Im not Maria Esther (BXB Mystery)

CHAPTER 20

(I hate that faggot)

"Hey,are you ok?" Pukaw sa kanya ng binata.Hindi nya namalayang natigilan na pala sya kung kayat tila nag taka na ito.

"Im sorry if I say na pumunta ulit ako sa lugar nyo" sambit muli ng binata.Dahil dito,napatingin sya sa gawi nito na kasalukuyang kumuha ng upuan at umupo sa kabilang gilid ng kama kaharap nya."Like what I said.Magso-sorry ako sayo.At balak kitang sunduin sa bahay nyo.So I asking someone your address" huminga ito ng malalim bago magpatuloy "I want to help you Esme.And I mean it, really.Kaya gusto ko sanang sunduin kita sa bahay nyo,para sana" napansin nya ang pagkamot nito sa batok nito na bahagya namang pinagtaka nya.Tila kasi nahihiya ito "...sunduin ka,sabay tayo papasok.I will help you to clean your mess--I mean,my mess that I made to you"

Hindi nya alam kung ilang segundo nanaman syang natigilan.Sa mga oras kasi nato,he cant take all the things that he heard from this man.Ibang iba na talaga ang pagkataong nakilala nya.Malayo sa pagiging spoiled brat na madalas nakikita nya lang nagpapasaway sa loob ng university.

Malayo sa ugali nya.Kaya malabong magcross ang path nilang dalawa.

"Bakit kailangan mong gawin yon?" Tanong nalang nya "Sabi ko naman sayo diba? Kaya kong linisin ang pangalan ko.Nalusutan ko na ang lahat ng problema ko.Simple nalang lahat ang paglinis ko ng pangalan sa university.Hindi ko naman hahayaang mawala ang scholar ko no" napabuntong hininga sya at napaiwas ng tingin sa binata."Yun nalang ang tanging meron ako e,hindi ko hahayaang pati yun.Mawala"

"Im sorry" saad nalamang ng binata.Ramdam nya sa sarili ang lungkot ng boses nya.Kaya alam nyang naramdaman ito ng binata.Kaya para mailiko ang usapan nagtanong nalamang sya dito.

"B-bakit ka pala napunta dito?" Tanong nya."Paano mo nalamang nasa hospital ako"

"Like what I said" sagot ng binata "Nagtanong ako ng address mo,but she said is not your address,but the bad happen to you.Sabi ng napagtanungan ko,nakita ka nyang nahimatay sa daan,madameng tutulong sayo pero mas pinaubaya ka daw nya sa isang lalaki.Naka kotse daw at ito ang nagdala sayo sa hospital" tinignan sya ng binata."By the way,sino nga pala ang nagdala sayo dito?"

It cant help,but he keep his self to silent.Hind nya alam ang isasagot o ang tamang sasabihin.Hindi nya alam kung bakit tila ayaw nyang sabihin dito na ang tatay nito mismo ang naghatid sa kanya sa hospital.Maari kasing maghinala ito,na kahit wala silang ginagawang masama ay natatakot sya.

"H-hindi ko din alam e" mahinang ani nya.Nagsisinungaling din sya sa binata."Pero...kung sino man sya,nagpapasalamat ako sa kanya.Napaka buti nyang tao.Hindi yun sapat na pagbintangan nalang sya ng kung ano ano lalo na kung malapit pa na kamaganak nya.Masama yun"

Napatitig sa kanya ang binata dahil sa sinabi nya."Kilala mo ba yung taong tumulong sayo?" Tanong nito "Ano naman ang binibintang sa kanya?"

"W-wala" nautal nyang sagot.Mukhang wala talagang alam ang binata na ang tatay nito ang tinutukoy nya "Hindi ko sya kilala.B-baka may naalala lang ako"

Hindi nila alam kung ilang minuto na silang tahimik ng binata.Natigilan lang sila sa pagpasok ng dalaga.Kapwa sila napatingin sa bagong dating na natigilan din pala nang makita ang binata.

Buong pagtataka ang pinukol nito kay Esme na handa namang magpaliwanag.

"Ayos na ako Rosaine" saad ni Esme "Pasensya na at hindi na kita nasabihan.Biglaan din lang kasi ang lahat,nawalan ako ng malay kayat paggising ko nandito na ako sa hospital"