Is He Real? COMPLETED

Chapter 23

"Inhale... exhale..."

Lala follows what the physician asks her to do so. She inhaled deeply and breathes-out.

Watching at her make me think that God is very good to me he gave's me the best Lala in the world.

Maybe I'm exaggerated but for me it's true, we have different experiences of having a Lala or a grandma.

"Ma'am Cariñoso you already know that your heart is getting bigger, so I advise you to take your medicines regularly and please be mindful, don't stress yourself because it affects your heart and the reason why you have that ailment." Mahinahong wika ng doctora kay Lala almost one year na siyang doctor ni Lala.

Lala has an enlargement of the heart, lumalaki ito sa paglipas ng panahon kaya natatakot ako hindi dapat si Lala ma-stress o maging malungkot dahil naapektuhan ang knyag puso.

"Yes, doktora I always obey what you advice to me, thank you for always reminding me." Lala said, with a smile on her face.

I smiled too, I always adore the smiles of Lala, kaya napapangiti rin ako tuwing tinititigan ito.

"Ang ganda niyo talaga po Ma'am, mana sa inyo apo mo." She then looked at me I smiled back."So as what I precribed to you last month maintain pa rin yun, but I added two kinds of medicines one is for your short breathes, an inhaler and the other one is Simvastatin for your cholesterol it lowers the bad cholesteron inside your body ang raise the good ones, so you need to take this nakalagay na diyan sa prescription lahat."

"Thank you very much doktora, God blesses you always." Pag-pasalamat ni Lala ngumiti naman ang Doktora at tumango.

"See you next check-up Ma'am, take care of your health always." Wika pa nito.

"Yes doktora, I will."Saad ni Lala bago kami tumalikod.

I opened the door and go straight at the assistant's table to pay and buy some medicines they have.

May ibang gamot kasi si Lala na dito lang madaling bilhin at ang iba sa ibang pharmacy na.

Nagpasalamat kami at lumabas na sa clinic bali dalawa ang pintuan ang isa to enter inside the clinic ang isa naman to enter the doctor's office.

Tumingin ako sa gilid at wala na do'n si Ma'am Caridad maybe she's in the other side clinic ngumiti naman ako kay ate Grace senyales na tapos na kami.

" La, 'wag na po kayong mag-isip ng kung ano-ano maa-apektuhan po kasi puso mo Lala naman." Nag-aalalang saad ko while holding her arms.

Hinimas naman ni Lala ang kamay ko bago magsalita."Wala naman akong iniisip, dala lang 'to sa katandaan, matanda na talaga ako Mia, kaya ganito na madali na lang maapektuhan." Malambing na saad nito.

Hindi ko alam pero parang naiiyak ako ewan ko ba ang daling mamasa ng mata ko, hindi na lang ako nagsalita at sinabayan ko na lang si Lala sa paglakad habang si ate Grace ay nasa likod namin.

Nandito na kami ngayon ni Lala sa Jollibee at si ate Grace ang nag-order si Lala naman katulad ng parati niyang ginagawa tumitingin sa mga dumadaan sa labas ng fastfood.

Nasabi ko na bang isa ito sa hilig ni Lala, nakakawala rin ito nang stress sa kanya kaya kahit matanda na pumupunta pa rin siya sa City ang layo kaya nito sa amin.

"La, mmm... pwede po bang magtanong?" Tumingin naman si Lala sa akin ng nakangiti.

"Yes apo,"

Ngumiti muna ako at bumuntong hininga."La, sabi niyo po, hindi niyo nakita si Papa dahil na sa maynila no'n si Mama nakatira, how come po na nakilala ito ni Ma'am Caridad." Dahan-dahang sabi ko, gusto ko lang kasing malaman kung bakit nasabi ni Ma'am Caridad na man ako kay papa.