunu sandım.

.Kemal'dan intikam almak için beni kullanacaktı.Ama bir daha buna izin vermeyeceğim.

BEGENMEYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN...💝💝💝