Freud İle Bir Gece

45-Freud ile Bir Gece(FİNAL)

Bölüm şarkısı:Teoman-Renkli Rüyalar Oteli

Son kez bir aradayız Freudyenler, keyifli okumalar:)

Can'dan..

Sabah gözlerimi açtığımda, hala yanımda uyuduğunu fark ettim. Bu yatakta uyuyan ve bu yatakta uyanan ilk kadındı. Dün gece yaşananlardan sonra benim için ruhsal manada bir ilk, onun içinse hem ruhsal hem de başka açılardan bir ilk olmuştu. Planladığım geceye dahil olacağını asla tahmin etmezdim ama beni son derece şaşırtmış, öldürmekten zevk aldığını itiraf etmişti. Hayatımda ilk defa biri hakkında yanılıyordum. Fakat bu yanılgı beni rahatsız etmiyor aksine oldukça hoşuma gidiyordu. Ona bazı açılardan yalan da söylemiştim, söz konusu gece boyunca işlenecek cinayetlerin benim için ilk olduğu gibi. Yüzüne baktım; uyurken farklı görünüyordu. Olduğundan farklı.. Belki de olması gerektiği gibi. Ama onu uyanıkken, beni şaşırtırken, zekası ve hırsı ile büyülenmeme sebep olurken daha çok seviyordum. Onu uyandırmamaya özen göstererek sessizce yataktan kalktım ve banyoya girdim. Kendimi soğuk suyun kollarına adeta attım. Genelde soğuk suyla duş almayı tercih ederdim bu zihnimi arındırır, uyandırır ve bana ilham verirdi. Su vücudumdan akıp giderken, Derin'in oyuna dahil olmasıyla gecenin işleyişinde bir takım değişiklikler yapmam gerektiği konusunda da uyandım. Bu zamana kadar yalnızca kadınları öldürmüştük; bana yaklaşan, güdülerine yenilen, zavallı histerik kadınları öldürmüştük. Ama Derin oyuna girerek bir son dakika hamlesi yapmıştı. Her şeyi büsbütün açığa çıkarmamak için, adı taciz ile anılan bir kaç erkek akademisyeni kafamdaki listeye ekledim, son sıraya da güzel bir final yapmak amacıyla geçen ay erkek bir öğrencisiyle ilişkisi açığa çıkan ve kız öğrencilerini de taciz etmekle suçlanan kadın bir akademisyeni ekledim. Saçlarımı durularken kendi kendime gülümsüyordum. Tatmin edici bir son olacaktı. Duştan çıkıp köşede asılı olan bornozuma sarıldım, banyoda daha fazla vakit kaybetmeyip odaya geçtim. Hala uyuduğunu fark edince, ekstra sessiz olmaya özen göstererek çabucak bir iç çamaşırı, siyah kot pantolon ve siyah tişörtü üzerime geçirdim. Hala ıslak olan saçlarımı da çekmecelerin birinden çıkardığım saç havlusuyla iyice kurulayıp nemli bıraktım ve ağır adımlarla odamdan çıktım. Merdivenlerden aşağı inip, doğruca salona geçtim ve telefonumu elime aldım. Dün geceden beri kontrol etmemiştim, annemden gelen çağrıların yanı sıra Ateş'ten gelen milyon tane cevapsız arama vardı. Annem bana ulaşamamaya alışkın olduğu için direkt Ateş'i aradım.

''Nerelerdesin, geceden beri sana ulaşmaya çalışıyorum?!''

''Bir gelişme mi var?''

''Hayır. Bugün yarın olur ama merak etme, Utku'nun karakola imza atması gerekecek bugün cumartesi.''

Sessizlik.

''Akşam evime gel.''

''Derin ne olacak?''

''Derin burada. Konuşmamız lazım. Akşam 7'de evimde ol.''

''Tamam.''

Kapanış.

