27.BÖLÜM

589 48 32
                                    

"Selamun Aleyküm Lale Gül.
Ben Asiye Gül ikiz kız kardeşin. Hatırlıyor musun? Hı?"deyip boş boş gülümsedim.

Damarlarımda coşan sinirimle sesimi sertleştirip,
sanki görecekmiş gibi gözlerimi belerttim.

"Lale Gül! Geldiğimde cevapları hazır etsen iyi olur! Yoksa,öleceksin. Şimdi eve geliyorum." deyip sinirle telefonu kapattım.

Uçak birazdan Türkiye'ye hareket edecekti ve ben o ikisinden hesap soracaktım.
Ne kadar da sorumsuz bir birey olmuşlardı. Bu bıraktığım kaçıncı sesli masajdı.
İnsan bir merak edip dönmez miydi?
Telefonu uçak moduna alıp koltuğuma iyice yerleştim. Uyumak şu an için en iyi çözüm olabilirdi.

Saatlerin ardından hava kararmıştı. Gece geç saatlerde nihayet İstanbul'a inmek nasip olmuştu. Her ne kadar tarif edemesem de İstanbul'u çok özlemiştim.

Çağırdığım taksinin eve doğru hareket etmesiyle gözlerim İstanbul sokaklarında dolaştı. Özlem içimi burkarak öyle bir etki gösteriyordu ki ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.

Havalimanına kimse beni karşılamaya gelmemişti. Bir kez daha sinir olsam da yine ıyutmaya çalıştım. Böyle olması en doğrusu değil miydi?

Taksinin eve varmasının ardından karanlıyan havada gözümün gördüğünce evime baktım. Ne güzeldi. Babamdan kalan tek hatıra:KIZIL ELMA.

Fazla zaman kaybetmeden taksici amcanın ücretini verip valizlerimle beraber yalıya doğru ilerledim.
Anahtarla kapıyı açıp içeri girdiğimde gözlerime inanamadım.

Evin içi bomboştu.
Başımdan aşağı dökülen kaynar sular bütün benliğimi yaksada kendimi ortamın şokundan sıyırmaya çalışıyordum.
Bu neydi şimdi?
Ne demekti?
Herkes nerdeydi ve ev neden boştu. Her ne kadar açıklama beklesem de bana açıklama yapacak bir varlık bile bulunmuyordu.

Yere serilmiş kitaplarıma baktım. Hepsi dağınık vaziyettelerdi. Ben onlara kıyamazken bu durum beni öyle parçaladı ki.
Salona gelince sadece bir çekyatın olduğunu farkettim.

Çaresizce "Lale Gül!" diye seslendim. Belki duyardı.
Açık olan pencereden gelen cırcır böceklerinin sesinden başka ses yoktu.

Bu sefer sesimi daha fazla yükseltip bağırdım.

"Lale Gül!Lale Gül!"

Mutfağa doğru gidip tekrar seslendim,yoktu.
Bahçeye koştum bir kez daha seslenmeyi denedim fakat orada da kimse görünmüyordu. Odaları tek tek gezdim fakat sonuç yine hüsran. En son çare olarak yeni aldığım cep telefonumu elime aldım. Umutla numarasını çevirdim. Açan olmamıştı yine sesli mesaj bıraktım.

"Lale Gül neden aramalarıma cevap vermiyorsun? Nerdesin?"
Sesim o kadar kötü çıkmıştı ki duyarsa belki bu sefer açıklama yapar diye düşündüm.

Açan olmayınca başka bir numarayı çevirip kulağıma götürdüm.
"Merhaba.Hayırlı işler.
Ben Lale Gül ŞAHİN'in ikiz kız kardeşi Asiye Gül OSMANOĞLU.
O sizin yanınızda mı?
Eğer ona ulaşırsanız beni arayıp söyleyebilir misiniz?
Teşekkürler Allah razı olsun."
Telefonu kapatıp boş eve baktım. Dizlerim titriyordu yanaklarıma akın eden sızı beni daha fazla sabırlı kılamayacaktı. Kardeşim ve eniştem beni neden terk etmişti ? Neden beni kandırdılar neden?

Dizlerim daha fazla bu yükü taşınamayıp yere çökmemi sağladı.

Zaten bu hayatta kimsem yoktu, şimdi kimim kaldı?
Ağlamaktan başka çarem yok gibi hissediyordum. Gözlerimden gelen akınlara izin verip kurtulmayı ümit ediyordum.
Ağlıyordum, kendimi ezilmiş hisseder gibiydi halim.
Feryadımdı her damla gözyaşım..


