Bana böyle bakma

Sensiz yapamıyorum

Serdar Meyra'yı bulmadan önce yaşadıklarını kısaca anlatmak istedim. Keyifli okumalar💋

2 HAFTA ÖNCE:

Serdar'ın evini terk ettiğimde nereye gideceğimi, kime gideceğimi şaşırmıştım.
Kendimi boşluktaymışım gibi his etmiştim.
Sanki koskoca Istanbul'da bana yer yok gibiydi.

Onun yanında kalamazdım.
Ne kadar çok istesemde bu yanlıştı.
Onun yanında kalırsam ona karşı his ettiğim duygular gün yüzüne çıkardı ve ben buna izin vermezdim.

Serdar artık yoktu Hayatımda ...
Bu zorda olsa kabullenmem gereken bir gerçekti.

Abimden de artık yardım isteyemiyordum.
Ilk defa böyle yalnız his ediyordum kendimi.
Bir şekilde devam yaşamam lazımdı.
Kendi ayaklarımın üstünde durabilmem gerekiyordu.
Ama nasıl?
Artık eve kapatmayacağım kendimi.
Burda kendime yeni bir Hayat kuracağım.
Saklanmaktan bıktım.
Korkarak yaşamaktan bıktım.

Aceba Uludağ'daki evi satıp buraya mı taşınsam diye düşündüm bir an.

Yarım saat kadar düşüncelere boğulmuş yolu takip ettim.
Sonunda yorulup bir Banka oturdum.

Çantamdan Telefonumu çıkarıp 4 cevapsız aramayı gördüm.
Ayşe teyzem aramıştı.
Telefonum sessizde olduğu için duymamıştım.

Vakit kayıp etmeden geri aradım.

+"Alo Meyra kuzum sen misin?"

- "Benim Ayşe teyzem."

Rahatlamış gibi Nefesini sesli bir şekilde dışarı verdi.

+ "Kurtulmuşsun çok şükür.
Yanan evini görünce seni buldular diye çok korktum kızım."

-"Yanan evim'mi?"

Doğru duymadım değil mi?

"Sen bilmiyor muydun?"

Benden ses gelmeyince Ayşe teyze:

+ „Evet kızım maalesef Uludağ'daki evin yanmış.
Harabe içinde herşey, çoğu kül olmuş.
Bende bugün köyden dönünce gördüm evini."

Yeni yeni idrak edebiliyordum olanları.

-"NEEE? Evim mi yanmış? Kim yakmış Ayşe Teyze? Nasıl olmuş?"

+"Kızım yüz yüze konuşalım bunları. Telefonda olmaz. Nerdesin sen? "

-" Ben istanbuldayım. Samet beni bulunca Uludağ'da kalamazdım."

+" Tek başına nasıl kalırsın oralarda? "

Artık sesi uzaktan geliyordu, sanki benimle değilde başkasıyla konuşuyordu.

+"Oğlum ben köye geri döneceğim zaten.
Ben ordayken Sen Meyra'nın yanına gidiver yerini yurdunu ayarlıyıver, olurmu oğlum? "

Arkadan: "tabi Anne Meyra'ya söyle yarın istanbulda olurum inşAllah," diye yusuf abinin sesini duymuştum.

-" Yok Ayşe teyze ben başımın caresine bakarım."

+ "Hiç duymamış olayım kızım, sende benim kızımsın.
Sen bize Emanetsin.
Hem seni öyle bırakamam gözüm arkada kalır."