Delphi yine aksi olarak uyandı. Dün gece yine çok acı çekmişti ve her tarafı ağrıyordu. Ders programına baktı, günün ilk dersi iksirdi. İksir en sevdiği ve en iyi olduğu dersti, bu biraz da olsa keyfinin yerine gelmesine yardımcı oldu. Hızlıca üstünü giyindi, çantasını hazırladı ve ortak salona indi. Draco'yu orada göremeyince daha kalmadığını anladı. Erkekler yatakhanesine çıkıp onu uyandırdı ve beraber kahvaltıya indiler. Günün devamı çok sıradan geçti, o hafta da öyle. Okulda pek olay olmaması Delphi'nin sinirine dokunuyordu, o olay seviyordu. Birilerine büyü yapmak, onlara acı çektirmek istiyordu. Belki de kendi çektiklerini herkesin çekmesini istiyordu.
Slytherin'ler de dahil tüm okul Delphi ve Draco'dan korkarlardı, kimse onlara bulaşmak istemezdi. Ama yine de Delphi onların ortada olmadığı zamanlarda birbirlerini sevdiklerine dair dedikodular döndüğünü biliyordu. Aslında buna pek aldırmıyordu. Başkalarına büyü yapma fırsatını asla kaçıramazdı sonuçta. O akşam yine tüm Slytherin'ler ortak salonda toplanmıştı. Draco her zaman olduğu gibi asasından havaya küçük yeşil bir ışık fırlattı. Bu Slytherin'lerin yatma alarmıydı. Bundan sonra ortak salonda onlar dışında kimse kalmazdı. Delphi yine acı çekmek için hazırlanıyordu. Slytherin'ler kulaklarını yastıkla kapamış bekliyorlardı. Draco Delphi'yi yanına çağırdı, Delphi de yavaşça şöminenin yanına yaklaştı."Hazır mısın?" diye sordu Draco, evet anlamında başını salladı kız. Asasıyla şömineyi söndürdü, Delphi sönmüş şöminenin başına diz çöktü ve Draco tekrardan şömineyi yaktı. Bir anda ortak salonda çığlıklar yükseldi. Draco ise asası ile süre tutuyordu. 10 saniye geçtiğinde birden şömineyi söndürdü ve yerde yatan kuzeninin yanına koştu. Her gece ona bu acıyı çektirmeyi ne kadar istemese de bunu yapmak zorundaydı. Hemen cebinden bir iksir şişesi çıkardı, içindeki sıvı şeffaf ve kokusuzdu. Sıvıyı Delphi'ye içirdi ve hala baygın yatan kuzenini kucaklayarak koltuğa yatırdı.
Slytherin'ler hep aşağıda ne olduğunu çok merak ederlerdi ama kimse inmeye cesaret edemezdi. Ki buna cesaret etseler bile Draco kapılara büyü yapıyordu, yani geçemezlerdi. Ama bu güne kadar kimse bunu denemediği için pek de gerek yoktu. Delphi zar zor gözlerini açtı ve doğruldu. Bir süre kafasını Draco'nun omzuna yaslayıp karanlıkta öylece oturdu. Draco yatma zamanı geldiğini düşününce kalkıp Delphi'ye de kalkması için yardım etti ve yatakhanelere ayrıldılar.
(düzenlendi)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DELPHİ LESTRANGE
Fantasía~düzenlenecek~ Hepinize merhaba, bu benim ilk hikayem olacak. Şimdi kısaca hikayenin konusundan bahsetmek istiyorum. Delphi sıradan bir kız değildi. Öyle olmak ister miydi? Belki. Normal, onun yanında olacak bir anne babaya sahip olmak, sürekli bela...
