Criminal

She's our girl

Sadece 2 bölümle 200 oyu geçip 1k okumaya yaklaşan tek kitabım🥺 sizi seviyorum🖤
İyi okumalar😘

Tony, neredeyse bir haftadır sürekli olarak Valeria'yı düşünüyordu. Bir kızının olması fikrine oldukça alışmıştı. Yine de ondan daha önce haberi olmadığı gerçeği canını çok sıkıyordu. Geçmiş 16 yılı ona borçlu hissediyordu. Kızının yaşamak zorunda kaldığı şeyler canını git gide daha çok sıkıyordu. Bu yüzden şu bir haftada onunla çok vakit geçirmişti. Onun hakkında bir şeyler öğrenmek için oldukça çabalamıştı. Valeria zor bir kızdı. Ama Tony, hatrı sayılır bir yol katettiğini düşünüyordu.

Tony elindeki bilgisayarla Valeria'nın odasına ilerledi. Kapıyı çalıp içeri girdiğinde genç kızın kahve gözleri ona döndü.
"Tony?" Tony, kızının ağzından 'baba' kelimesini duymak için her şeyi yapabilirdi.
"Valeria, bugün benim sistemime hangi algoritmayla girdiğini ve teknoloji hakkında neler bildiğini öğrenmek istiyorum." Yaklaşıp kızın yanına oturduğunda Valeria onun elinden bilgisayarı aldı.

"Klasik bilgisayar algoritmasını değil. Kendi yazdığımı kullandım." Tony şaşkınlıkla karışık bir merakla ona baktı. Valeria bilgisayardan bir şeyler yazmaya başlamıştı bile. Tony de yaklaşıp onun omzunun üzerinden bilgisayara baktı.
"İşte benim algoritmam." Tony hızla algoritmayı incelerken oldukça basit yapıda ama zekice bir dizilimde olduğunu gördü. Yüzüne bir gülümseme yerleşti.

"Zekice." Valeria kıkırdadı.
"Biliyorum." Tony onun güzel gülümsemesine bakarken Natasha onları izlediği holograma kızgınlıkla baktı. Valeria bu kuleye geldi geleli bir hafta oluyordu ve bariz bir şekilde en iyi anlaştığı kişi Tony'ydi. Bu güzel gülümsemeleri hep Tony alıyordu. Natasha kızını, babasından kıskandığı saçmalığını fark edince derin bir nefes aldı. Ama yine de Tony'yi bir kaşık suda boğabilirdi.

Tony ve Valeria uzunca bir süre birlikte teknolojik yazılımlardan konuştular. Valeria'nın ettiği her kelimede Tony'nin ona olan hayranlığı biraz daha artıyordu. Kızının zekasını da ondan aldığına emindi. Artık tek bekledikleri şey DNA testi sonuçlarıydı. Gerçi sonuçlar negatif çıksa da Tony'nin Valeria'yı bırakmaya niyeti yoktu.

Tony ve Natasha elindeki tabletten DNA testinin sonucuna bakıyorlardı.
"Sonuç ne?" Tony kafasını kaldırıp Steve'e baktı.
"Bizim kızımız." Steve bu cümleye bozulmuştu. Bizim kızımız. Ama başka denebilecek bir şey de yoktu. Natasha Tony'ye döndü.
"Onunla konuşmamız lazım."

Tony elindeki tableti bırakıp merdivenlere yöneldiğinde Natasha da peşinden gitti. Valeria'nın kaldığı hücrenin önünde durdular. İkisi de kendini hazır hissettiğinde Tony kapıyı çaldı ve içeri girdiler. Valeria anında onlara döndü.
"Hücre hapsinde olan bir suçluya göre beni fazlaca ziyaret etmiyor musunuz?"
"Valeria, konuşmamız lazım."

Valeria onların ciddi yüz ifadesine baktı.
"Demek şu meşhur konuşmanın olacağı gün, bugün. Dinliyorum." Natasha ve Tony yatağa onun yanına oturdular.
"Valeria hayatta bazı şeyler olur ve biz, biz bir şeyleri yapmaya mecbur kalırız." Valeria göz devirdi.
"Hazırlık kısmını geçip direk ana bölüme gelir misiniz?"
"Valeria, bak bunu söylemek kolay değil. Bana çok kızacaksın biliyorum ama senin annen ve baban biziz."

Natasha cümlesini bitirdiğinde Valeria donakaldı. Tony ve Natasha ise gerginlikle onun tepkisini bekliyorlardı. Valeria güldü. Gülümsemesi kahkahaya dönüştü. Valeria'nın kahkahaları dışarıdan duyulabilirdi. Tony ve Natasha endişeyle birbirlerine baktılar. Genç kızın gözünden bir damla yaş geldi gülmekten. Valeria ayağa kalkınca Nat ve Tony de kalktı.
"Güzel şaka."

"Valeria şaka değil. Gerçek bu."
"Valeria yaptığımız kan testi bunun içindi. Bizim kızımız olduğunu ispat etmek için." Valeria'nın göz yaşları ardı arkasına düşerken sinirle konuştu.
"Annemle babam öyle mi? Annemle babam!" Valeria ellerini saçından geçirdi.
"Hangi annemle babam?! Beni bırakıp giden, terkeden annemle babam mı?!"
"Val-"

"Ben yetiştirme yurdunda büyüdüm! Neredeydi benim annemle babam?! Benim başıma onca şey gelirken nerdeydiniz?! Şimdi karşıma geçip annenle babanız diyemezsiniz!" Valeria'nın boğazı bağırmaktan yırtılmak üzereydi ama umrunda değildi. Hızla odadan çıkıp merdivenleri inerken Natasha ve Tony onun arkasından inmeye başladı.
"Valeria konuşalım dur!"

