Unicode
သည်းကြီးမည်းကြီးရွာချနေတဲ့ မိုးရေနဲ့အပြိုင်ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့အနမ်းတွေက မရပ်တန့်။
'ပထမဆုံးအနမ်း'
ခိုးယူခြင်းမဟုတ်ပဲနှစ်ဦးသဘောတူဖလှယ်ခဲ့ကြတဲ့ ပထမဆုံးသောအနမ်း။
မိုးရွာတဲ့အချိန်တိုင်း သတိရနေစေမယ့်အခိုက်အတန့်လေး။
ဘယ်လောက်မှန်းမသိတဲ့အချိန်တွေကျော်လွန်ပြီးနောက် ထိကပ်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံကိုခွာလိုက်ပြီး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်နဲ့၀မ်ရိပေါ်။
မိုးတိတ်သွားတဲ့နောက် နှစ်ယောက်စလုံးကတော့စိုရွှဲကာကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။
ရေစက်တွေသီးနေတဲ့မျက်နှာနုနု နဲ့ နီရဲဖူးကြွနေတဲ့နှုတ်ခမ်းသားတို့ရဲ့ပိုင်ရှင်က ရှောင်းကျန့်ရဲ့မြတ်နိုးရာလေး။
ချစ်ခြင်းတွေယိုဖိတ်ကျနေတဲ့အကြည့်နဲ့ ရိပေါ်ကိုစူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့သူက ရိပေါ်ရဲ့ကိုကို။
တလက်လက်တောက်နေတဲ့မျက်၀န်းတွေနဲ့အတူ နှုတ်ခမ်းအောက်ကမှဲ့နက်လေးက ရိပေါ်ကိုရူးအောင်ပြုစားနေတာများလား။မိမိကိုမျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ကြည့်နေတဲ့ ကလေးပေါက်ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ရှောင်းကျန့်ကရင်ခွင်ထဲတဖန်ဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး
"ကိုကို့အနားကထွက်မသွားပါနဲ့နော် ကလေးလေး"
ရှောင်းကျန့်ရဲ့ အသံတိုးတိုးမှာတောင်းပန်ခလျခြင်းတွေပါသလို၊ချစ်ခြင်းတရားတွေလည်းပျော်၀င်နေတယ်။
'ဘာအကြောင်းကြောင့်မှ အဆုံးရှုံးမခံနိုင်တာသေချာနေပြီမလို့ ရတဲ့နည်းနဲ့ဆွဲထားတော့မယ် ကလေးရယ်'
ရှောင်းကျန့်စကားကိုကြားလိုက်ရတဲ့ရိပေါ်ကတော့ ကိုယ့်နားကိုယ်မယုံချင်။
"ကို..ကိုကို"
"ကိုကို့ကိုထားမသွားပါနဲ့နော် ၊ရိပေါ်ကို ကိုကိုအဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး"
"......."
"ရိပေါ်ထွက်သွားရင် ကိုကိုရူးသွားနိုင်တယ်၊သိရဲ့လား"
YOU ARE READING
Mʏ Lɪɢʜᴛʜᴏᴜsᴇ (Cᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ)
Fanfictionအဖြူရောင်လေး ဒါပေမယ့် အချိန်ဆိုတဲ့ပန်းချီဆရာက ဆေးရောင်စုံ ရေးခြယ်သွားတယ်......။ #Zhanyi fanfiction❣️ အျဖဴေရာင္ေလး ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ဆိုတဲ့ပန္းခ်ီဆရာက ေဆးေရာင္စုံ ေရးျခယ္သြားတယ္......။