THE MISTRESS (COMPLETED)

CHAPTER 66

Pinagmasdan ko ang sarili sa harapan ng malaking salamin. I look georgous. Bagay na bagay pala sa akin ang wedding gown na ako mismo ang nagdisenyo.

I wear my sweetest smile before going out. Kanina pa rin naghihintay ang bridal car.

Malamang ay ako na lang ang hinihintay nila sa simbahan. All of our relatives, close friends, parents at lahat ng inimbitahan namin ay nandoon na at ako na lang ang hinihintay matagal ko ring hinintay ang araw na ito. It took a long preparation. Autumn and I make sure na maayos ang lahat. Mula sa mga susuotin ng mga abay hanggang sa reception at pagkain. All were settled now.

🎶 When your legs don't work like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love
Will your eyes still smile from your cheeks🎶

Nakatayo na ako ngayon dito sa labas ng simbahan. Kasalukuyan nang naglalakad sa loob ang mga brides maid, maid of honor, best man, ring bearer at mga flower girls. Bumuntong hininga ako bago nila binuksan ang puntuan.

🎶And darling I will be loving you 'til we're 70
And baby my heart could still fall as hard at 23 🎶

Lahat ng tao sa loob ay nakatingin sa akin ngunit sa isang lalaki lang sa may altar nakatuon ang atensiyon ko.

His smiles makes my world perfect. His eyes made me feel that I am the most special girl in this world.

🎶And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Oh me I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am🎶

Habang naglalakad, naalala ko lang ang mga bagay na nangyari sa buhay namin. All of those pain, all of those happy moments. Sulit lahat ng iyak dahil sa huli, the prize is very worth it.

🎶So honey now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Place your head on my beating heart🎶

Mom and Dad guide me while walking. Sa lahat ata ng paglalakad, ito ang pinakamalayo pero pinakamasaya.

"Congrats anak" bati sa akin ni Mommy.

Naiiyak na ako pero pinipigilan ko lang. Last night kasi pumasok si Mommy sa kwarto ko at nagdrama. She said na I will be leaving them. And they were be sad dahil wala na silang baby sa bahay. That I am now a big girl. A dependent woman.

🎶 I'm thinking out loud
That maybe we found love right where we are, oh
So baby now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light of a thousand stars
Oh darling, place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
That maybe we found love right where we are
Oh baby, we found love right where we are (maybe)
And we found love right where we are🎶

Kung hindi ko pa sabihin na araw araw ko siyang bibisitahin eh hindi siya titigil kakahikbi.

"Mom stop crying or else masisira ang make up mo sa pictorial" birong sabi ko dito habang diretso pa rin ang tingin sa altar.

When we finally reach the aisle, Autumn get my hand from Dad. Hindi ko namalayan na tumulo na rin ang luha sa mata ko. Feeling ko kasi malalayo na rin ako sa parents ko.

"Alagan mo ang anak ko" rinig kong sabi ni Daddy kay Autumn bago tuluyang iabot ang kamay ko sa kaniya.

Ngumiti naman si Autumn at inilagay ang kamay ko sa braso niya.