"Bir kere ulan," dedim yalvarırcasına yüzüne bakıp. "Bir kere de iyi bir şey çıksın şu ağzından. Bir kere de içime oturmasın söylediklerin, nefesimi kesmesin. Şu boktan evden kaçıp gitmek isteyecek kadar bunaltmasın beni, daraltmasın. Ağzını konuşmak için açtığında içimde kesin yine canımı yakacak bir şeyler söyleyecek korkusu olmasın." Özgür'ün bakışlarına pişmanlık hissi çökerken aldırmadım, devam ettim. "Bir kere de mutlu olmama izin ver be!" Onu omzundan itip gidecekken bileğimden kavradı sıkıca. "Nergis.." dedi fısıldar gibi. "Çok.. Çok özür dilerim! Bu kadar ileri gitmemeliydim! Gerçekten çok özür dilerim!" Omzumun üzerinden bileğimdeki eline baktım. "O kolunu dirseğinden kırmamı istemiyorsan, çek ellerini Özgür." dedim tane tane. Tereddütle elini bileğimden çektiğinde gözlerim, gözlerini buldu. "Artık senden nefret bile etmiyorum." dedim gözlerinin içine bakarak. "Çünkü sen benim nefretimi dahi hak etmiyorsun." ° #nefret etiketiyle 1.sıradayız. 31.01.22