MFS1:TO FALL-COMPLETED✅ (AVAILABLE IN NOVELNOW)

|32|

Chapter 32

Kinaumagahan masama ang pakiramdam ko, halos gusto ko nalang humiga at humilata sa malambot na kama at huwag nang bumangon pa. Hindi ako makahinga nang maayos, ewan ko ba kung bakit ganun nalang kasama nang pakiramdam ko, hindi naman kasi umulan kagabi pero sobrang lamig nang pakiramdam ko.

Maaari bang magkasakit ang isang tao na ang dahilan ay sobra sa pag-iyak? Kasi 'yun lang naman ang nangyari kagabi. Kapag siguro hindi kinaya nang emosyon yung nangyayari naaapektuhan ang katawan nang tao, kaya nagdudulot nang sakit? Inaamin ko naman kasi na sobra talaga ang iniyak ko na halos ubusin ang tubig sa katawan ko. Hindi ko alam kung anong tawag doon.

Basta nakakaramdam ako nang sakit sa ulo, panunuyot nang lalamunan na halos hindi ako makapag salita at sipon narin tsaka pamumugtong mga mata, hindi ko ganun maimulat dahil narin sa pakiramdam na mahapdi at halos mabigat ang talukap.

Nagtataka din ako dahil hindi pa ako kinakatok ni Nay Lusing, usually kapag napapasobra ako sa tulog siya mismo ang gigising saakin o kaya si Begail ang pinapapunta niya sa kwarto para gisingin ako, ngayon mukhang nakalimutan niya.

Napapahikab ako habang pilit na isikisiksik ang katawan sa mainit na bagay dahil lamig na lamig talaga ako dulot nang masamang pakiramdam, nanunuot ang malamig na hangin. Hindi naman nakabukas ang electric fan pero para saakin sobrang lamig at wala namang aircon ang kwarto ko pero feeling ko meron, kaya lalo ko pang isiniksik ang katawan ko para mapawi ang lamig.

Nahinto ngalang ako sa pag-usod ng katawan nang makarinig ako nang mumunting ungol. Bumilis ang tibok nang puso ko na halos marinig ko dahil sobrang tahimik sa loob nang kwarto.

Napapalunok din ako dahil nagpatuloy pa ang pag-ungol nang subukan kong igalaw ang katawan pausod sa likod. Naka tagilid ako nang higa while facing the right side of the bed and I don't know kung bakit ganun nalang ang naririnig ko dito sa loob ng kwarto.

A warm and rough hand stopped my hips from moving, yung mata kong namumugto feeling ko biglang lumaki dahil sa gulat at kaba. Yung kaninang nararamdaman kong init ay mas lalong umalab and I felt a strong and broad chest at my back hugging me from behind, especially when a hand expertly moving up pero hindi umabot nang dibdib ko, bandang ibaba nang breast ko ito huminto at pumulupot nang sobrang higpit. Animoy sabik na sabik kung makayakap, iyon ang hula ko.

"You never failed to amuse me, babe." A raspy and husky bedroom voice drowns me for a moment, while he breathes heavily exactly on my ear parang bigla nalang namuo ang kakaibang pakiramdam sa katawan ko, a tingling sensation.

Nagsitayuan ang balahibo ko sa kamay dahil doon. "You make me horny babe so don't do that again if you don't want to get naked here in my bed." Dagdag niya.

Dagundong ang kaba sa puso ko nang mapagtantong hindi ako nag-iisa at wala ako sa sariling kwarto.

Mas mabilis pa sa daga akong umalis nang kama. Kahit nananakit ang katawan at inaapoy nang lagnat nakuha ko paring bumangon. Bakas sa mukha ko ang hindi mapangalanang kaba, dahil ba wala ako sa sariling kwarto at nilalagnat ako o dahil nasa iisang kwarto ako kasama si...Simon!

"A-anong-"

"You fainted that's why I brought you here in my room." Defensive niyang sagot na ikinasalubong nang kilay ko.

"Paanong-"

"'Coz you cried a lot when we were talking. I don't know what to do. I have no courage to take you inside your house because if I'll do that magtataka ang mga kasama mo doon kung sino ako, so I decided to take you with me-"