Valeria köşede gördüğü eşyalarını aldı.
"Benim konuşacak bir şeyim yok!" Hızla salondan çıkıp giderken Natasha da arkasından gidecekti ancak Tony onu durdurdu.
"Tony bırak!"
"Natasha."
"Gidemez! Onu tekrar kaybedemem!"
"Onu kaybetmeyeceğiz!" Tony hızla Natasha'yı kendine çekip sarıldı. Konuşmaya devam etti.

"Onu asla kaybetmeyeceğiz. Sadece şimdi gitmesine izin vermemiz gerekiyor. Sakinleşmeye, aklını toparlamaya ihtiyacı var. Yoksa kalbini çok kıracak."
"Ya onu bir daha göremezsek?" Tony onu sakinleştirmeye çalışırken tüm salon sessizdi. Kimse ne söyleyeceğini bilmiyordu.
"Böyle bir şey olmayacak Nat. Söz veriyorum. Buraya gelecek. Bizimle yaşayacak. Kızımız burada olacak."

Valeria çıkar çıkmaz telefonunu açıp Wade'i aradı. Ona, iyi olduğunu ve şu an ona gelmek için yolda olduğunu söyledi. Wade ya da Deadpool onun en yakın arkadaşıydı. Çok saçma bir şekilde tanışmış olsalarda arkadaşlıkları buna inat oldukça sağlamdı. Valeria ağlamaktan şişmiş gözlerini silip kapıyı çaldı. Ağlaması bir süre önce durduğu için daha iyi hissediyordu.

Wade kapıyı açar açmaz ona sıkıca sarıldı.
"Ah bebeğim. Beni özlediğini biliyorum." Valeria onun omzuna vurup ondan ayrıldı ve içeri adımladı.
"Neredeydin sen bir haftadır?" Valeria sinirle ceketini ve çantasını koltuğa attı.
"Ailemi buldum Wade. Daha doğrusu onlar beni buldu."
"Kim olduklarını soracağım ama saçma olacak."
"Tony Stark ve Natasha Romanoff."

Wade'in gözleri ardına kadar açıldı.
"Hassiktir. Sen ciddisin. Vay anasın-"
"Wade!" Wade onun yanına gelip kolunu omzuna attı.
"Sonunda zengin bir arkadaşım oldu. Abi çok iyi be." Valeria sabır dilercesine tavana baktı. Ama zaten Wade'in yanına da bu yüzden gelmemiş miydi? Kafa dağıtmak için.

Natasha biraz daha sakinleşmişti. Tony ise belli etmese de çok üzgündü. Valeria buradan çıkarken kendinde değil gibiydi. Sinirinden gözü hiçbir şeyi görmüyordu. Şimdi nereye gittiğini ne yaptığını bilmiyordu. Garaja inip onun hakkında araştırma yapacaktı. Ayağa kalktığı an, onun ne yapacağını adı gibi bilen Natasha da kalktı.

"Her ne yapacaksan ben de yanına olacağım. Öğrendiğin şeyleri ben de bilmek istiyorum Tony." Tony derin bir nefes aldı.
"Sadece nerede olduğunu merak ediyorum Nat. Evine gidip gitmediğini merak ediyorum." Natasha da aynı şeyleri merak ediyordu. Bu yüzden Tony yerine oturup konuştu.
"Jarvis, Valeria'nın yerini tespit et."

Yaklaşık beş dakika sonra Tony'nin önünde hologramda bir harita açıldığında Tony kaşlarını çattı. Valeria'nın ev adresini daha önce bulmuştu ve bu adres onun değildi.
"Burası kimin evi Jarvis?"
"Telefonda ona sesli mesajlar yollayan kişi, Wade Wilson'ın. Deadpool diye bilinen bir kahraman. 25 yaşında. Kendisini zeki, çevik ve küfürbaz olarak tanımlıyor."
Tony kaşlarını çattı.
"Umarım sevgilisi değildir."

***
"Hadi bana yemek yap." Wade güldü.
"Yani makarna yapayım?" Valeria umutsuzca kafasını sağa sola salladı.
"Ben sana çorba yapmayı da öğretmiştim." Valeria onun elini tutup mutfağa sürükledi. Tezgaha oturup Wade'e ne yapması gerektiğini söylemeye başladı. Bir yandan da ona sorular soruyordu.

"Ben şimdi ne yapacağım?"
"Neyi ne yapacaksın?"
"Tony Stark ve Natasha Romanoff'u."
"Üzgünüm bebeğim ama onlar senin ailen. Bunu inkar ederek bir yere kadar yaşayabilirsin. Onlarla oturup konuşman gerekiyor. Neden bu durumda olduğuna dair. Belki de işler senin düşündüğünden çok farklıdır." Valeria kaşlarını çattı.

"Sen ne zamandır bu kadar aklı başında tavsiyeler veriyorsun?" Wade güldü.
"Onu bunu boş ver de; şimdi sen Rus musun? Bu seksiliğin başka açıklaması olamazdı zaten." Valeria onun koluna vurduğunda Wade kahkaha attı. Ama hemen sonra burnuna gelen kokuyla bağırdı.
"Siktir! Çorba yanıyor!"
"Bir şeyi de düzgün yap!"
"İşime karışma küçük Stark!"
"Wade seni sikerim!"
"Gerçekten mi?!" Wade'in yüz ifadesini gören Valeria elini alnına vurdu.

⚠️Wade'in cildi yanık değil. Wade söz konusu olduğu için küfürlere takılmazsınız diye düşünüyorum🙄

Oy verip yorum yapmayı unutmayın😘