Freud İle Bir Gece

22-Uyanış

Bölüm Şarkısı:Mor Ve Ötesi-Küçük Sevgilim.

Can'dan..

Polis'in peşinden  evlerinin önüne doğru ilerlerken ona belli etmek istemesem de içimi hızlı bir panik duygusu almış götürmüştü.O önden ben arkasından -ki normalde tam tersinin yaşandığı bir rutindeyken- adamın yanında bitiverdik bir anda.Adam kapıyı çalmış bir süredir bekliyordu ancak,kapı henüz açılmamıştı.Derin bir kaç saniye nefesini düzenledikten sonra,''Ben,Derin Ayer..Burada oturuyorum,babam işte çalışıyor bugün, annem ise dışarıda olmalı ben yardımcı olabilirim.''dedi kısaca.Adam sorgulayıcı bakışlarını Derin'in ve benim üzerimde kısaca gezdirip bakışlarını doğrudan Derin'e yöneltti.''Bende sizi arıyordum Derin Hanım..''dedi ve elini uzattı.Derin uzatılan eli sıkarken adam,''Ben komiser,Sedat Arıcı.''dedi.Ve ardından elini bana uzattı,istemeyerek de olsa elini sıkarken ''Can Ardel.''dedim ağzımın ucuyla.Adamın yüzü bir anda canlanırken,''İzmir'de oldukça bilindik bir isimsiniz Can Ardel..''dedi alaylı olduğunu hissettiğim bir ses tonuyla.Kısaca başımı salladım,şimdiden sinirimi bozmuştu bile.Ve Can Ardel dürtülerim bana bu adamın başına bela olacağını söylüyordu çünkü ilk dakikadan nefretimi kazanmıştı.Ardından Derin'e döndü,''Bak Derin..Ben arkadaşının ölümünü araştırıyorum.''diye başladı sözüne.Derin'in yüzü düşerken,''Ben dosya kapandı diye biliyorum..''dedi zar zor çıkan sesiyle.Bir nefes aldım,tam da şuan bir sigara içmem gerekiyordu.Ama ben durmuş beş para etmez bir komiserin Derin'in canını sıkmasına şahit oluyordum.Adam eski tip siyah Bmw marka arabasının kapısına yaslanırken,''Bu arada içeri buyurun lütfen..''dedi Derin ani bir şekilde kapıya yönelerek.Gözlerimi devirdim.Tanımadığı bir adamın evinde işi neydi?Adam itiraz etmeden Derin'in peşinden dış kapıya doğru ilerlerken,tabii ki peşlerinden gidip kapıdan içeri girdim.Onu tanımadığı biriyle,polis memuru bile olsa yalnız bırakacak değildim!Freud tanıdık olduğum evin,tanıdık holünün bir köşesinde durmuş alaycıl gözlerini gözlerime diktiğinde sinirle ona baktım.Bir an önce kaybolsa iyi olurdu.Derin ile olan hastanede ki konuşmamızdan beri beni rahat bırakmamıştı,inatla Derin'in onu ne kadar iyi tanıdığından ve ne kadar haklı olduğundan bahsedip başımın etini tabir yerindeyse kemirmişti.Onun varlığını ve burada oluşunu bir kenara bırakıp,koltuğun bir köşesinde yerimi aldım.Söze başlayan Sedat Komiser oldu,''Dosya kapandı Derin haklısın fakat yine de ben bu şehirde titizliğimle ünlü bir komiserim.Bu yüzden olayın üzerinde durmanın kimseye bir zararı olacağını düşünmüyorum.''dedi.Yumruklarımı sıkarken,Derin ''Bir kayıp verdik adli tıbbın raporu ortada,şubeniz dosyayı kapatmış tekrar tekrar konuşmak ve irdelemek bize yalnızca acı veriyor memur bey..''dedi sessizce.Adam kendinden emin bir tavırla bakışlarını Derin'in üzerinde gezdirdi.Beni..Oldukça..Fazla..Rahatsız..Ediyordu..Yumruklarımı biraz daha sıkarken,''Buraya seni