Gülüşüne Hasret Gözlerim

Bölüm -14

"Sen benim sevdiğim kıza nasıl böyle davranırsın. Bir daha Ona asla elini sürmeyeceksin." diyen ses Hakan'ın sesiydi. 

Hakan'ı görmem ile sevincim şaşakınlığım birbirine karıştı.Ne zaman dönmüştü ki okuldan? Ne zaman geldi . Bana neden söylemedi. Ve burda olduğumuzu nasıl biliyordu. Kafamda bir sürü sorular dönerken Hakan'ın öfkeli sesiyle kendime geldim.

" Anladın mı lan. Bir daha elini sürmeyeceksin."derken Aykut'a kafa atmıştı.

Şaşkınlığımı gizleyemedim.Olduğum yerde öylece kalmıştım. Aykut yerden kalkıp Hakan'a yumruk attı.

"O benim olacak göreceksin" deyince Hakan tekrar üstüne atladı. Yumruklar arka arkaya geldi.
Hakan: "
" Ne diyorsun sen . Sen kimsin lan sen kimsin? Hele ona bir daha dokun..."

Cümlesini bitiremeden Aykut ona tekrar yumruk attı.
" Hakan ne olur durun" diye bağırmaya başladım. Ama hiç duymadı beni . Ağlıyordum.
Sonra çevreden bir kaç kişi onları ayırmaya çalıştı .  O sırada Meltem yanıma geldi. Gözlerimizin önünde birbirlerine hala yumruk atıyorlardı. Birinin "Polisi aralayım" demesiyle sonunda ayrıldılar. İkisi de kötü gözüküyordu. Hakan Aykut'u fena dövmüştü.
Hakan :
"Beynine kan gitsin de anla . Yasemin benim nişanlım anladın mı? Benim sevdiğim. Ona asla dokunmayacaksın" dedi ve yanıma geldi .Ellerimi tuttu.

"Aşkım sen.... sen ne zaman geldin . İyki burdaydın.Hakan dudağın ... dudağın kanıyor!"

"Bırak şimdi bunu . Sen iyi misin güzelim? Ya geç gelmiş olsaydım, düşünmek bile istemiyorum.  Bana herşeyi  anlatacaksın" dedi kızarak.

Ağlıyordum . Meltem de yanımdaydı. Sarıldı bana. :  " İyi misin Yasemin?"
"Değilim hala ellerim titriyor. Hakan'ın burda olması benim için büyük bir şans oldu. Ama nasıl ? Hakan nasıl buraya geldi?" diye sordum.
" Canım Hakan gece gelmiş. Seni evden çıkarmamı istedi sürpriz yapmak istemiş. Böyle olacağını bilemezdik. Biraz önce Onun geldiğini görünce gülümsemiştim. Yanında kalmamı ister misin?
" Hakan burda canım . Hem daha atlatamam sanırım bunu ben. Sen git istersen. İyiki yanımdasın."
"Dikkat et kendine . Geçti artık".

Sonra Hakan' a dönerek:
"Arkadaşım sana emanet ben artık gideyim. Sen  varsın yanında aklım kalmaz" dedi ve müsade istedi. Hakan da onayladı ve Meltem gitti.  Hakan bana döndü. Sevdiğim adama sıkı sıkı sarıldım .

   " İyiki burdaydın , anlatacağım olanları" dedim ve oradan uzaklaştık. Geriye dönüp Aykut'a bakmadık ama o arkamızdan sesleniyordu:
" Bu böyle bitmeyecek!".

Hakan bir arka sokağa arabasını bıraktığını söyledi. Arabaya gidip ıslak mendille kanayan dudağını ve kaşını sildim.
"Benim yüzümden" dedim. Ama hiçbir şey söylememesi çok üzdü beni.
     Sonra arabaya bindik . İkimiz de konuşmadık. Ben hala olanlara inanamıyordum. Ya orda olmasaydı? Napardım ben o zaman?
Sahil kenarına geldik . Arabayı denize karşı durdurdu. Bana dönüp  :
" Mehmet arayıp anlatmasaydı daha ne kadar saklayacaktın Yasemin. Anlat neler oldu" dedi kaşlarını çatarak.
    Bana ilk kez bu kadar kızıyordu ve haklıydı.
" Mehmet mi aradı seni yani?" dedim şaşırarak.
" Şimdi konumuz bu mu ? Anlatmaya başla istersen" dedi . Biraz sessiz kaldıktan sonra anlatmaya  başladım. Sözümü keserek:
"Ben nerden tanıyorum onu ? ...... Yanlış hatırlamıyorsam bu çocuk ..arkadaşlarınla buluştuğunda ..."  diye başladı söze.
Bende :
" Evet. Beni elinden kurtardığın çocuk Aykut" dedim ve olan her şeyi anlattım ona.
" Bana nasıl anlatmazsın bunları. Sen benim her şeyimsin ya burda olmasaydım . O zaman ne olacaktı Yasemin ".
"Anlatamadım çıkıp gelirdin . Sınavların vardı."
" Hiç birşey senden önemli değil Yasemin". dediğinde dayanamayıp ağlamaya başladım .

