မ်က္၀န္းတစ္စုံ၏ ႏွလုံးသားပဲ့တင္သံ / မျက်ဝန်းတစ်စုံ၏ နှလုံးသားပဲ့တင်သံ

33

Zawgyi #

ပိတ္ရက္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေခတ္မဒီ မနက္စာပင္မစားဘဲ အိမ္မွထြက္လာလိုက္သည္။ မနက္စာကို ေစ်းထဲရွိ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္တြင္ စားပြဲ လိုအပ္သည့္ေစ်း၀ယ္စရာမ်ားကို ၀ယ္ၿပီး အဆင့္ျမင့္အိမ္ယာတစ္ခုဆီသို႕ ဦးတည္ေမာင္းလိုက္သည္။ ကားပါကင္တြင္ ကားကိုပါကင္ထိုးရပ္နားလိုက္ၿပီး ကားေနာက္ခန္းထဲရွိ ဟင္းခ်က္စရာမ်ားႏွင့္ အစားအေသာက္ ၊ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကို ယူကာ ဓာတ္ေလွကားျဖင့္ ၁၁ လႊာသို႕တက္လာခဲ့သည္။ အဆင့္ျမင့္ ကြန္ဒိုအိမ္ယာျဖစ္ၿပီး ဤေနရာသို႕ တစ္ပတ္ျခားတစ္ခါ ေခတ္မဒီလာတတ္သည္ကို မည္သူမွ်မသိေပ။

လွ်ိဳ႕၀ွက္နံပါတ္ ႐ိုက္ထည့္ၿပီးေနာက္ ကလစ္ကနဲ ျမည္သံႏွင့္အတူ ကြန္ဒိုတံခါးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ေအာက္သိုးသိုးအနံ႕က ထြက္လာသည္။ ေခတ္မဒီ အခန္းထဲသို႕၀င္လိုက္ၿပီးေနာက္ အသံမျမည္ေအာင္ တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။ အခန္းလုံးအျပည့္ အျဖဴေရာင္သုတ္ထားေသာ္လည္း မီးခိုးေရာင္သကၠလပ္အထူသားျဖင့္ခ်ဳပ္ထားေသာ လိုက္ကာေၾကာင့္ ေနေရာင္ျခည္မွာ တိုက္ခန္းထဲသို႕ မ၀င္ေရာက္ႏိုင္။ ဘီယာဘူးခြံမ်ား ၊ စားၿပီးသား မုန္႕အခြံမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ ဧည့္ခန္းကိုၾကည့္ၿပီး ေခတ္မဒီမွာ ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္႐ႈံ႕လိုက္မိ၏။

// ဟင္း.............. ကိုကိုႀကီးတို႕ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းပါဘဲ //

အရင္ဦးဆုံး လက္ထဲတြင္ ကိုင္လာေသာ အထုပ္မ်ားကို မီးဖိုေခ်ာင္သို႕ေလွ်ာက္သြားကာ စားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီး အမိႈက္အိတ္တစ္အိတ္ကို ယူလိုက္ကာ အိမ္ေရွ႕ျပန္ထြက္လာလိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ သြက္လက္စြာ ဧည့္ခန္းရွိအမိႈက္မ်ား ၊ ဘူးခြံမ်ားကို ေကာက္ထည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ လိုက္ကာမ်ားကို ဆြဲဖယ္ၿပီး ျပတင္းတံခါးေပါက္ကို ဖြင့္ကာ အခန္းထဲသို႕ ေနရာင္ျဖင့္ လင္းေအာင္ျပဳလုပ္လိုက္သည္။ တံျမက္စည္းလွည္း သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး စားပြဲႏွင့္ ခုံမ်ားကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပဳျပင္လိုက္၏။ ဧည့္ခန္းအေနအထားကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးခ်ိန္

" ကဲ တစ္ေနရာေတာ့ၿပီးၿပီ ဟင္းခ်က္ရဦးမယ္ "

လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဖုန္ခါသလို႐ိုက္ကာ ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္သို႕ ၀င္လိုက္သည္။