Bölüm 23

44 10 28
                                    



Keyifli okumalaar...


(3. Kişi anlatımından)

-Resmen birbirlerini yiyorlar.

Karşısındaki savaş alanı gibi görünen odaya bakan Daphne en iyi bu cümleyle durumu özetleyebileceğini düşünmüştü. Yanında şaşkınlıkla kavga eden ikiliye bakan Derek ona katılarak kafasını sallıyordu.

-Kardeşim olmasına rağmen onu daha önce hiç böyle görmedim.

Emin olamıyordu Daphne onlara karışmalılar mıydı? İkisi oldukça yakın arkadaştı ve bu onların arasında özel bir şey olabilirdi.

-Sence sorsak mı neden kavga ettiklerini?

Derek korku dolu gözlerini ona çevirip "Saçmalama araya girersek bizi yerler. O yüzden bırak birbirlerini yesinler." demişti. Daphne ona anlam veremiyordu.

-O senin kardeşin, nasıl bunları söylüyorsun?

Derek ise onun söylediklerini umursamadan kenara çekilmişti. Daphne sinirle bir nefes verdikten sonra kavga eden ikiliye dönmüştü.

-Kızlar! Durun artık!

İkili onu duyunca durur gibi olsalarda tekrar tartışmaya başlamışlardı. O sırada odaya giren Ambrose aniden ortaya atılmıştı.

-Yeter! Ne diye kavga ediyorsunuz!?

İkili bu sefer durmuştu. Ancak birbirlerine her zamankinden daha farklı bakıyorlardı. Normalde de tartışsalarda herkes onların birbirleri için ne kadar kıymetli olduklarını bilirdi. Karşılarındaki manzaraya hepsi çok yabancıydı.

-Neden kavga ediyorsunuz?

Duydukları soruyla ikiside aynı anda bağırmıştı.

-Onun yüzünden!

-Onun suçu!

Ambrose sıkıntıyla derin bir nefes vermişti. "Tamam, sırayla gidelim. Diana, ne onun suçu?" diye sormasıyla Diana konuşamadan Alissa atılmıştı.

-Neden önce o konuşuyor?

-Çünkü senden daha mantıklı bir insanım.

-Komikmiş, güleyim de boşa gitmesin.

Ortamın yeniden alevleneceğini anlayan Ambrose "Keser misiniz şunu!? Söyle sende Diana." demişti.

Diana öfkeli gözlerini Alissa'dan çekip ona bakmıştı.

-Sus, bağırma bana! Onun suçu işte! Sabah bir kalktım hanımefendi dışarıdan geliyor. Neredeydin diyorum? Cevap, Arron'la hava alıyorduk. Odada hava yok mu!?

-Yok işte sanane!

-Diklenme kızım bana! Diyorum sana işte, hoşlanıyorsun çocuktan söylesene açıkça.

-Hoşlanmıyorum diyorum bende sabahtan beri! Sadece etkileniyorum dedim.

-Hayır, hoşlanıyorsun!

-Sadece etkileniyorum!

-Hoşlanıyorsun!

-Hayır dedim! Etkileniyorum sadece!

İkisi inatlaşmayı sürdürürken Daphne, Ambrose'a biraz daha yaklaşıp "İkisi aslında aynı şey değil mi?" diye sormuştu. Derek de kafasını sallayarak "Aynı şeyi söylerken kavga ediyorlar, inanamıyorum." demişti.

Ambrose onların bu haline bakıp sinirden gülmeye başlamıştı.

-İyi misiniz siz ya? İkisi de aynı şey bunların!

The StrangeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin