Marriage for Revenge(Completed)

Chapter 18 Heartaches

Zoe's POV

My mind is too exhausted recently. As much as I want to distract myself away from the presence of Matthew, the more he is trying his best to get my attention. Minsan naiisip ko na concerned siya sa akin. Either concerned or awa ang nararamdaman. Thinking about Matthew, he is a heartless beast. He made me feel like, I was just nothing, no worth. It's hard to removed him out of my system but I guess to be away from him would help. I will face a new life, new world.

Today's Friday, ilang araw na lang I will be gone from Matthew's life. He said he's gonna accompany me wherever I go. Isasama pa niya sa mga balak niya si Mang Carlos. Hindi ba na mas madali din sa kanya na putulin na namin ang ano mang ugnayan namin? Nalilito ako sa mga action ni Matthew. Mas lalo niyang pinapahirapan ang kalooban ko para makalimutan niya. Why not he would just let me go period. With what he's doing, he's just confusing me.

Ang tagal ko ng hindi tumatawag kay Tita Ava. I don't have my own phone. So I was using the landline phone at the kitchen. Sinabi ko sa kanya na aalis na ako sa mga Santander at sa mga plano ko."Zoey, nandito lang ako pag kailangan mo ng tulong..." Now that made me cry. Wala na akong pamilya except kay Tita Ava. Yung ni look forward ko na family namin ni Matthew, hindi naman nangyari. I just have to move on with my life. As I wipe my tears, I saw Matthew coming towards the kitchen. After all kasambahay pa rin ako dito. Kailangan ko pa rin siyang pagsilbihan.

"Matthew, may kailangan ka ba?" Tanong ko sa kanya without looking in his eyes. I don't want him to see me crying.

He immediately hug me so tight. "It's okay to cry... I'm here." I can't hold my tears anymore. It feels so good na may taong pinaparamdam sayo na nandiyan lang sila.

"Thanks Matthew. I always feel secure with you." Sabi kong nakayapos pa rin sa asawa ko. Nasa ganon kaming posisyon ng dumating si Ate Ana sa kusina.

"Ay, pasensiya na." Paumanhin niya. Sabay talikod para umalis.

"OK lang Ate Ana. Paalis na rin ako." Sabi ko kay Ate Ana. Matthew loosen his hug. Dali daling umalis ako sa kitchen. Gusto ko munang mapag isa. Magulo ang isipan ko sa mga nangyayari at kailangan kong bumalik sa maid's quarter. Pero habang papalayo ako, naririnig ko na may yapak na sumusunod sa akin. Si Matthew pala.

"Can you just spend your time with me? I need you as much as you need me. Let's go outside and have a dinner date." Sabi niyang malungkot na tumitingin sa akin.

Well I have never been to a date before. I know mahirap makapag move on pag ganito ang pinapakita ni Matthew. It doesn't seem right but it feels so good. "Please, let's go outside. It might help you and ease tour burden. I just want to make you feel better. Go ahead and changed. I will call you once I'm ready." Sabay talikod.

Now, I can't say no. That's ok, for the last time. I want to be with Matthew. I take a bath. Wear my floral above the knee dress and put on my lip gloss. I saw Matthew at the sala waiting for me. Napaka gwapo niya. Naka white shirt siya at jeans pero para siyang god sa porma niya. "You are so beautiful!" As he lead me towards the garage.

Dinala ako ni Matthew sa isang mall sa Makati. First time kong pumunta doon and he really assisted me like a gentleman. I caught him several times glancing at me. Feeling ko para kaming totoong may relasyon. Habang magkahawak kami ng kamay, narinig kong may tumawag sa kanya. "Hey man! What's up? Hi Zoey! You look beautiful." Si Carter pala. Bigla ko namang tinanggal ang kamay ko na hawak hawak ni Matthew.

"Hi! Are you by yourself? Tapos mo na ba ang thesis natin?" Hindi ko alam na magkaklase pa rin sila ni Matthew sa isang exclusive university.

"I'm done with our thesis. This my reward for myself. Mag mall ako, for relaxation. Can I join you guys?" Tanong niya.

"OK lang Carter. Di ba Matt?" As I asked for Matthew's permission.

"Sure! I think Zoey is hungry. let's go and eat." Masayang nagkukwentuhan si Carter at Matthew. Every now and then tinatanong ako ni Matthew kung Ok lang ako. We are now at a fancy restaurant. I am seated next to Matthew and we are both facing Carter.