sorgulamaya gelmedim Derin..Yalnızca bir kaç sorum olacak o kadar!Kimseye olayı tekrar tekrar anlattırıp acısını deşmek değil derdim.''dedi adam.Derin,bir nefes aldı.''Buyurun sizi dinliyorum.''dedi pes edercesine.Adam memnuniyetle baktı ve,''Arkadaşının madde kullandığını biliyor muydun?''diye sordu.Derin tereddüt etmeden,''Hayır,adli tıbbın raporundan önce bilmiyordum.''dedi.Bu sefer adamın kaşları çatıldı,bir süre sessiz kaldı.Gözümün ucuyla Derin'e baktım.İyi gözükmüyordu.''Onu bu duruma iten,ya da çevresinde madde kullanan birileri olduğundan şüphelendin mi hiç?''diye sordu adam.Uzun zamandır tuttuğum nefesimi dışarı bıraktım,sabrım taşmak üzereydi.''Hayır!Sevgilisini yıllardır tanıyorum,kendi halinde bir çocuk!Bunun dışında sosyal bir arkadaş çevremiz yoktu zaten,malum okul hayatımız yeterince yoğun!''diye yanıtladı Derin bu sefer.Adam ortalığı karıştırdığının farkındaydı!Ve bence büyük bir ihtimalle tek derdi de ortalığı karıştırmaktı!Ölümcül bakışlarım gözlerini bulduğunda,gitme vaktinin geldiğini anladı.''Bu sorular aklınıza arkadaşımın ölümü ile alakalı başka bir mesele mi var diye getirmesin lütfen!Madde kullanması ile alakalı başka bir durumu incelemek zorundayım,bağlı olduğum şube de bununla alakalı zaten!Rahat ol lütfen.''dedi ayaklanırken.Derin cevap vermedi,adamla birlikte ayaklanıp ona kapıya kadar eşlik etti.Bense ayağa kalkmamayı tercih ettim.Yeterince sinirlenmiştim ve o yanıma dönene kadar ben normale dönmeliyim diye düşünmüştüm.Yumruk yaptığım ellerimi açtım,Freud saklandığı köşesinden gözlerime bakarken bir yandan keyifle purosunu içiyordu.Gözlerimi kapatıp açtım,'Seninle evde görüşelim.'diye geçirdim içimden ve defolup gitmesini diledim.Gözlerimi açtığımda yok olmuştu,bilinçaltım ne yapıyor ne yaratıyorsan sen yapıyorsun.Derin holden salona doğru ilerlerken oldukça bitkin görünüyordu,koltuğa oturmasına fırsat vermeden ayaklandım ve karşısına dikildim.Bir elim yanağına dokunurken,''İyi görünmüyorsun,odana çıkıp biraz dinlen.''dedim.''Uyuyamıyorum.Uyusam da kabuslar görüyorum Can.''dedi çaresizce.Belinden nazikçe tutarak onu merdivenlere doğru yönelttim,itirazsız yürürken merdivenlerin başına geldiğimizde duraksadım.''Ben de gideyim artık.''dedim tok bir sesle.Dönüp gözlerime baktı,''Uyuyana kadar yanımda olamaz mısın?Annemler henüz gelmez.''dedi beklentiyle.Bir süre öylece durdum ve içimden yeniledim;'Sen bir günahsın Derin ve ben zaten çoktan günaha batmış bir deliyim!'Zorla da olsa tebessüm ederek,başımla onayladım ve onunla birlikte merdivenlerden yukarı çıktım.Daha önce evine gelmiştim fakat odasını ve onun özel alanını ilk defa görecektim.Merdivenlerin bitiminde,sağ köşedeki kapıdan içeri girdik.