DELPHİ LESTRANGE

❄KAOS❄

Delphi o haftayı sessiz sakin geçirdi. Draco ile bahçede dolaşıyorlardı. Son zamanlarda pek de eğlenceli bir şeyler olmamıştı. Yürürken Delphi'nin ayağı Draco'nun ayağına takıldı ve yere düştü. Draco yanına eğilip, "İyi misin?" dedi. Delphi;

"Koru kendini!" dedi gülerek ve asasını kaldırdı.

Draco da gülüyordu. "Demek öyle ha?"

Delphi ayağa kalktı ve Draco'nun karşısına geçti. Bahçedekiler etraflarında daire oluşturmuş onları izliyorlardı. Oradan geçen altın üçlü de onları gördü ve izlemek için durdular. Düello başladı. İkisi de art arda büyüler fırlatıyor, kendisine gelenleri engelliyor, kahkaha atıyorlardı. Delphi "Expelliarmus!" dedi ve Draco'nun asasını aldı. Sonra bir büyü daha fırlattı ve Draco yere düştü.

"Ben kazandım!" dedi heyecanla. Draco sinirle rastgele bir büyü fırlattı ve Harry'ye isabet etti. Harry sendeledi ve geriye düştü.

"Ne yapıyorsun?" dedi ve asasını çıkardı. "Ascendio!" dedi ve Draco havaya fırladı. Delphi "Hayır!" diye bağırdı. Asasını kaldırdı ve "Aresto momentum!" dedi. Ama yetişememişti. Draco metrelerce yüksekten yere düştü. Koşarak yanına gitti. Gözleri kıpkırmızıydı.

"ÇABUK KAÇ POTTER!" diye bağırdı. "Yoksa başına geleceklerden sorumlu olmayacağım!"

"Kaçmayacağım! Senden korkmam için bir neden yok değil mi? Sen kendi soyadını reddedip annesinin eski kocasının soy adını kullanacak kadar zavallı bir kızsın Delphi. Seni seven biri bile yok. Sana acıyorum."

Şimdi bütün okul bahçedeydi. Herkes Harry'nin başına geleceklerden haberdardı. Ama kendisi bilmiyordu sanırım. Ölmezse çok şanslıydı. Delphi'nin gözleri asla olmadığı kadar koyu kırmızıydı. Hatta siyaha dönüşmeye yüz tutmuştu. Yüzündeki kızgınlık bir anda yok oldu ve sırıtmaya başladı. Sonra da çok yüksek sesle kahkaha attı.

(Bunu okurken "Countries" dinleyin. Daha güzel oluyor.)

*"Seni 100 farklı şekilde öldürebilirim Potter. Ve ben de bunun için sebep bekliyordum. Yıllarca yaptıklarından sonra çok fazla yaşadın. Benden korkmak için 1000'den fazla sebebin var Potter. Mesela öldürene kadar sana işkence yapabilirim. Soyadımı neden reddettiğimi bilmiyorsun değil mi? Veya bana Riddle dediğinde yaptıklarımı ne çabuk unuttun? Bana zavallı diyebilecek kadar ileri gidebilen tek kişisin. Aptal cesaretini takdir ediyorum. Ama bu senin sonunu getirecek. Ayrıca beni seven çok kişiye ihtiyacım yok. Draco bile bana yeterli. Hem benden korkanlar varken seveni ne yapayım ki? Senin sonunu getiremeyenin izindeyim ben Potter. BEN LORD VOLDEMORT'UN KIZIYIM! Şimdi arkadaşlarına son bir kez bak. Bir daha göremeyebilirsin."*

Asasını havaya doğrulttu. "Absorbe Protegum!" dedi ve etrafta koruma kalkanı oluştu. İçeride sadece Delphi ve Harry kalmıştı. Etraftaki herkesi püskürtüp yere düşürdü. Hermione ve Ron Dumbledore'un yanına koştular.

"Profesör! Lütfen bir şey yapın. Kalkanı kıramaz mısınız?"

"Maalesef Bayan Granger. Bu dünya üzerindeki en güçlü kalkan büyüsü. En güçlü büyücüler bile bazen yapamazlar. Yaparken ölme tehlikesi çok büyük. Delphi çok güçlü. Onun büyülerini bile düzeltmek çok zorken bu kalkanı kırmak benim bile gücümü aşıyor."

"Ama bir şey yapmalıyız. Onu öldürecek!"

"Maalesef yapabilecek bir şeyimiz yok."

"Böylece durup ölmesini mi izleyeceğiz?"

"Sizin bir fikriniz varsa duymayı çok isterim."

Bunun üzerine Hermione sustu.

(Bu kısımdan sonrasını "Dark Side" ve "WTF" dinleyerek okuyabilirsiniz.)