The Lifetime Agreement

Kabanata 53

Last

Hanggang sa pag-alis ni Liana at Clinton sa gabing iyon ay hindi pa rin ako makapaniwala. Clinton is courting me while my brother's girlfriend, which is my best friend, is having a baby! Kailan lang ay nagtutuksuhan lang kami pagkatapos ngayon ay talaga ngang nangyayari na!

Everything is going smoothly, and I couldn't even imagine that this is really happening. Naisip ko tuloy bigla na ito ba ang kapalit ng mga sakit na dinanas ko noon dahil kung oo, worth it na worth it ito.

I was smiling while staring at the ceiling of my bedroom when I heard two consecutive knocks. Kasunod noon ay ang boses ni Kuya.

"Claud... Still awake? Can I come in?"

It's almost midnight. Tiyak kong kakauwi niya lang mula sa pagkakahatid kay Liana kaya kinokompirma kung gising pa ako.

Instead of answering, I stood up to open the door.

"Hindi ba makatulog ang soon to be daddy?" I teased. Lumawak ang ngisi sa labi niya.

Naupo siya sa sofa habang ako naman ay bumalik sa kama. Humalukipkip ako at nagtaas ng kilay sa kanya. It is so unusual for him to visit me in my room at this hour. Siguro ay nabibigla sa nalaman niya.

"What is it? If you're afraid you don't need to worry. Ganyan din ang naramdaman ko noong–"

He shook his head. "It's not like that. I just want to ask for your blessings."

My brows furrowed. "Blessings?" Ulit ko sa sinabi niya.

Nagbaba siya ng tingin sa palad na pinagsisiklop niya. "I want to marry her."

Namilog ang bibig ko. Knowing that they're having a baby is already brilliant news for me and now hearing these from my brother... I just can't explain how happy I am! I mean they've been dating each other for how many years! Sigurado naman akong doon ang hantong ng relasyon nila pero ang marinig ngayon mismo na papakasalan ng kapatid ko ang best friend ko... I am just so glad and thrilled!

"Then marry her! Bakit ngayon lang 'e ang tagal tagal nang nagpapasaring ng isang 'yon!" I laughed.

He sighed problematically. "Before I heard that's she's pregnant, I am already planning a proposal..."

My smile faded. Hindi na ako nagsalita dahil pansin ko ang malalim na pag-iisip niya.

"And now... I am not sure if it's still a good idea... Ayaw kong isipin niya na papakasalan ko lang siya dahil magkakaanak kami." Bumuntong hininga ulit siya.

Natahimik ako saglit sa sinabi niya. May pumasok na ideya sa isip ko pero binalewala ko iyon. Dinampot ko na lang ang malaking unan sa tabi ko at marahas na ibinato sa kanya. Tumama iyon sa mukha niya mismo.

"Stop that frowning face!"

Kinuha niya ang nalaglag na unan at tumayo para ibalik iyon sa kama ko. He remained standing in front of me. Nasa gilid niya ang vanity set kaya naaaninag ko siya mula sa salamin na naroon.

"Nag-aalala lang talaga ako. "

" As her best friend, I know that that thought would cross her mind... Pero hindi ganoon kababaw si Liana. Kung sasabihin mo na plano mo na talagang magpropose sa kanya bago niyo malamang magkakaroon na kayo ng anak, maniniwala siya! Just give her the assurance, Kuya."

His eyes lit up. "You think so?" he asked, full of hope.

"I know her better than you." I chuckled. "We've been friends since we were young kaya alam na alam ko na ang takbo ng pag-iisip niya. Believe me."

He sighed again but this time with relief.

Sumandal ako sa headboard ng kama. "What about her family?"