İlk bakışta beni kocaman yatağı ve beyaz ağaçtan yatak başlığı karşıladı.Dikkat çeken ilk detay odaya siyah ve beyaz renklerinin hakim olmasıydı.Yatağın sağ tarafındaki duvar boydan boya geniş bir kıyafet dolabıydı..Sol tarafta ise boy aynası ve makyaj masası vardı.Sağ köşeden bakınca banyo olduğunu tahmin ettiğim bir kapı duruyordu.Derin yatağa geçmiş otururken,sol köşeye gizlenmiş bir kolonun içideki Freud külliyatı dikkatimi çekti kolonun tepesinde Freud'un siyah beyaz bir resmine bile yer vermişti.Gerçek bir tutkunsun Derin,gerçek bir Freud tutkunu..Yatağa doğru ilerleyip yanına oturdum,''Sana kızgınım..Ama kendime daha çok kızgınım sanırım..Ve bu kızgınlığımı,suçluluğumun sonucunu senin güvenli limanında saklanarak geçiştirmek istemediğim için senden uzaklaşmak zorunda hissettim.''diye başladı konuşmaya.Bedenimi tamamen ona döndürdüm,gözlerim gözlerini bulduğunda ''Ama..Seninle ne zaman yan yana gelsek..Bir şey oluyor,düşüncelerimin,mantığımın sesi tamamen susuyor sanki dünyadaki her şey kayboluyor Can..Sana karşı koyamıyorum,uzak durmak istesem de duramıyorum.Olmuyor.''dedi..''Benim için de aynı şeyler geçerli..Yanlış olduğunu bildiğin bir şeye göz göre göre koşmak gibi bir şey..Ki benim gibi bir adam;bir kız çocuğuna karşı koyamıyor bu daha trajikomik bence.''dedim sırıtarak.Güldü..Gülüşünü ne kadar özlediğimi fark ettim.Yatağına uzanırken,''Göğsünde uyumak isterim..Tabii küçük kız çocuğunun bu isteği sana gülünç gelmeyecekse..''dedi gülerek.Gülümsedim.İlk defa bir kadın benden böyle bir şey istiyordu!Bu yüzden de o hep farklı ve özel kalacaktı.Yanına uzandım kolumu uzatıp onu kendime çektim,başını göğsüme yaslarken kokumu içine çekmeyi ihmal etmedi.Bense..Yeni yeni hissetmeye başladığım duyguların altında eziliyordum bir kez daha.Bu yük her tür yükü kaldırabilecek Can Ardel için fazlaydı.Duygusal anlamda bir yükün altında girmek!Freud'un Martha'ya kapılması gibiydi..Yoğun sadakat,fedakarlık,karşı konulamaz tutku!Ve tıpkı onların sonu gibi göz göre göre yaklaşmakta olan felaket bir son! Deneylerimin önüne geçecek olan ve geç kalacağım şeyler için suçlayıp işleri berbat edeceğim faktör.Başını iyice göğsüme yerleştirirken,bir koluyla bedenimi sarıp sarmaladı.Bu oldukça farklı ve insanı bir çok açıdan tatmin eden bir deneyimdi.Duygusal anlamda tatmin olmuş bir Can Ardel değişebilir miydi?Şimdi de sıra kendi kendimi tedavi etmeye mi gelmişti?Ve sen Derin,seni her fırsatta acımasızca kırıp incitecek ve bunu fark edemeyecek kadar yabani olan bu adamdan nasıl hala vazgeçemiyorsun?Elim saçlarını okşarken,tanıdık portakal çiçeği kokusu burnuma dolmaya başladı.Gözlerimi kapattım,ne yapacaktım ben bu kızla..Benden uzaklaştığı iki hafta boyunca gözüme uyku girmemişti ve kendimi yazmaya adamıştım.Çılgınlar gibi yazmış ve Freud'un başarısız hipnoz yöntemini irdelemeye ve başarılı olma ihtimali üzerinde durmaya başlamıştım.Yıllarca madde kullanmaya ihtiyaç duymadığım sigarayla eriştiğim kafam artık buna el vermemeye başladığı için Freud gibi kokaine gereksinim duymaya başlamıştım.Bu da uyku sorunumu tetiklemişti,elbette yoğun sigara içme ritüelimden de vazgeçmemiştim çünkü ancak bu şekilde düşünebiliyor bu şekilde üretebiliyordum.