Mʏ Lɪɢʜᴛʜᴏᴜsᴇ (Cᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ)

Childhood-3

Unicode

မြို့ထဲကို ဖြေးဖြေးမှန်မှန်မောင်းလာတဲ့ ကားပေါ်မှာ ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီး၊ယွီရင်၊၀မ်လေး၊ရှောင်းကျန့်တို့မောင်နှမနဲ့driverဦးလေးကြီးတို့ရှိနေကြတယ်။

ဆရာကြီးနဲ့ယွီရင့်ကြားကနေ ကားရှေ့ခန်းမှာရှိတဲ့ရှောင်းကျန့်တို့မောင်နှမကို မျက်တောင်မခတ်တမ်းမျက်လုံးပြူးလေးနဲ့လိုက်ကြည့်နေသူက ၀မ်ရိပေါ်။

ရှောင်းကျန့်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေတယ်လို့ပြောရင်ပိုမှန်မယ်။

ရိပေါ်တစ်ယောက် ရှောင်းကျန့်မျက်နှာပေါ်‌က သွေးထွက်နေတဲ့ဒဏ်ရာတွေကို ကြည့်ရင်း

'ဒီကိုကိုအရမ်းနာနေမှာပဲ'

လို့တွေးမိတော့ ကိုကို့ကိုဝိုင်းထိုးတဲ့ကျောင်းသားသုံးယောက်ကိုမကျေနပ်သလို ကိုကို့ပေါင်ပေါ်က ကလေးမလေးကိုပါအမြင်ကပ်လာမိတယ်။

ကိုကိုကဒဏ်ရာတွေကြောင့် နာနေမှာကို အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိ သူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ဖိထိုင်ထားတဲ့အပြင် အပျင်းကြီးပြီးမှီနေတယ်မဟုတ်လား။
ကိုကိုကလဲ အဲ့ဒီကလေးမရဲ့ခေါင်းကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးလို့ရယ်။

"မောင်ရင် ရှေ့နားကဆေးဆိုင်မှာကားခနရပ်ပြီး ရှောင်းကျန့်ဒဏ်ရာကိုလိမ်းဖို့ ဆေးဆင်း‌၀ယ်ပေးပါဦးကွာ"

'ဒီကိုကို့နာမည်က ရှောင်းကျန့်တဲ့လား'
A B C‌ Dတောင်အလွတ်မမှတ်ချင်တဲ့ ‌‌ အိပေါ်လေးက ကိုကို့နာမည်ကိုတော့ ချက်ချင်းမှတ်ထားလိုက်ပြီ။

driverဦးလေးကြီးက ၀မ်ဖိုးဖိုးစကားအတိုင်း ဆေးဆိုင်ရှေ့အရောက်မှာကားရပ်လိုက်ပြီး ‌ကားပေါ်ကဆင်းသွားတယ်။

"ရှောင်းကျန့် ဒဏ်ရာတွေအရမ်းနာနေလား"

"သိပ်မနာပါဘူးဆရာကြီး"

"မနာလည်း ဆေးလေးတော့ထည့်ဦးပေါ့၊မဟုတ်ရင် ဆရာ့တပည့်ချောချောလေးမျက်နှာမှာ အမာရွတ်ကျန်နေဦးမယ်"

"ဟီး...ဟုတ်ကဲ့"

၀မ်ဖိုးဖိုးစကားကြောင့် ကိုကိုက လည်ကုတ်လေးကိုပွတ်ကာရယ်နေတယ်။

ဒီကိုကို့မျက်နှာက ဒဏ်ရာတွေရှိလျက်နဲ့တောင် ပြုံးရွှင်ကြည်လင်လို့ရယ်။
ဖိုးဖိုးကိုရယ်ပြတဲ့ ကိုကို့မှာ အိပေါ်ကြည့်နေကျကာတွန်းကားထဲကယုန်လေးလို ရှေ့သွားကြီးကြီးလေးနှစ်ချောင်းရှိတယ်။