Muhtemelen sitem edecekti. Hatta Derin plana dahil olduğu için sinirlenecekti. Daha en başından beri onu kıskandığını, yanımdaki yerin yalnız ve yalnızca kendisine ait olması gerektiğini düşünüyordu. Tüm bunları sesli bir şekilde dile getirmese de gerçeği görmek ve gözlemlemek için kahin olmama gerek yoktu. Sıkıntıyla nefes alıp verdim. Derin'in yanımda olması içime tuhaf bir coşku vermişti .En heyecanlı, en tatminkar eserlerimi sunacaktım. Cinayetlerim birer eser niteliğindeydi. Zavallı histerik,cinsel tatmin arayan,güdülerinin kurbanı kadınları içsel huzura ulaştırıyordum.Bundan daha sanatsal bir çalışma düşünülemezdi elbette.Keyifle koltuktan kalkıp salona geçtim,önce kendime bir kahve yaptım.Kahveyi yudumlarken de usul usul kahvaltı hazırlamaya başladım.Omlet,peynir,zeytin,tost makinesinde ısıttığım sıcak ekmekler,çay,portakal suyu..Mükellef bir kahvaltı sofrası sayılırdı.Tam Derin'i uyandırmak için yukarı çıkacağım sırada,merdivenlerden aşağı doğru indiğini gördüm.''Günaydın.''dedim gülümseyerek.''Günaydın.''diye karşılık verdi huzurla.Beni gerçekten şaşırtıyordu.Dün gerçekten ona aykırı kararlar vermiş,bir de üzerine cinsel anlamda bir birleşme yaşamıştık.Tüm bunların onu içine kapatacağını düşünürken o resmen huzurlu görünüyordu.O merdivenlerden tamamen inip tam karşımda bittiğinde,onu bende bir şeylerin neden bu kadar fazla çektiğini fark ettim;onun hakkında hep yanılıyordum.Ben kimse hakkında yanılmazdım.Düşüncelerimde hep haklı çıkardım.Ama Derin konusunda hayatımda girdiği günden beri yanılıyordum.Onun bir çaylaktan öteye geçemeyeceğini düşünürken yaşına rağmen Freud konusunda oldukça istekli ve hırslı davranarak gerçek bir yol kat etmişti.Onun asla şiddetten keyif alacağını düşünmezdim mesela ama alıyordu,ve daha sayamayacağım bir çok şey...Hiç pes etmiyordu.Gururla gözlerine baktım ve dudaklarına masum bir öpücük kondurdum.Gülümsemesi yüzüne yayılırken,''Sana kahvaltı hazırladım.''dedim kendimden beklenmeyecek bir mutlulukla.Kahvaltı masasına doğru ilerlerken mutfağın bir köşesinden alayla bana bakan Freud ile göz göze geldik.Aynı alaycıl tavırla ona baktım.Davranışlarımı yönlendirmesine izin vermeyecektim artık.Bugün olmazdı.O hala burada bizi izlerken,biz de kahvaltı sofrasına oturmuş ve önümüzdeki omletlere gömülmüştük.Derin ağzına lokmaları ikişer üçer atarken,''Çok lezzetli olmuş,bu arada çok açım kusura bakma.''dedi.Sırıttım,''Sorun değil,afiyet olsun.''dedim.Kahvaltı boyunca ciddi konulardan hiç bahsetmedik.Güldük,hatta eğlendik.İlişkimizin başından beri asla yakalayamadığımız enerjiyi yakaladık.Can Ardel olmaktan sıyrılıp yalnızca Can olabilmek yarım saatliğine de olsa tatmin edici bir deneyim olmuştu.Kahvaltımızı tamamen bitirdikten sonra tıpkı geçen gece olduğu gibi sofrayı ve mutfağı beraberce topladık,ardından kahvelerimizi alıp salonun bahçe kapısından dışarı çıktık.Bahçedeki masaya otururken,bahar havası iyiden iyiye kendini göstermeye başlamıştı.Hava neredeyse sıcak sayılırdı.Bahar havası ve kuşların cıvıltısına tezat olarak ciddi konuları konuşmamızın vakti gelmişti.Nitekim Derin de bunu fark eder gibi bir anda ciddileşti ve,''Dün gece konuştuklarımız..Ne zaman yapıyoruz?''diye sordu merakla.İçinde tuhaf bir huzursuzluk da yok değildi.Onu iyi tanıyordum.''Yarın.''dedim tereddüt etmeden.Başta şaşırdı,şaşkınlıkla gözlerimin içine bakarken''Plansız,programsız.Kimi öldüreceğimizi bilmeden?''diye sorguladı.Hafifçe sırıttım,''Ben kendimi bildim bileli bunu planlıyorum.