"Zoey is so quiet. Are you planning to go to school soon? Sayang matalino ka pa naman. Maganda at matalino." Sabi ni Carter na titig na titig sa mukha ko.

"Wala pang plan na mag aral. I will first work sa isang modelling agency. Pag nakaipon na siguro tsaka ako mag aral." Sabi ko kay Carter.

"That's good. Pero ma eexposed ka na sa public. Siguradong maraming manliligaw sayo. Isa na nga ako sa humahanga sayo. Mula high school hanggang ngayon." Seryoso niyang pahayag.

"Zoey is taken. I thought you are taken too Carter." Iritadong sabi ni Matthew. Ano bang nangyayari sa kanya?

"I know Zoey. She's not taken. She doesn't have a ring on her finger. What's up with you and Lilly? Man, patay na patay yun sayo. Kayo parin yata. Kasa kasama mo pa yun last week eh." Sabi ni Carter. Parang piniga ang puso ko. Bakit pa ba ako nasasaktan? Hindi kami nababagay ni Matthew. I have to move forward. Ganito naman ako palagi eh. Umaasa... Tama si Carter kung totoong importante ako kay Matthew. Sana suot suot namin ang wedding ring namin. Pero yun ang una
niyang sinabi sa akin. Huwag na huwag suotin ang wedding ring at itago sa mga tao ang kasal namin.

Natapos ang dinner namin na lutang ang isip ko. Nasasaktan pa rin ako na nagkikita pa pala si Matthew at Lilly. "Zoey, I said can I get your number? Nakaka addict ang ganda mo. Sobrang amo ng mukha at mabait." Sabi ni Carter.

"Sorry Carter until now wala pa rin akong number eh. I need to get one once may sahod na ako. In case of emergency." Sabi ko.

Biglang pinutol ni Matthew ang usapan binayaran ang food namin at nagpaalam na kay Carter. "We really need to go Carter. May pupuntahan pa kami. I'll see you around." Sabay hila ni Matthew sa kamay ko.

"Matthew ano ba? Nasasaktan ako." Sabi ko sa kanya.

"I will not allow you to flirt with Carter! you are mine." Habang dinidiin ang kamay sa braso ko.

Nakarating na kami sa loob ng sasakyan. Hindi ko mapigilan ang nararamdaman ko. Siya pa ang may ganang magalit. "Ikaw ang may kasalanan at ako dapat ang galit sayo. Nakikipagkita ka pa pala kay Lilly. You break my heart ng paulit ulit." Sabi kong hindi mapigilan ang umiyak.

"It's not true that Lilly and I still have a relationship. I'm over her! Period. Let's not make this an issue. We are here outside on our date. Let's make it pleasant and enjoyable. Sorry, huwag ka nang magalit." Sabi niyang inaamo ako.

"Alright. I'm sorry too. Wala akong karapatang magselos. I know where I stand. Hindi ko lang mapigilan ang sarili ko." Sabi kong nakayuko at pinaglalaruan ang mga daliri.

Dinala ako ni Matthew doon sa maliit na park sa isang subdivision. May lake at may mga upuan. Napaka tahimik ng lugar at malapit lang sa mall na pinuntahan namin.

"Dalhin sana kita sa bahay natin kaso lang hindi pa totally tapos. Gusto ko, tapos na at surprise ko yun sayo." Sabi niya habang nakaakbay at nilalapit ako sa katawan niya.

"Matt, I'm so proud of you. Ang layo na ng narating mo. Masyado mo naman akong pinapaasa. I'm trying to move on. Hindi na buong atensiyon ko naka focus lang sayo. It's not fair for both of us." Sabi ko kay Matthew. Pero hinarap niya ako at biglang hinalikan. Parang nasa alapaap na naman ako. Lutang na lutang sa sensasyong binibigay ni Matthew.

Inihiwalay ang mga labi niya sa labi ko at nakahagod ang kamay. Bumulong siya sa tenga ko. "You never know that you drive me crazy. Ikaw lang ang laman ng isip ko. Ikaw lang ang pangarap ko at tutuparin ko iyon. Itatama ko lahat ng pagkakamali ko sayo. Bigyan mo lang ako ng chance. I am not letting you go. I'm just giving you the space that you need." Sabi ni Matthew.

Ayokong matapos ang gabi. Ayokong maghiwalay kami ni Matthew. Pero kailangan. I will prove to them na kaya kong mabuhay mag isa. Kakayanin ko kahit anong hirap.