Love Me

Rozdział 14

Ta nutka ciągle gra mi w głowie może i wam się spodoba 

Miłego czytania <3

Stoję przed wejściem do pub'u z chłopakiem tak na maxa skomplikowanym, że nie wiem co ja sobie myślałam dając mu tego buziaka. Pierdolony będzie mnie tym teraz wkurwiał, jestem pewna, że wykorzysta tą całą sytuacje przeciwko mnie bo czemu nie. Alkohol zaczął powoli znikać z mojego organizmu a ja przytomnieje i nie mogę uwierzyć co odwaliłam. Z trzeci raz wale sobie mentalnie w czoło. Czemu on zawsze ratuję mnie z tarapatów jest jak burza przychodzi nagle i rozpierdala wszystko dookoła. Gdyby nie on to nie wiem jak to by się skończyło, nie wiem gdzie bym wylądowała. Sytuacja jest mega popieprzona, biorę kolejnego bucha i zerkam na chłopaka. On sam wpatruje się w las przy drodze a jego milczenie kurewsko działa mi na nerwy. 

- Możesz coś powiedzieć?- zapytałam zirytowana i przykucnęłam bo strasznie bolą mnie już nogi. 

- Ale co chcesz kurwa usłyszeć, Chandler?- zgromił mnie wzrokiem- Chcesz gatki w stylu a nie mówiłem? Co ty myślisz, że w klubie znajdziesz porządnego faceta, nie wiem czy jesteś świadoma tego ale jesteś kurewsko atrakcyjną dziewczyną i przyciągasz same świnie.

Zatkało mnie przysięgam, musiałam to sobie jeszcze raz przetworzyć jak nagranie które utkwiło mi w myślach. Czuje, że się zarumieniłam co strasznie mnie denerwuje bo nie umiem przy tym chłopaku przykryć się moją warstwą ochronną. Jakby powoli burzył mój mur na który zapracowałam przed przyjazdem tutaj. Mur który zbudowałam by być bezpieczna.

- A czyli od teraz każdy chłopak który do mnie zagada chce mnie po prostu przelecieć?- podniosłam brwi wyżej w geście zapytania. 

-A czego się kurwa spodziewasz po tych jaskiniowcach. 

- Przypominam ci White, że sam do nich należysz.

- Wiesz może i tak bzykam dziewczyny, nie mam czasu na związki, kłócenie się i kupowanie czekoladek bo muszę zająć się biznesem.

Spojrzał na mnie chyba pierwszy raz od tej sytuacji a jego wzrok paraliżował mnie. Tak jakbym miała stracić zmysły dla tego chłopaka. Brzmi to niespecjalnie fascynująco i sama tak myślę gdy jest z dala ode mnie ale jak jesteśmy razem mój rozsądek przegrywa z tym co łomocze mi serce. 

- Uważaj na siebie - powiedział zgasił papierosa i poszedł na górę a ja patrzyłam się na niego aż nie minął drzwi wejściowych do pub'u. 

O  nie ja mam dość wrażeń jak na dziś jadę do domu. Chwyciłam telefon i wybrałam numer na taksówkę. Czekanie na nią zajęło z dziesięć min a po kolejnych piętnastu byłam już przed drzwiami mojego domu. Wchodzę na korytarz i zdejmuje buty gdy kładę pierwszą stopę na podłogę czuję niesamowitą ulgę kocham obcasy ale ból nóg jest niewyobrażalny.  Wchodzę do salonu pewna, że moja rodzicielka na pewno już śpi, idąc szybkim tempem w stronę schodów usłyszałam chrząknięcie i odwróciłam się w szoku w stronę skąd docierał szmer. Moja mama siedziała w fotelu z kubkiem kawy a ja od razu wiedziałam, że na cześć mamo się nie skończy. 

-Mia usiądź na chwilę.

-Mamo jestem naprawdę zmęczona. Nie możesz mnie ochrzanić jutro?-  wyglądała na naprawdę złą może jakby się przespała to byłoby inaczej, dochodzi czwarta trzydzieści stwierdzam, że musiała tu siedzieć długi czas. Moja rodzicielka ma na twarzy oznaki zmęczenia.

- Co się z tobą dzieje dziecko? Dzwonił twój wychowawca.- i teraz uwaga moim wychowawcą jest Pan od chemii tak jest to straszne z tego względu, że jest to facet po 50 i jest mega upierdliwy i denerwujący. Co nie zrobię na tych zajęciach to zawsze jest źle dlatego wybrałam ostatnią ławkę w kącie i robię co do mnie należy a Pan Andrew zostawiał mnie w spokoju. Chemia nie jest moją mocną stroną. - Wagarujesz od kiedy Mia jesteś tak nierozważna, co cię tak rozprasza, że nie możesz iść do szkoły? - I teraz jest wersja A powiedzieć jej prawdę,że jak miałam iść niby z posiniaczoną twarzą do szkoły jak zostałam pobita a to wszystko dlatego ponieważ jej syn jest gangsterem albo wersja B skłamać i wziąć wszystko na siebie odpowiedź była prosta, a wręcz banalna.