Zorla evlendirilmeye çalışan Meyra Ailesinden kaçıp Abisinin yardımıyla herkesden habersiz Türkiyedeki Dağ evinde yeni bir Hayat kurar.
Her şey yolunda giderken ansızın kapısına yaralı bir Adam çıkar ve zor bela kurduğu o sakin Hayat tepe taklak olu...
Sen beni tanımıyor olabilirsin, ama ben seni dünyam olarak ilan ettim. Sen gülümserken gülümser, ağlarken ağlar oldum. Belki sen bilmiyorsun ama ben sen yaşarken yaşar oldum. Ben benden vaz geçtim sen oldum.
_________________________
Sabah uyandığımda içimde tuhaf bir his vardı, sanki her an kötü bir şey olacakmış gibi. Derin bir nefes cektim ciğerlerime, yavaşça gözlerimi açıp yatağımdan doğruldum. Tüm ev Serdar kokması yetmiyormuş gibi bu odada kokusu daha yoğun du.
Acaba uyanık mıdır? Sevmek gerçekten böyle bir şey miydi? Gece onu düşünerek uyumak, sabahta ilk akla gelen onun uyanık olup olmamasımıydı?
Gerçekten artık kendımı toparlamam gerekiyordu. En korktuğum şey Serdar'ın ona olan duygularımı fark etmesiydi.
Dünki elbiselerimle uyuya kaldığım için günümü bu üstümdekilerle geçirmek istemedim ama yapacak bir şey yoktu elbiselerim evde kalmıştı.
Hafta sonu olduğu için oraya gidip güzelce bir temizlik yapmak şarttı. Kapıdaki kilit ve camlarada baktırmam lazımdı. O duvar'daki boya ve fareleri de unutmamak lazım.
Odamdaki banyoya geçmek isteyince temiz iç çamaşır ve bir kaç kıyafet parcası gördüm.
Normalde asla kullanmazdım bunları ama gerçekten gece terlemiştim. Hem ne ara bunlar buraya geldi? Uykumun bu kadar ağır olması şart mıydı? Bomba patlasa ruhum duymazdı.
Güzelce duşumu alıp bana bırakılan parçaları giydim. Biraz büyük gelsede güzel olmuştum. Allahtan her zaman çantamın içinde makyajım vardı.
Bu insanların içinde bakımsız duramazdım. 30 dakika sonra hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltıya gec kalmak istemiyordum. Dün ki akşam yemeğine katılamadığım için zaten mahcuptum. Saat 8.03 gösteriyordu. Sessizce aşağı indim. Mutfaktan ses gelince oraya doğru yürüdüm. Meltem ocakta acele acele bir şeyler pişiyordu ve mutfak aşırı derecede yanık kokuyordu.
+" Meltem?" Meltem mahcupca: " Meyra hanım günaydın efendim, bugün biraz erkencisiniz. Bu arada Serdar bey kapıya güvenlik dikti bu sefer evden ondan habersiz ayrılamayacakınız bilginiz olsun istedim."
+" Yok, yok zaten hemen gitmeyeceğim. Kahvaltıdan sonra müsaademi isteyip öyle evime döneceğim."
"Anladım efendim."
+ Size ne ikram edebilirim kahvaltı hazır olana kadar?"
Yanık pastırmaları ve yanık pancake' leri görünce:
"+" Bir şey istemiyorum, teşekkürler. Şey ... Sana yardım edebilirmiyim?yanlış anlamazsan eğer?"
"Normalde annem bu evin aşçısıdır o hazırlardı hep kahvaltıyı, ama gece baş ağrısından yatamadı, bende sabah kıyamadım kaldırmaya, derken mutfaktayım ve neyapacğımı bilmiyorum."