Arabadan indi ve kapıyı hızlıca çarptı. Sadece O 'nu izlemeye başladım. Aşağı yukarı beş dakika sonra yanıma geldi.
"Ağlamana dayanamam . Geçti artık gel buraya. diyerek sarıldı bana . 
"Bir şekilde halledeceğim bu durumu sen ağlama. Bak burdayım artık. Çok kızgınım anlatmadığın için ama burdayım seni yalnız bırakmam arık."
     " Her şey benim yüzümden. Özür dilerim."
   " Özür dilememe gerek yok. Ama bir daha benden bişey saklama anlaştık mı?"

    Biraz sessiz kaldık. İkimizde konuşmadık . 
" Seni  çok seviyorum Yasemin senin kılına bile zarar gelse yakarım ortalığı . Bunu unutma sakın olur mu?"
"Ben de seni seviyorum. İyki yanımdasın" dedim.
" Tamam artık silelim önce şu göz yaşlarını. Şimdi daha iyi misin?"
"Daha iyiyim . Teşekkür ederim .Beni eve bırakabilir misin?"
"Tabiki . Hem biraz dinlen. Bende bu arada Zehra teyzeyi görmüş olurum" dedi ve arabaya binip eve doğru gittik. 
....

    Annem Hakan'ı görünce şaşırdı..
"Aaa .. oğlum sen ne zaman geldin .Hoşgeldin".
Hakan annemin elini öperek "Hoşbulduk". Dedi.
       Annem yemeğe kal bizimle deyince hemen kabul etti bizimki . Annesini arayıp bizde olacağını söylemişti bile. Bugün hiç bişey olmamış gibi davranıyordu. Ben de elimden geldiği kadar düşünmemeye çalıştım.
       Hakan içerde televizyon izlerken biz de annemle yemekleri hazırladık.  İşim bitince hepimize birer kahve yaptım. Kahveleri içerken sohbet ettik . Gerçi çoğunlukla Hakan konuşuyordu.

Babam da gelmişti . 
" Hakan hoşgeldin ne zaman geldin"
" Bugün geldim".
"Okul ne oldu  bitti mi sınavlar".
" Okul bitti, Eylül de bir sınavım daha var onu da verirsem , artık tain beklicem inşallah."
"Hadi hayırlısı oğlum".
  Hakan'ın birden :
"Peki düğünü ne zaman yaparız".deyince babam şaşkınlıkla bana baktı.
    Ben sofrayı kuruyordum hem de kulak misafiri oluyordum sohbetlerine. 
"Oğlum hele bir nişanı yapalım da ona da zamanla bir tarih belirleriz . Yasemin sofra hazır değil mi daha ,acıktık artık"dedi babam.

     Annemde elindeki ekmekler ile buyurun hadi deyince herkes sofraya oturdu. Annem Hakan da sevdiği için karnı yarık yapmıştı.Arada sohbetler ederek yemeklerimizi yedik.
   Çay koyacaktım ama Hakan müsade istedi babamdan . Onu uğurlamak için kapıya doğru ilerledim. Hakan' a mesaj geldi ve okudu. Okuyunca yüz ifadesi değişti. Kim , kimden geldi , ne oldu. Dedim ama söylemedi. Zorla elinden almayı başardım ve mesaja baktım .

" Bu iş burda bitmedi Hakan ışık, hesap günü gelecek".

" Bu ne şimdi"dedim şaşkın gözlerle.
" Göz dağı veriyor güzelim, bişey yapamaz . Korkma sen." Beni öptü ve çıktı arkasından bir süre bakakaldım.
      Mehmet'i de aramadım , belki de en iyisi bu oldu. Artık daha rahattım. Mehmet' e sadece mesaj attım.
' Teşekkür ederim kuzen . Sen en iyi olanı yaptın."
.....