tension | c.h. + l.h.

rozdział 1. ➵

Siedziałem w domu Hemmingsów.

- Hej, Calum. Możemy chwilę porozmawiać? - gdy słyszy się te słowa, od razu wiadomo, że nie szykuję się nic dobrego. Uśmiech na twarzy mojego najlepszego przyjaciela sprawił jednak, że prędko odepchnąłem od siebie te myśl.

Ruszyłem za Lukiem w stronę jego pokoju, zostawiając Jacka z panią Hemmings w salonie.

Usiadł na łóżku, zaciskając wargi, jakby się intensywnie nad czymś zastanawiał. Jakby nie był pewien, czy to dobry pomysł, cokolwiek zamierza mi powiedzieć.

Opadłem na wolną przestrzeń łóżka obok niego.

- Więc... O czym chciałeś porozmawiać? - zachęciłem go do rozpoczęcia rozmowy. Zacisnął mocno powieki, odchylając głowę do tyłu, po czym spojrzał na mnie.

- Bo.. Chodzi o to... Ja.. - każda jego próba wysłowienia się, kończyła się w ten sposób. Gestykulował rękoma z każdym wymamrotanym słowem, - Dziwnie mi to mówić, przyjaźnimy się tak długo... - po kilkusekundowym milczeniu, w końcu potrafił wypowiedzieć jakieś zdanie. Wziął głęboki oddech, po czym usłyszłem słowa, których się nie spodziewałem. - Podobasz mi się.

Zamknął oczy, zapewne, obawiając się następstwa tych słów. Moje milczenie sprawiło jednkaże, że uniósł wpierw jedną powięke, a po chwili także drugą. Wpatrywał się we mnie, oczekując odpowiedzi.

- Luke, słuchaj. Przyjaźnimy się wiele lat, jesteś przystojny, muszę przyznać. - Zagryzłem górną wargę swoich ust, nie chcę sprawiać mu przykrości. - Nie czuję niestety, do ciebie tego, co ty do mnie. Nie chcę sprawiać ci przykrości, ale zasługujesz na prawdę.

Odpowiedział mi jedynie smutnym uśmiechem.

Od tamtej pory, wciąż coś do mnie czuje. Próbuję być dla niego, tak miły jak tylko się da, by to zauroczenie nie było dla niego męką, żeby nie cierpiał. Nie chcę by cierpiał z mojego powodu.

To przykre, gdy ktoś nie odwzajemnia czyichś uczuć.

➵➵➵

[edited]

hejoo

tak więc wbijam z cake ff

5sos są tutaj sławni i rozdziały będą pewnie krótkie

mam nadzieje, że się Wam spodoba