Gülüşüne Hasret Gözlerim

Bölüm-5

Akşam balkonda oturmuş kitap okuyordum. Hakan'dan mesaj geldi.

Hakan:   Merhaba, nasılsınız?
Yasemin: Merhaba iyiyim sağ olun siz nasılsınız?
Hakan:   Eve geldim size mesaj atayım dedim.
Yasemin: Teşekkür ederim tekrar bilekliğim için. Benim için manevi değeri olan bir anı.
Hakan: Özel birinden mi?
Yasemin: Evet, bir arkadaşımdan hatıra, onda da aynısı var.

Hakan konuyu değiştirerek:   O gün yeşil size çok yakışmıştı. Doğru seçim olmuş .
       Karşımda olsaydı yanaklarımın kızardığını görebilirdi.

Yasemin :   Teşekkür ederim. Yine görüşmek üzere... diye yazdım.
      Başka ne yazabilirdim ki. Beni beğenmiş olması yanaklarımın daha da kızarmasına neden oldu.

Ertesi gün hava çok güzeldi. Müzik açıp odamı temizledim. İçimde tarifsiz bir mutluluk vardı. Gün boyu annemde fark etmişti mutluluğumu. Bütün işleri ben yaptım . Annem bu durumdan pek hoşnuttu. Akşam yemeğinin bulaşıklarını da yıkayıp odama çıktım. Hemen uyumak istedim belki rüyamda görürüm diye.

Sabah işe  gitme sırası bendeydi. Daha öğlen olmamıştı ki Hakan'ı markette gördüm. Yanıma geldi.

"Tatlı alacaktım, bir kilo kadayıf alabilir miyim?" dedi.
"Tabi ki."
"Nasılsınız?"
"İyiyim, siz nasılsınız?" dedim.
"Çok iyiyim bu aralar, bugün kaçta çıkıyorsunuz, zamanınız varsa konuşabilir miyiz?"

Gülümsedim.
"Olabilir tabi. Saat 18.00'da çıkıyorum." dedim.
Başını tamam anlamında salladı ve gitti.

Meltem de gelmişti. Hem iş yaptık, hem sohbet ettik. Meltem'in nişanına 20 gün kaldı. Günler ne çabuk geçiyor diye geçirdim içimden.

Neden güldüğümü sordu Meltem. Haberler yarın diyerek çıktım.

Hakan marketin karşısında elleri arkada bekliyordu. Askeri yeşil şapka takmış, askeri yeşil tişört giymişti. Selamlaştık. Elindeki kırmızı karanfili bana uzattı, teşekkür ettim.

"Siz de mi yeşil seviyorsunuz?" dedim.
"Napalım, seven ve kendine yakışan birini tanıdım, ben de deneyeyim dedim."

   Eve doğru değil de ters yöne yürüdük beraber. Hakan:
"Sizli bizli konuşmayı bıraksak mı acaba, bir sorum var aslında.... şeyy   ilk görüşte aşka inanır mısın?"
Daha cevap veremeden:
"Yasemin seninle ben nasıl oluruz?" dedi.

"Nasıl yani?" dedim.
"İşte arkadaş, dost ya da sevgili gibi. Bence bizden sevgili olur ama sakar sevgililer oluruz."

"Bilmem ki olur muyuz?" dememe kalmadan

"Yasemin benimle çıkar mısın? Hemen cevap verme düşün." dedi.

Evet çok isterim dememek için kendimi zor tuttum.Eve doğru dönmüştük. Burada ayrılalım diyerek eve doğru yürüdüm. Daha varmamıştım ki mesaj geldi.

Hakan: Düşündün mü?😃

Cevap yazmamıştım. Eve gelip yemek hazırla ye yıka derken zaman geçmişti.

Hakan: Düşünmedin mi?
Yasemin: Dada düşünüyorum aslında.
Hakan: O zaman düşününceye kadar rahatsız etmiyeyim ben .
.......

Çok mu nazlanmıştım acaba , hiç mesaj atmamıştı .

Sabah kalktığımda hemen mesaj yazdım:
"Kabul ediyorum" yazıp gönderdim.

Hakan:    Beni çok mutlu ettin. Pekiii
Poğaça mı seversin simit mi?

"Poğaçaaaaa." Yazdım hemen .

İşe giderken O 'nu ilk çarpıştığımız yerde beni beklerken buldum.
Poğaçaları aldım zamanın varsa çaylar senden." dedi.
"Tabi ki, daha yarım saatim var. "