FİNAL
Turan arabayı evin önüne çektiğinde uyku sonrası mahmurluktan kurtulmuş ve üzerime çeki düzen vermiştim. Saçlarımı da düzelttikten sonra kemerimi çözüp arabadan çıktım. Turan'a yardım etmek için arabanın arkasına ilerledim ve bagajı açmış olan adama baktım.
"Valizi ben alayım canım."
"Gerek yok güzelim. Sen şu küçük poşeti al, eşyaları daha sonra ben arabayı garaja çekince taşırım."
"Peki canım." Dedikten sonra içinde Kayseri'ye özgü birkaç şeyin bulunduğu poşeti alıp eve doğru ilerledim. Turan'ın gelmesini beklemeden neşeyle kapıyı açıp bahçeye girdim ama kimseyi göremeyince hızlı adımlarla eve yöneldim. Evin kapısı her zaman ki gibi açıktı.
Kapıya doğru yaklaşınca, "Anne, Baba" diye yüksek sesle seslendim.
Burayı, bu evi, onları çok seviyordum. Burada olmak beni mutlu ediyordu. Bu kalabalık ailenin içine dahil olmak. Bu yüzden Turan'dan tayinini Samsun'a aldırmasını istemiştim ama burası olmadığı için en azından yakın bir yerlere taşınma fikri bana cazip geliyordu, her ne kadar Kayseri'ye ve orada ki arkadaşlarımıza alışmış olsamda.
"Aa benim kızım gelmiş." Nilay Anne'nin neşeli sesini duyunca ayakkabılarımı çıkarıp içeri girmiştim ki bana doğru gelen kadını görüp gülümsedim. Elimde ki poşeti kenara bırakıp onun sarılışına karşılık verdim ve sıkıca sarıldım.
"Nasılsın anne?"
"İyiyim kızım sen nasılsın? Ay ne iyi ettiniz de geldiniz, özlemiştim valla"
"Bende çok özledim. Siz de gelmediniz." Diye sitem ederken yanımıza gelen babama sarıldım ve Nilay annenin sözleriyle kısık çaplı bir kahkaha attım.
"Bu baban olacak adam gelmiyor ki, kazık çaktı bu eve"
"Aşk olsun baba"
"Yok be kızım, sen bilmiyor musun bu anneni, yola dayanamıyor. Uçaktan da korkuyor biraz"
"Hiç de bile"
"Tamam hatun tamam kabahatli benim yine" diye sonunda sitem eden babamla daha çok gülerken kapıdan içeriye giren Turan ile bir anda herkes o tarafa döndü.
"Bende hoş buldum, gelinlerini görünce beni unutan sevgili ailem."
"Koca oğlan oldu şu siteme bak Bey"
"Hiç sorma"
Geçen diyaloglarla beraber evin içinde kahkahalar yankılanırken kısa süre sonra hep beraber evin cam terasına geçtik. Terasta ki koltuklardan birine oturduğumda rahat bir nefes aldım. Midem yola göre çok daha iyi durumdaydı ve bu sıcacık ortam bana daha da iyi gelmişti.
Oturduğum yerde geriye yaslanıp önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına koydum ve gelip yanıma oturan Turan'a bakıp gülümsedim.
"İyi misin?" diyen endişeli ses tonu beni daha çok gülümsetirken, "İyiyim" dedim.
"Gidip biraz yatıp dinlen istersen"
"Yok canım, arabada uyudum ya zaten."
"Kendini iyi hissetmezsen bana söyle tamam mı?"
"Tamam Turan" derken elimi kaldırıp yanağına koydum ve okşadım. Bu adam endişelenince bile bir başkaydı. Elimi çekip gülümseyerek ona bakarken Annem ve babamın içeriye girmesi ile bakışlarım onlara döndü.
"Alper nerede anne?"
"Arkadaşlarıyla dışarı çıkmıştı kızım, o akşama gelir"
"Tamam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMAY
Romance"İzliyoruz " derken sesinde garip bir dalgınlık oluşmuştu. Dudaklarıma bir gülümseme yerleştirirken kemerimi çıkardım ve son kez ona baktım. "Gidiyorum" derken direksiyonda ki elini kaldırıp yüzüme koydu ve sabah evden çıkmadan önce yenilediğim ban...
