Delphi uyandığında etrafında sesler vardı. Gözlerini açmadan dinledi.
"Saatlerdir buradayız. Kız da 5 gündür uyanmıyor. Başında beklemek çok saçma."
"Eğer biz yokken uyanırsa ne olacak? Kaçabilir."
Delphi şimdi olanları anladı. Yaptıklarını hatırladı. Eh, Potter bunu hak etmişti. Başındakiler seherbazlar olmalıydı. Fısıldayarak bir büyü söyledi. Sonra da düşme sesi duydu. Gözlerini açtığında başındaki seherbazlar yerde uyuyorlardı. Asasını almışlardı. Kıyafetlerini giydi ve "Accio asa." dedi. Asası uçarak ona geldi. Çekmecenin üzerindeki saate baktı. Saat 08:00'di. Kahvaltı saati olmalıydı. Hastane kanadını gözleriyle taradı. Potter orada değildi. Demek ki iyileşmişti. Seherbazlar uyanmadan çıktı ve büyük salona gitti. Kapıya geldiğinde herkes dönüp ona baktı. Ama Delphi buna çoktan alışmıştı. Yavaşça yürümeye devam etti.
"Potter?!"
"Yine ne istiyorsun Lestrange? Yaptıkların yetmedi mi?"
"Öğrenmişsin. Ve hayır. Yarım bıraktığım işi bitirmeye geldim."
Bütün profesörler ayağa fırladı ve asalarını kaldırdılar. Draco koşarak Delphi'nin yanına geldi.
"Hayır Delphi dur!"
"Sakin ol Draco. Sadece şaka yaptım. Ama birazdan asla bir daha olamayacak bir şeye tanık olacaksınız."
Potter'ın karşısına geçti. Draco hazırda bulunması için asasını çıkardı.
"Özür dilerim."
Bütün salondan mırıltılar yükseldi. DELPHİ LESTRANGE? LORD VOLDEMORT'UN KIZI? HAYATINI MAHVEDEN POTTER'DAN ÖZÜR DİLEMİŞTİ!
"NE?"
"Evet haklısın Draco özür dilemek bana yakışmıyor."
"Az önce, sen, Delphi, Lord Voldemort'un kızı, Harry Potter'dan, özür mü diledin?"
Hala kimse olayın şokunu üzerinden atamamıştı.
"Eh yani. Bir daha asla böyle bir şey yapmayacağım. Öğğk! Kötü kız imajımı bozuyor."
"Bir saniye, nasıl hatırlıyorsun?"
"Bilmem. Sanırım çok güçlü olduğum için artık hatırlayabiliyorum."
"Çok da alçak gönüllüsün."
"Biliyorum."
"Lestrange. Şey, ben de özür dilerim."
Harry şoku anca atlatabilmişti.
"Teşekkürler. Bu arada Profesör Dumbledore, hastane kanadındaki seherbazlar sadece uyuyorlar. Bilmenizi isterim. Kahvaltıdan sonra isterlerse azkabana götürebilirler. Sadece son bir kez Hogwarts'ta kahvaltı etmek istiyorum."
"Henüz değil Delphi. Bugün azkabana gitmiyorsun. Yani en azından şimdilik." Bunu söyleyen Snape'di.
"Ne? Ama dün-"
"Profesör Dumbledore bakanla bizzat görüşüp ikna etti. Yaptıklarında kendinde olmadığını söyledi. Ama bu cezadan kaçabileceğin anlamına gelmiyor."
"Ben azkabandan bile kaçabilirim profesör. Zaten şuanda pek tehlikeli olduğunu düşünmüyorum. Ama sanırım bunu hak etmiş olabilirim. Tabi Potter da yaptıklarımı hak etti."
"Azkaban yine eskisi kadar tehlikeli. Sen baygınken kalan ruh emiciler toplandı ve azkabana geri gönderildiler."
"Eh. Bir kere yaptım. Bir kez daha yapabilirim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DELPHİ LESTRANGE
Fantasía~düzenlenecek~ Hepinize merhaba, bu benim ilk hikayem olacak. Şimdi kısaca hikayenin konusundan bahsetmek istiyorum. Delphi sıradan bir kız değildi. Öyle olmak ister miydi? Belki. Normal, onun yanında olacak bir anne babaya sahip olmak, sürekli bela...
