Bana böyle bakma

Mağlup

Başını boynuma daha ne kadar bastırabilir diye düşünürken;

-"Burda böyle ölsem yemin ederim gıkım çıkmaz meyram," diye inledi adeta.

"Sen giderken benden bir parçada götürdün yanında.
Sana yalvarırım onu bana geri ver."

Üstüme kaynar sular dökülürken nefesim kesildi.

Gül ...

O kızımızı mı biliyordu?

+"N-ne?" diye sordum kekeleyerek.

+"Ne dedin anlamadım?"

-"Diyorum ki,"

Parmak uçlarıyla yüzümü keşfederken birden iç çekti, sonrada devam edip;

"... giderken yanında kalbimi de götürdün Melek kız. Onu senden geri istiyorum."

***

Bir insanı affetmenin yolları
nelerdir?
Bir bakışıyla mı?
Bir sözü ile mi?
Yoksa sadece sana sarılması ile mi?

Peki affettiğinde ne oluyor?

Sen iyi oluyor musun?

içinde ki çığlık atan ruhun biraz olsun susuyor mu?
Peki unutabiliyor mu kalbin acıyı?

Gerçeği konuşmak gerekirse kaldıramıyor insan, affedince hiç bir
şey değişmiyor.

Sadece acı çekmeye devam ediyorsun.
Peki, size bir soru ... acın dinmiyorsa onu neden affettin ki?

Karşındaki biraz olsun rahatlasın diye,
karşındaki hafiflesin diye ama senin içindeki o yangın sönmüyor ...

Tam tersi içinde alev alev yanmaya devam ediyor!

Durumu yanlış anlamıştım.

Rahat bir Nefes verdim ve bana yapışan Adamı benden uzaklaştırdım.

Burdan acilen gitmem gerekiyordu!

+"Anladığım kadarıyla biz seninle bir sonuça varamayacağız ... "

Onun bakışları altında ezilirken dik durmaya çalıştım.

+"Avukatlarımız halletsin o zaman, benim artık otele dönmem gerekiyor," deyip dış kapıya yöneldim.

Kapıyı açmak için zorlasamda açılmıyordu.

+"Anahtar nerde?"

-"Bilmem."

Eğlenerek koltuklardan birine geçti ve sırıtarak beni izlemeye başladı.

-"İstersen sana patlamış mısır da getireyim tam olsun, çünkü bir o eksik."

+"Olur, senin elinden zehir olsa yerim," deyip bana göz kırptı.