MFS1:TO FALL-COMPLETED✅ (AVAILABLE IN NOVELNOW)

|30|

Chapter 30

It was a sunny day for us to start a new day. We woke up early in the morning to prepare the dishes that we will go to sell. Nay Lusing does the course with the help of her granddaughter Begail. While Samuel and I went to a supermarket to buy some ingredients that are needed. He helps me carry those plastic bags na mabibigat, halos siya na nga ang nagdala nun. Dalawang plastic bag anlang ang dala ko at hindi ganun kabigat ang laman.

"Is everything intact? Did we buy all the needed ingredients or may hindi pa tayo nabili?" he said while we were walking. "Baka may nakalimutan ka pa..." he added.

Umiling naman ako tapos tinignan ang listahan na nasa kamay ko.

"Wala na. Tignan mo lahat may check." tinignan naman niya ito at tumango. "Uwi na tayo para makatulong kila Nay Lusing."sabi ko. Wala naman din akong narinig na pagtutol sa kanya.

Nauna siyang maglakad saakin papunta sa kotse niya. Binuksan ang backseat at doon nilagay ang mga pinamili namin. Nang mailagay lahat tumuwid siya ng tayo at tumingin saakin na naglalakad palapit sa kanya.

Nang makalapit ako inabot niya ang mga dala kong plastik bag na pinamili at siya na mismo ang naglagay niyon sa loob ng kotse.

Binuksan ko naman ang front seat at pumasok saka umupo. Hinintay ko siyang makapasok sa loob ng kotse, nakita ko pang inihahagis niya sa ere ang susi ng kotse bago pumasok at isinara ang kotse.

Maayos takbo ng utak ni Samuel ngayon, his mood is in a good state. Lumiliwanag na ang mukha niya hindi katulad nung mga nakaraang lingo na halos buhatin niya ang mundo sa pagiging problemado.

Patuloy parin kasi ang pag-exercise naming dalawa hindi na ngalang araw-araw, we decided to make it three times a week na. MWF kung baga tapos yung ibang araw rest day ganun, wala naman sigurong masama sa ganu'ng routine.

"Good mood ka ngayon ah? Anong nakain mo?" tanong ko habang nakatingin sa gawi niya.

He started the engine after that he look at me and a mischievous smile was seen on his face.

"Wala naman..." natatawa niyang saad "Bawal bang maging good mood ngayong araw? Anong gusto mo umiyak ako dito?" natatawa parin siya.

Pinanliliitan ko naman siya ng mata, mukha siyang tanga kakatawa. O baka naman sa sobrang ganda ng umaga niya nahanginan pati ang utak niya, ganun? Ang weird kasing tignan, may pa sipol-sipol pang nalalaman tapos mahinang kumakanta ng hindi ko maintindihan.

"Ang weird mo talaga ngayon, Samuel." pati ako nahawa na sa kakatawa niya, pero wala naman talagang nakakatawa, ewan ko ba dito bakit ganito siya ngayong araw.

Sometimes iniisip ko ang weird ng taong tumatawa na wala namang dahilan, basta natutuwa lang, bakit kaya nakakaramdam ng ganun ano?

"Oy, tigil na please! Hahaha" hawak ko ang tyan kakatawa but then he continues and Samuel didn't listen.

He sang this song in other languages that are not familiar to me, but I think it was an Spanish song pero ngayon ko lang narinig at sa kanya pa, kapag kakantahin niya in a slow rhythm para siyang nagtutula, and if he's rapping the song it was like you know sirang plaka,basag pa.

"Alam mo Samuel magdrive ka nalang...hahaha" napapapunas na ako ng mata dahil naluluha ako sa sobrang tawa. Hindi ko talaga mapigilan... "Hindi ka para sa pagkanta, kung sakali mang mag-u-audition ka bilang singer naku di ka papasa. Promise!"

"Yo solo la mire y me gusto, me pegue, la invite y bailemos, eh!" patuloy siyang kumakanta at binabaliwala ang sinabi ko. "l noche esta patra un reggaeton lento, de esos que no se bailan hace tiempo..." tumingin siya sa gawi ko at feel na feel yung pagkanta pero wala sa tuno...