Is He Real? COMPLETED

Chapter 20

Mia's POV.

Nandito ako ngayon nakatingin kay Lala nasa may tapat ako ng gate, nag-aantay kasi kami sa bus na sasakyan ko patungong City.

Alas kwatro singkwenta'y singko pa nang madaling araw sinabihan ko si Lala na pumasok na sa loob kasi malamig pa kaso ayaw niya mag-eehersisyo na lang daw muna siya.

Kaya ito nalilibang akong tingnan si Lala na naglalakad papunta sa akin habang nagtwi-twisting sa balikat niya, kahit matanda na si Lala in God's grace maliksi pa rin ito kaya super thankful ako.

"Mia apo, nakatunganga ka lang d'yan palapit na ang bus naririnig ko na kunin mo na ang bag mo sa balconahe." Napadilat naman ako at dali-daling kinuha ang bag ko.

Mabigat kasi, kaya iniwan ko muna sa balkonahe namin, ang dami nitong laman may kunting damit, bigas at de lata si Lala ang nag-silid at nag-ayos.

Napatingin naman ko sa right side ko at may nakita na akong kulay dilaw na may pagka-orange na liwanag, senyales na malapit na ang bus humuhuni pa ito kinawayan ko na ito para tumigil.

Lumapit ako kay Lala at nagmano."Alis na po 'ko la, ingat po at 'wag kalimutan ang maintenance na inumin." Paalala ko pa.

"Salamat apo sa pag-paalala, ikaw rin 'wag magpalipas ng kain o siya nand'yan na sumakay ka na,"

Ngumiti ako kay Lala, bago umakyat ng bus kumaway naman ito sa akin.

Back to school and work again.

I looked at the seats and thankfully I found one empty seat dali-dali akong pumunta sa likod ng driver.

"Excuse me po," I said.

Dalawa kasing magkadikit na upuan at nasa unang upuan siya naka-upo, I want her to move sideward near the window pero tinabi lang niya ang dalawang binti nito at pinapasok ako sa ikalawang seat malapit sa may bintana, napangiti naman ako.

I always loved to stay beside the window everytime I'm riding on the bus or van.

I looked at the blurry houses it put smile on my face I heaved a deep yawn, I'm still sleepy.

I turned-on the music and put the earpods, I closed my eyes as the music consumed my entire system.

Naalimpungatan ako kasi feeling ko ang init nang katawan ko the sun rays soothes my skin, I open my eyes readying myself to an excessive heat but I was shocked I saw a hand protecting my eyes from the heat of the sun.

I faced the owner of the hand to say thank you but before I could open my mouth,I immediately hugged the person in front of me.

Liam,

I feel his hands caressing my back."Miatot, you miss me this much huh!" Tumango naman ako.

Hindi nga kami nagkasabay nung enrollment at sa mga nagdaang araw iba talaga ag-nandiyan siya nasanay na ako.

"Bakit ba, ikaw kasi na-surpresa ako." Angal ko sa kanya habang nakayakap pa rin.

"Fine, it feels good hearing you missed me." Kumawala ako sa pagkakayakap sa kanya at pinitik ang tainga niya.

His forehead creased."What was that for?"  Tanong niya habang hinahagod ang tainga nito.

I shrugged."Wala, lang ikaw kasi hindi ka nagtext o tumawag na nandito ka na, I thought hindi ka pinayagan nang  Daddy mo." Nagtatampong boses ko habang nakatingin na ako sa labas ng bintana.

I was amazed the sun rises above the sea kaya pala ang init, napangiti ako ang ganda kasi nitong tingnan.

Click.