İşten sıyrılma aşamasını bana bırak.Başımız belaya girmeyecek söz veriyorum.Kimi öldüreceğimize gelince..''dedim ve duraksadım.Gözlerinde gerçek bir merak yakalamak hoşuma gitmişti.Hiç tanımadığı birini öldürmek..Utku'yu öldürürken duyduğu hazzı hesaba katarsak merakını ve isteğini kamçılıyor olmalıydı.''Evet..''dedi sabırsızca.Beni şaşırtıyorsun Derin Ayer.''Bir liste çıkardım kafamda,adı özellikle öğrencilerini devamlı taciz etmekle anılan ama hiç bir şekilde yargılanmamış iki tane akademisyen var.Ayrıca başka bir kadın akademisyenin erkek bir öğrencisiyle ilişkisi ortaya çıktı,bunun yanında kız öğrencilerini de taciz ediyormuş.''dedim iğrenerek.Derin şaşkınlığını gizleyemeyerek yüzüme baktı,''Kadın akademisyen,erkek öğrencisiyle ilişkisi var ve kız öğrencilerini taciz ediyor öyle mi?''diye sordu.Kafamı olumlu anlamda salladım,''Tüm bunlar bizim fakültede gerçekleşti Derin.Öğrenciler olarak hiçbir şeyden haberiniz yok.''dedim sıkıntıyla.Derin hırslandı,kahvesinden bir kaç yudumu birlikte aldı ve ''Bu kişilere nasıl ulaşacağız?''diye sordu.Keyifle gülümsedim,''Erkek akademisyenlerin ikisi de birlikte takılır.Cumartesileri ve pazarları hep aynı mekana giderler,biz mekana girmeden civarda bekleyeceğiz.Arabalarına gizlice sızacağım,sende arka kapıda onlara rastlayıp arabalarına bineceksin sonrasını bana bırak.''dedim.Aniden gelen ciddiyetle,''Kameralar?''diye sordu.''Gittikleri mekan izbe bir öğrenci mekanı,zaten genelde öğrenci bulmak için giderler.Şanslıysak senden önce bir kadına rastlamazlar.Arka kapıda kamera yok,otoparkta mekanın arka bahçesinde sayılır.Defalarca kontrol ettim rahat ol.''dedim kendime güvenerek.Bir süre sessiz kaldı ve düşündü.''Peki kadını ne yapacağız?''diye sordu bir süre sonra.Derin bir nefes alıp verdim,kahvemden bir kaç yudum aldım.''Bu işi hallettikten sonra kadının evine gideceğiz,basit kamera ve güvenlik sistemlerine kafa yorma o işi bana bırak.''dedim.Henüz gücümün farkında değildi.Mevkiimin,statümün ve eriştiğim insanların-özellikle bana ciddi anlamda saygı duyan insanların-yardımlarının olacağının da farkında değildi.Kafasını sallamakla yetindi.Gözünü fazla karartmıştı ya da bana hiç olmadığı kadar güveniyordu,bu konuda emin değildim ama bir işe girişmiştik artık.Yakalanmaktan korkmuyordu.Aylarca birlikte yanacağımıza söz vermiştik,bunu sadece duygusal manada kast ediyoruz gibiydi o zamanlar.Bugün geldiğimiz yerde gerçek manada birlikte yanacaktık.Ben alışkındım.Sayısız cinayet olmuştu,sayısız eser,sayısız anı..Arkamda iz bırakmadan,işimi ve sanatımı layıkıyla yerine getirmiştim.Yarın gece de şüphesiz aynısı olacaktı.Tabii ki Derin çekinip ya da afallayıp işi eline yüzüne bulaştırmazsa.Ona olan bakışlarımdan bir şeyleri sorguladığımı fark etmiş olacak ki''Ne oldu?''diye sordu ciddiyetle.''Bak Derin..Yarın çok önemli.Bir hata yapmamamız lazım,bu yüzden dikkatli düşün.Vazgeçmek istersen sorun değil.''dedim aynı ciddiyetle.Kaşları çatıldı,''Vazgeçmek istesem en başında evet demezdim Can.Bana güvenmiyorsan söyle.''dedi dişlerinin arasından.Tepkileri şaşırmama neden olurken,''Güvenmiyorum demedim Derin.''dedim sessizce.Başka bir şey söylemeden konuyu kapatma gereği duydum,her ne kadar Derin ben susmama rağmen konuşmaya devam etse de...Sıradan çiftler gibi sıradan olmayan bir tartışma konusuyla bir tartışma yaşamıştık ve ben her mülayim erkek gibi susup Derin'in söylenmesinin bitmesini beklemiştim.Can Ardel gibi bir adamı şu hale getirdin ya sana ne demeli Derin Ayer?diye geçirdim içimden karşımda sinirle bana bakan kadına bakarken...