Hemen dışarıya attık kendimizi. Ayakta durmakta zorlanıyordum. Bu taksi nerde kalmıştı .
" Ezgi ne oldu söyle . Bişey mi olmuş Hakan'a?"
"Abla abim biraz fenalanmış. Seni istemiş."
" Neee ?"
Yolun kenarında bir sağa bir sola döndüm durdum.İyiydi ne olmuştu ki. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. " Abla taksi geldi" dedi Ezgi.
Taksiye hemen bindik. Elim ayağım titriyordu resmen. Tırnaklarımı bile yemeğe başladım .
"Abla tam olarak ne olduğunu bilmiyoruz. Biraz sakin olalım ."
" Nasıl sakin olabilirim ki Ezgi? Abim fenalaşmış dedin. Ya bişey olduysa ?" dedim.Sanki dünyanın bir ucuna gidiyorduk. Ne kadar da uzun sürdü yol. Sonunda hastaneye geldik.
"Ezgi cüzdanım orda. Sen ödersin" dedim. Taksiden iner inmez koşmaya başladım .
" Abla dur , bekle" diyerek arkamdan seslendi.Arkama bakmadan koştum .Bişey olmuştu nasıl durabilirdim . Hakan'ın odasının olduğu kata çıkmıştım bir nefeste . Ama odasında yoktu. Korkum git gide arttı. Ezgi bana yetişmiş nefes nefeseydi.
" Boş , bu oda boş . Nereye götürdüler O'nu?
" Abla beklemedin ki beni. Bir üst kata almışlar abimi. Buranın tam üst odası".
Ben tekrar koşarak merdivenlere doğru gittim.Herkes ordaydı. Annemler bile gelmişti. Beni gördüklerinde hepsi gülümsedi ." Ne oldu Hakan nasıl? Bana doğruyu söyleyin ne olur. Neden buraya aldılar?"
Babam : " Sakin ol kızım bir nefeslen."
"Dayanabilirim baba ne olur söyleyin."Daha fazla konuşmadan içeri girdim hemen. Odada yine kimse yoktu. Biraz bekledim ve içerideki odadan Hakan çıktı. Ayaktaydı ve gayet de iyi görünüyordu. Beni görünce kucağını açtı.
"Nasıl yani. Hani sen fenalaşmıştın. Beni istemiştin".
" Tabiki isterim seni. Sensiz bir an bile geçirmek istemiyorum Yasemin."Nasıl tepki vereceğimi şaşırmıştım. İyi olduğunu görmek beni rahatlattı. Hemen sarıldım ona.
" İyi misin sen ne oldu , bişeyin mi var? Çok korktum."
" Gayet iyiyim güzelim. Kötüye benzer bir halim mi var?"
" Şükür yok tabi ama Ezgi abim fenalaşmış dedi. Nasıl geldik buraya bilemezsin."
" Ezgi mi söyledi kötü olduğumu bak sen bizim cadıya."diyerek güldü.
" Bir dakika... Şaka mıydı yani hepsi. Sen bana şaka mı yaptın yani?"
"Biraz öyle oldu sanırım."Ben de ondan uzaklaşıp sinirli bir şekilde bakmaya başladım. O sırada annemler , Ezgi ve Mahmut amcalar da içeriye girdi . Ezgi çantasından yüzük kutusunu çıkardı ben ise ne olduğunu anlamadım bir an. Öylece kaldım ortada .
Hakan :
" Sanırım bir yüzük takma merasimimiz vardı" dedi kulağıma.
"Nasıl yani ? Şimdi biz.."
"Evet bayanlar baylar. Şimdi çocuklarımızın gecikmiş olan yüzüklerini takmak için toplandık" dedi babam.
Yüreğim söz dinlemiyordu artık. Bu heyecan bana fazlaydı. Babama doğru birkaç adım attık ve yüzüklerimiz takıldı. Herkesin elini öptük. Ezgi de gülümseyerek sarıldı bana ." Alacağın olsun Ezgi çok korkuttun beni."
"Biliyorum abla ama abimin fikriydi napayım."Gözlerimi devirdim Hakan 'a. Ama çok mutluydum dayanamadım gülümsedim. Herkes çıkmıştı. Hakan ile biz kaldık odada.
Sessizdim hiç konulmadım bir süre. Hakan'ın beni izlediğini biliyordum. Sonunda konuştu.
" Sana sürpriz yapmak istedim güzel nişanlım. Neden kızıyorsun ki?"
Kaşlarımı daha çattım.
" Böyle sürpriz mi olur? Haberi aldığımdan beri ne haldeyim biliyor musun sen?"
" Ben .... düşünemedim özür dilerim ."
" Dilemelisin Hakan bey. Hatta her gün özür dilemelisin. Bunu yanına bırakmam asla. "
Sonra biraz daha sessizlik oldu. Yüzüğümüze baktım bir an . Ne kadar da güzeldi.
![](https://img.wattpad.com/cover/231058704-288-k988365.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülüşüne Hasret Gözlerim
Novela JuvenilTam her şey bitti derken biri çıkar karşınıza. Tesadüf mü kader mi tahmin edemezsiniz. Seversiniz sevilirsiniz. Peki sonra hayat bizi nasıl yönlendirir? Yasemin de böyleydi : üzgün, hayata küsmüş.... Sevdiği adam da terk etmişti. Ama bir sür...