Aklıma gelenle zor bela ayağa kalktım ve bahçeye doğru yöneldim. Gözlerim hâlâ yaşlıydı.


Babamla beraber duvara çizdiğimiz resmin önüne gelince duvara yaslandım.
Gözlerim yukarıdaki dolunaya takılı kaldı.

Bir iki dakika sonra göz yaşları sayesinde bulanık görünse de elimin tersi ile yüzümü sildim. Bakışlarım bir noktada donup kalınca babamın şefkati aklıma geldi.

Kendimi yine mırıldanmaktan alıkoyamadım.
"Baba! Babacım! Ben döndüm."

Göğsümün sızısı ile daha fazla konuşamadım. Göz yaşlarım ağzımdan bir kelamın bile çıkmasını istemiyordu. Yanlızlığı bir kez daha doruklarıma kadar hissediyordum.
Daha fazla konuşamayıp hıçkırıklarıma esir oldum.
Hem ben, hem karanlık gece.
Dolunaya düşen ise bu çaresizliğime şahit olmaktan başka bir şey olmadı.

***

Sabah namazını kıldıktan hemen sonra enişte beyin iş yerine gitmiştim. Karşımda oturan patronu elindeki dosyayı inceleyip bana döndü.

"5 ya da 6 gün önce ayrıldı. O büyük bir ikramiye tutturmuş diye duydum. Başka bir semtte bir daire almış. Karısı hamileymiş o yüzden yeni bir yer aramak zorunda kalmış." dedi.

Duyduğum sözlerle,
"Ne? Hamile mi?" dedim.

"Evet hamileymiş. Geçenlerde alacaklılar Mert ŞAHİN'den borçlarını tahsil etmeye geldiler.
O seni ne kadar dolandırdı? "

Duyduklarıma karşı ne diyebilirdim ki.
Sustum.
Öylece sustum.
"Peki"dedim.
"Teşekkür ederim."
dedikten sonra oradan ayrıldım.

Bundan sonra ne yapabilirdim?
Ve ya onlar hakkında ne düşünebilirdim ?
Hesap soracak ne halim vardı ne de buna dayanacak yüreğim.
Her şeye rağmen böyle yapmaları yenilebilir yutulabilir gibi değildi.
Beni böyle tek başıma bırakıp gitmek çok iyi bir çözüm olarak mı görünmüştü.
Dubai ve tatil hepsi yalan mıydı?
Bundan sonra ben bir ikiz kardeşim var gibi yaşayabilecek miydim?
Ne kadar da demek istemesem bile ağzım dursa düşüncelerim durmuyordu.

Diyorum ben bunu hakedecek ne yaptım?
Oysa Lale Gül'e karşı bir tane bile hatam olmamıştı.
Bu yaşıma kadar onu üzmemek için hep kendi içime dönük yaşadım. Hüzünlerimi hep içime attım, belli etmek istemedim.

Dışımdan hep gülümsedim insanları da gülümsetmeye çalıştım. Fakat hakettiğim bundan ilerisi olmamıştı.
İhanet!.. Ne kadar soğuk bir acı.
İhanet.. Ruhumu ele geçiren, sinirlerimi altüst eden, yalnızlığımla beni üşüten ne korkunç bir şeydi öyle.

Gökyüzüne baktım bir kere daha .. Mavi gözlerim ancak mavilere bakınca rahatlıyordu.
Yine bir teselli aradım.

Yüce Yaradanıma yalvardım.
"Allahım! Güç kuvvet ver bana,
çünkü kulun çok yoruldu."
Duamın ardından deniz mavisi gözlerimden bir okyanus damlası daha firar etti.
Ben de engelleyemedim.
Engelleyecek ne bir gram isteğim ne de kuvvetim kalmamıştı.
.
.
.
Bölüm Sonu 😊
Beğenmeden geçmeyin lütfen!!!🤩

Keyifli okumalar ♥♥♥

SOSYAL HESAPLAR
😍
YAZAR GÜLÜZAR ATLIHAN
😍

♥İnstagram Adresi (Şahsi)
@atlihanguluzar

♥İnstagram Adresi (Kitaplar)
@glzratlhnkitapligi.com.tr

♥Twitter adresi
@1bordoferacelim


♥Wattpad adresi

@Yazar_glzratlhn

Vote ve yorum yaparsanız çok mutlu olurum.

♥Seviliyorsunuz haberiniz olsun.♥

ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER😘😘😘

Kitap kokulu kalın.
📘📗📙📚📔
İyi okumalar.
📖💚🙆😘










KIZIL ELMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin