Prince 2: Love Waits (✔️)

Episode 60

Episode 60: Why

--
Happy reading and God bless everyone! Ingat tayo lagi at laban lang sa buhay. ❤️ Don't forget to comment, vote, and share the story!

--

Promoting: MayWard head admins in collaboration with MayWards, Team May and Team Ed's "Be a blessing" project for the people who were affected by the recent calamities that hit our country. Visit their twitter account @ MAYWARDHAOFC for details or message me if interested to help. (As I know, may secone wave of donation pa). Salamat 🙏
---

"Grabe, sobrang ganda dito, Love! Nakakapanibago! Mabuti na lang may kasama ako dito na magiging karamay ko kundi, mahihirapan ako dito! Bukas, imemeet namin iyong isang team mate ko na galing din sa school natin! Itotour niya raw kami sa buong campus at sa practice gym na rin! Sobrang dream come true, Love! Hindi ako makapaniwala na nararanasan ko ito ngayon!" Si BB at ikinukuwento niya sa akin ngayon ang naging unang experience niya sa Australia.

Australia is 3 hours ahead from the Philippines kaya hindi na rin kami masyadong nag aadjust sa oras. Mabuti na lang.

It's been almost 2 days na hindi ko nakikita physically si BB and it sucks, really. I miss her so much kahit na madalas naman kaming nag-uusap virtually. Ang hirap.

"Nakikinig ka ba? Busy ka? Alas nuwebe pa naman diyan ah! Grabe siya!"

"I miss you! I really miss you! Almost 2 days, kakayanin ko pa ba 'to? Umuwi ka na kaya, B? Dito ka na lang mag train!" I said because I really really miss her.

Napaismid siya. "Grabe siya! Love, naman! Okay na tayo sa ganitong set-up,'di ba? Kailangan natin itong pagdaanan para maging matibay ang relasyon natin,'di ba? Mas dito natin mapapatunayan ang nararamdaman natin sa isa't-isa! Hindi mo ba talaga kaya?" she asked and she's frustrated and I think disappointed all at the same time. I can surely sense it with how she uttered her sentiments.

"Give me some time to adjust! I'll be a bit annoying for quite some time but be patient with me,please?" I asked.

Kahit ako sa sarili ko, hindi ko alam kung kailan masasanay sa ganitong set-up namin ni BB! Oo, clingy ako! Pero, I only realised that I am too much of a kind when this happened. Saklap, 'di ba? Masyado akong naging dependent kay BB patungkol sa emosyon ko, sa mood ko! Now that she's far away, I'm in total mess, I can say. I feel it.

She sighed and smiled a bit. "Mabuti na lang talaga englishero ka, e! Hindi ako masyadong hirap umintindi! Salamat naman, Love! H'wag ka na malungkot, please? Kahit ako, oo, miss na miss na rin kita, totoo! Pero, naisip ko, mayroong magandang kapalit ito pagdating ng panahon! Marami tayong matututunan na maaari nating magamit sa future! Para rin sa atin 'to, Love! Hintayin natin ang future na iyon, okay? Magtiwala lang tayo! Okay ba iyon?"

Kumbinsido rin talaga akong mas madaling mag mature ang babae kesa sa lalaki! Oo na, sige na.

Napatango na lang ako kahit hindi naman ako sangayon sa sinabi niya totally. I miss her and I really want to be with her.

Napabuntong hininga na lang ako nang natapos ang pag-uusap namin ni BB. Matutulog na raw siya't maaga pa siya bukas. Alas diyes na dito at malamang, ala una na ng madaling araw doon.

"EL!" si Kuya pala

"Oh? Ba't gising ka pa?" tanong ko.

Alas diyes na kasi, usually maagang natutulog si Kuya. Alam niyo na, masipag sa tulugan 'to, e.

"I was reviewing few proposals! Tinutulungan ko lang si Tatay! I sent an e-mail for you, it's a copy of the proposals I was saying a while ago. Try to study it, I think makakatulong sa'yo seeing an actual one! Okay?"